Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie^[1]
Botschaft der Republik Polen in Bern
L’Ambassade de la Republique de Pologne a Berne
Państwo	Szwajcaria
Data utworzenia	1919
Siedziba	Berno
Ambasador	Iwona Kozłowska
	Adres
	Elfenstrasse 20; 3006 Berno
	Położenie na mapie Berna Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie
	Położenie na mapie Szwajcarii Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie
	46°56′19,5″N 7°27′45,4″E/46,938750 7,462611
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Konfederacji Szwajcarskiej z siedzibą w Bernie (niem. Botschaft der Republik Polen in Bern; fr. L’Ambassade de la Republique de Pologne a Berne) – polska misja dyplomatyczna w stolicy Szwajcarii. Ambasador Rzeczypospolitej w Szwajcarii akredytowany jest również w Liechtensteinie.

Podział organizacyjny edytuj

Referat Polityczno-Ekonomiczny (niem. Referat für Politik und Wirtschaft, fr. Service politique et économique), Elfenstrasse 20A
Referat Konsularny (niem. Konsularreferat, fr. Section consulaire), Elfenstrasse 20A
Attachat Obrony (niem. Militärattaché, fr. Attaché de défense), Elfenstrasse 20A
Wydział Promocji Handlu i Inwestycji (niem. Abteilung für Handels- und Investitionsförderung, fr. Service de la promotion du Commerce et des Investissements), Elfenstrasse 9
Referat Administracyjno-Finansowy (niem. Verwaltungs- und Finanzreferat, fr. Service de l’administration et des finances), Elfenstrasse 20A

Na terenie Szwajcarii i Liechtensteinu działa również jedno stałe przedstawicielstwo i dwa konsulaty honorowe:

Stałe Przedstawicielstwo Rzeczypospolitej Polskiej przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie
Konsulat Honorowy RP w Vaduz
Konsulat Honorowy RP w Zurychu

Kalendarium edytuj

12 marca 1919 roku zostały nawiązane pomiędzy Polską a Szwajcarią oficjalne stosunki dyplomatyczne. W tym samym roku zostało utworzone Poselstwo Rzeczypospolitej Polskiej w Bernie.
7 lipca 1945 roku władze Szwajcarii uznały Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej, tym samym wycofując akredytację chargé d’affaires Aleksandrowi Ładosiowi reprezentującemu Rząd RP na uchodźstwie.
W 1958 roku polskie poselstwo w Bernie zostało podniesione do rangi ambasady.
6 września 1982 roku został przeprowadzony atak terrorystyczny na Ambasadę RP.

Szefowie misji edytuj

chargé d’affaires August Zaleski (1919)
poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Jan Modzelewski (1919–1930)
chargé d’affaires Tadeusz Skowroński (1930–1938)
poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Tytus Komarnicki (1938–1940)
chargé d’affaires Aleksander Ładoś (1940–1945)
chargé d’affaires ad interim Roman Przezwański (1945)
poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Jerzy Putrament (1945–1947)
poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Julian Przyboś (1947–1951)
poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Stanisław Trojanowski (1951–1954)
chargé d’affaires Józef Koszutski (1954–1957)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Józef Koszutski (1957–1964)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Tadeusz Kropczyński (1964–1970)
chargé d’affaires ad interim Jan Lipiński (1970)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Edward Pietkiewicz (1970–1973)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Stefan Wilski (1973)
chargé d’affaires ad interim Jerzy Raczkowski (1973–1976)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Bernard Bogdański (1976–1980)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Józef Tejchma (1980)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Lucjan Motyka (1980–1982)
chargé d’affaires ad interim Antoni Dobrowolski (1982–1983)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Marian Dmochowski (1983–1986)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Zdzisław Czeszejko-Sochacki (1986–1990)
chargé d’affaires ad interim Janusz Szmyt (1990–1991)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Marek Łatyński (1991–1995)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Marek Jędrys (1995–2001)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Jerzy Margański (2001–2005)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Janusz Niesyto (2005–2008)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Jarosław Starzyk (2008–2015)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Jaromir Sokołowski (2015–2016)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny dr Jakub Kumoch (2016–2020)
ambasador nadzwyczajny i pełnomocny Iwona Kozłowska (od 2020)

Siedziba edytuj

Polska ambasada mieści się w neobarokowej, dwupiętrowej willi przy Elfenstrasse 20 w Bernie. Została ona zaprojektowana przez architekta Alberta Gerstera jako prywatna rezydencja fabrykanta Karla Wilhelma Franka Fellenberga von Müllera w 1907 roku. Od 1912 roku była użyczana różnym misjom dyplomatycznym. Na początku Poselstwu Wielkiej Brytanii, a dwa lata później Poselstwu Królestwa Rumunii. 8 października 1918 roku willa została sprzedana profesorowi Emilowi Bürgi, dyrektorowi Instytutu Medyczno-Chemicznego i Farmakologicznego, od którego w 1920 roku Poselstwo Rzeczypospolitej Polskiej wynajęło nieruchomość. 7 czerwca 1928 RP odkupiła całą nieruchomość z działką o powierzchni 36 arów za kwotę 320 tys. franków^[2].

W 1965 roku kancelarię i administrację ambasady przeniesiono do nowo wybudowanego budynku „konsulatu” przy Elfenstrasse 20A. Willę pozostawiono jako reprezentacyjną rezydencję ambasadora. Na parterze, w dawnej sali jadalnej, zachował się piękny piec w typie holenderskim. W ogrodzie wielki głaz polodowcowy oraz lipa drobnolistna odmiany warszawskiej, zasadzona w 1997 r.^[2]

Grupa Ładosia edytuj

Osobny artykuł: Grupa Ładosia.

„Grupa Ładosia” zwana też „szóstką berneńską” – nazwa przypisywana polskim dyplomatom oraz działaczom żydowskim, którzy wspólnie stworzyli w Szwajcarii w czasie II wojny światowej system nielegalnej produkcji paszportów południowoamerykańskich dla ratowania europejskich Żydów z Zagłady^[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).
↑ ^a ^b Zieliński Jan: Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Muzeum Polskie w Rapperswilu, Warszawa 1999, s. 27–28, ISBN 83-87893-21-8.
↑ Szwajcaria – Karczewski: oddajemy cześć tym, którzy tworzyli łańcuch dobrych serc. pap.pl. [dostęp 2018-03-06].

Bibliografia edytuj

Heinrich Riggenbach: Stosunki polsko-szwajcarskie. Historyczny Leksykon Szwajcarii. [dostęp 2015-09-22]. (niem. • fr. • wł.).
Historia stosunków dyplomatycznych PL-CH (pol. • niem. • fr.) [dostęp 2015-09-22]
Zarys historii stosunków polsko – szwajcarskich (pol. • niem. • fr.) [dostęp 2015-09-22]
Elfenstrasse 20 – Adres z historią (pol. • niem. • fr.) [dostęp 2015-09-22]
Posłowie i ambasadorowie RP w Bernie (pol. • niem. • fr.) [dostęp 2015-09-22]
DanutaD. Drywa DanutaD., Poselstwo RP w Bernie. Przemilczana historia, Warszawa – Oświęcim: Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 2020, ISBN 978-83-62622-63-4 [dostęp 2022-01-03] .

Linki zewnętrzne edytuj

Oficjalna strona Ambasady RP w Bernie
Archiwalna strona Ambasady. berno.msz.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-05)].

[1] Obwieszczenie Ministra Spraw Zagranicznych z dnia 31 stycznia 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Spraw Zagranicznych lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 210).

[Ziel-2] Zieliński Jan: Nasza Szwajcaria. Przewodnik śladami Polaków, Oficyna Wydawnicza „Rytm”, Muzeum Polskie w Rapperswilu, Warszawa 1999, s. 27–28, ISBN 83-87893-21-8.

[3] Szwajcaria – Karczewski: oddajemy cześć tym, którzy tworzyli łańcuch dobrych serc. pap.pl. [dostęp 2018-03-06].

[1]

[2]

[3]