Ambasadorowie Elektoratu Brandenburgii i Królestwa Prus

Ambasadorzy Elektoratu Brandenburgii i Królestwa Prus.

Powstanie Królestwa Prus w 1701 roku spowodowało znaczne ożywienie dyplomacji pruskiej w Europie. Prusy rozpoczęły wówczas drogę do mocarstwowości. Wraz z nadejściem wieku XVIII władcy z dynastii brandenburskiej Hohenzollernów odeszli od zasady sojuszu z Francją i zbliżyli się do Anglii.

Austria edytuj

Badenia edytuj

Bawaria edytuj

Dania edytuj

Francja edytuj

Grecja edytuj

Elektorat Hanoweru edytuj

Hiszpania edytuj

Hesja-Kassel edytuj

Meksyk edytuj

Królestwo Neapolu edytuj

Neuchâtel edytuj

Kolonia edytuj

Państwo Kościelne edytuj

Polska edytuj

Portugalia edytuj

Republika Zjednoczonych Prowincji i Holandia edytuj

Rosja edytuj

Rzesza Niemiecka edytuj

Święte Cesarstwo Rzymskie

Związek Niemiecki

Saksonia edytuj

Siedmiogród edytuj

Szwajcaria edytuj

Szwecja edytuj

od 1867 przedstawicielstwo Związku Północnoniemieckiego, od 1871 Rzeszy Niemieckiej

USA edytuj

Turcja edytuj

Wielka Brytania edytuj

Wirtembergia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Tobias C. Bringmann: Handbuch der Diplomatie, 1815–1963: Auswärtige Missionschefs in Deutschland und Deutsche Missionschefs im Ausland von Metternich bis Adenauer, Verlag Walter de Gruyter, Berlin 2001, s. 319–320.
  2. Alfabetische Index [online], inghist.nl [dostęp 2021-06-11].
  3. Pałac Łomnica, ul. Karpnicka, Łomnica – polska-org.pl [online], org.pl [dostęp 2021-06-19].
  4. Consistency List - PERSONAL NAMES (AH) (Soloviev). Academic International Press. [dostęp 2021-09-23].
  5. Goethe, Johann Wolfgang, Gespräche, Personenverzeichnis, Maaß – Myron – Zeno.org [online], zeno.org [dostęp 2021-06-11] (niem.).

Bibliografia edytuj

  • Tobias C. Bringmann: Handbuch der Diplomatie, 1815–1963: Auswärtige Missionschefs in Deutschland und Deutsche Missionschefs im Ausland von Metternich bis Adenauer, Verlag Walter de Gruyter, Berlin 2001 online