Ambasada Czech w Polsce
Ambasada Czech, Ambasada Republiki Czeskiej w Polsce (cz. Velvyslanectví České Republiky ve Varšavě) – czeska stała misja dyplomatyczna w Polsce. Siedziba misji mieści się w Warszawie przy ul. Koszykowej 18.
![]() | |
![]() Siedziba ambasady przy ul. Koszykowej 18/al. Róż 16 | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1919, 1945 |
Siedziba |
Warszawa |
Chargé d'affaires a.i. |
Miroslav Kolatek |
Zatrudnienie |
12+[1] |
Adres | |
ul. Koszykowa 18 00-555 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |

Podział organizacyjnyEdytuj
W skład przedstawicielstwa wchodzą:
- Wydział Polityczny (cz. Politický úsek)
- Wydział Konsularny (cz. Konzulární úsek)
- Wydział Ekonomiczno-Handlowy (cz. Ekonomický úsek)
- Wydział Promocji Handlu/CzechTrade
- Wydział Techniczno-Administracyjny (cz. Hospodářsko-technický úsek)
- Biuro Attaché Obrony (cz. Úřad přidělence obrany)
- Czeskie Centrum (cz. České centrum), al. Róż 16 (od 1946)
- Czeska Centrala Ruchu Turystycznego – CzechTourism (cz. Česká centrála cestovního ruchu), al. Róż 16 (od 2003[2])
HistoriaEdytuj
Okres Czechosłowacji do 1939Edytuj
Stosunki dyplomatyczne nawiązano po odrodzeniu Rzeczypospolitej w 1919. Przedstawicielstwo tego kraju funkcjonowało najpierw jako Delegacja Republiki Czechosłowackiej, a następnie poselstwo przy ul. Marszałkowskiej (1919)[3], ul. Wielkiej 33 (1919[4]-1920)[a], obecnie ul. Lwowskiej, w pałacyku przy ul. Moniuszki 1a (1922–1925), obecnie nie istnieje, ul. Zgody 10 (1925–1928), ul. Szopena 13 (1928), w kamienicy hrabiego Aleksandra Uwarowa z 1890[2] przy ul. Koszykowej 18 (1930–1939)[5], również w willi Bahrów z 1880 (proj. Stanisław Adamczewski) w al. Róż 16 (1920–1939)[6]. Rezydencja posła mieściła się w zakupionym w 1921 budynku przy ul. Szopena 13[2](1925-[7]).
W okresie Wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.
Biura handlowe i paszportowe mieściły się przy ul. Złotej 4 (1923[8]–1925); obiekt nie istnieje.
W owym okresie Czechosłowacja utrzymywała w Polsce szereg konsulatów:
- w Gdyni przy ul. Świętojańskiej 120 (1937–1939),
- Katowicach (1924–1937), m.in. wicekonsulat przy ul. Moniuszki 5 (1928–1932), konsulat przy ul. Mickiewicza 14 (1934), ul. Mickiewicza 16 (1936),
- Krakowie (1919–1939), m.in. w budynku b. szkoły zakonnej SS Augustianek[9] z 1907 przy ul. Skałecznej 10 (1920), w kamienicy wchodzącej w skład kompleksu tzw. Collegium Opolskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego z XV w., rozbudowanej z 1888[10] przy ul. Gołębiej 18 (1921[11][12]–1936), w budynku z 1891 (proj. Jan Zawiejski) przy ul. Andrzeja Potockiego 8, ob. ul. Westerplatte (1938–1939); w 1939 w konsulacie mieścił się też sztab Legionu Czechów i Słowaków. Rezydencję konsula pomieszczono początkowo w budynku konsulatu przy ul. Gołębiej 18 na I p.[13] (1921-1936), następnie w kamienicy z 1935 (proj. Zygmunt Grünberg) przy ul. Jerzego Żuławskiego 1/ul. Długej 82, 6 pokoi (1937[14]-1938[15]),
- Lwowie (1921–1939), m.in. w kamienicy z 1847 przy ul. 3-go Maja 2 (ob. Січових Стрільців, Siczowych Strilciw), róg Jagiellońskiej (ob. Гнатюка Володимира, Hnatiuka) (1926[16]-1929[17]), i w budynku z 1906 (proj. biura projektowo-budowlanego Józefa Sosnowskiego i Alfreda Zachariewicza) przy ul. Ujejskiego 4 (ob. Устияновича Корнила, Ustyjanowycza) (1930[18]–1939),
- Poznaniu (1921–1936), przy pl. Sapieżyńskim 8 (1928–1932), ob. pl. Wielkopolski, ul. Słowackiego 59 (1934), ul. Słowackiego 39 (1936),
- oraz Urząd Paszportowy w Cieszynie (1920–1924).
Wartym odnotowania jest fakt funkcjonowania ówcześnie czeskiego urzędu konsularnego również we Wrocławiu: przy Victoriastraße 118-120, ob. ul. Lwowska (1920–1921), Gabitzstraße 28, obecnie ul. Gajowicka (1921–1932), Kaiser-Wilhelm-Straße 154, ob. ul. Powstańców Śląskich (1932–1939), Kleinburgstraße 39, ob. ul. Januszowicka (1939).
Okres Czechosłowacji od 1945Edytuj
Stosunki reaktywowano w 1945. Początkowo poselstwo było zlokalizowane w hotelu „Polonia” w Al. Jerozolimskich 45 (1945-1946[2]), od 1947 w randze ambasady. Przedstawicielstwo dyplomatyczne mieściło się w tym samym miejscu, co i przed wybuchem wojny (1946[2]-), przy ul. Koszykowej 18, również w al. Róż 16 gdzie mieściła się rezydencja ambasadora (1948-)[2].
Wydział Promocji Handlu Ambasady, pracował przy ul. Pięknej 64a (1951[19]–1956[20]), i w pałacyku księcia Wasyla Dołgorukowa z 1899 (proj. Ludwik Panczakiewicz) przy ul. Litewskiej 6 (1956[2]–1993).
Wydział Kultury noszący nazwę Czechosłowackiego Ośrodka Informacyjnego (cz. Československé informační středisko), Ośrodka Kultury Czechosłowackiej (cz. Středisko československé kultury), następnie Czechosłowackiego Ośrodka Kultury i Informacji (cz. Centrum československé kultury a informací ve Varšavě), początkowo znajdował się w al. Wyzwolenia 6 (1949-1956)[21], następnie w budynku b. Centrali Ogrodniczej z 1950 przy ul. Marszałkowskiej 77/79 (1956-1993). Podobny ośrodek działał też w Szczecinie przy ul. Śląskiej 38[2].
Czechosłowacja utrzymywała dwa konsulaty generalne:
- w Katowicach (1947–1962, 1973–1992) przy ul. Młyńskiej, ul. Poniatowskiego 23, w hotelu „Katowice” przy ul. Armii Czerwonej 9 (1973), ul. ks. Józefa Szafranka 9 (1973–1975), ul. Stalmacha 21 (1975–1992),
- i Szczecinie (1948[2]–1992) przy ul. Piotra Skargi 32.
Do 1989 przy Ambasadzie funkcjonowała Grupa Operacyjna StB, wraz z przedstawicielami w urzędach konsularnych.
Okres Republiki CzeskiejEdytuj
W 1993 Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z sukcesorem Czechosłowacji – Czechami. Ambasada mieści się w Warszawie przy ul. Koszykowej 18. Rezydencję ambasadora pomieszczono w al. Róż 16 (1948-2003)[2].
Czechy utrzymywały Konsulat Generalny w Katowicach przy ul. Stalmacha 21 (1993-2008), wraz z Wydziałem Handlowym przy ul. Różanej 5 (2001), oraz Konsulat Generalny we Wrocławiu (2001-2005)[2].
Przedstawicielstwo CzechTrade, Wydział Promocji Handlu Ambasady, funkcjonowało w pensjonacie Zgoda z 1960 (proj. Zygmunt Stępiński) przy ul. Szpitalnej 1 (90.-2004), następnie w budynku mieszkalnym z 1913 (proj. Franciszek Lilpop i Karol Jankowski) przy ul. Wspólnej 32 (-2011), obecnie w siedzibie ambasady przy ul. Koszykowej 18 (2011-).
Od 2004 Czeskie Centrum mieści się w budynku ambasady Czech, w willi Bahrów z 1880 w al. Róż 16[22].
Zobacz teżEdytuj
GaleriaEdytuj
UwagiEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl, www.gov.pl [dostęp 2019-12-11] (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k Historia czeskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego w Polsce oraz czesko-polskich stosunków dyplomatycznych.
- ↑ Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
- ↑ Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
- ↑ Odkrywca Warszawy: Dom – ul. Koszykowa 18, odkrywcawarszawy.blogspot.com [dostęp 2018-08-05] .
- ↑ Odkrywca Warszawy: Willa Bahrów – Al. Róż 16, odkrywcawarszawy.blogspot.com [dostęp 2018-08-05] .
- ↑ Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
- ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923.
- ↑ Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
- ↑ Jakub Sofka: Činnost československých konzulátů v Polsku v letech 1918–1938, Univerzita Hradec Králové 2018, praca dyplomowa
- ↑ Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
- ↑ Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie. Historia i działalność, Petrus Kraków 2014
- ↑ Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
- ↑ Jakub Sofka: Činnost československých konzulátů v Polsku v letech 1918–1938, Univerzita Hradec Králové 2018, praca dyplomowa
- ↑ Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie. Historia i działalność, Petrus Kraków 2014
- ↑ Przewodnik po Lwowie 1926
- ↑ Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1929
- ↑ Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1930
- ↑ Spis telefonów Warszawskiego Okręgu Poczty i Telekomunikacji na rok 1951/52.
- ↑ Spis telefonów w m. st. Warszawy i województwa warszawskiego: rok 1956/57.
- ↑ Życie Warszawy z 25 marca 1949.
- ↑ O nas / Czeskie Centrum Warszawa, czechcentres.cz [dostęp 2021-09-19] (pol.).
BibliografiaEdytuj
- Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918–1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
- Romuald Gelles: Konsulaty we Wrocławiu wczoraj i dziś, Wydawnictwo TW „Wratislavia”, Wrocław 1996, s. 192, ISBN 83-86221-07-0.
- Jerzy Bestry , Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej w Czechosłowacji, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2005, s. 221, ISBN 83-229-2669-3, OCLC 69287294 .
- Ryszard Techman: Czechosłowacka sieć konsularna w Polsce w latach 1947–1992, Polski Przegląd Dyplomatyczny, 2006 nr 1 (29), s. 105–129, [w:] [1]
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
- Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [2]
- Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie, Historia i działalność, Petrus, Kraków 2014, s. 174, ISBN 978-83-7720-051-3.
- Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska