Amerzonegra przygodowa widziana z perspektywy pierwszej osoby wyprodukowana przez francuską firmę Microïds i wykreowana przez rysownika Benoît Sokala. Gracz wciela się w rolę dziennikarza wyruszającego na poszukiwania rzadkich gatunków magicznych ptaków w celu pomocy ich ochrony.

Amerzone
Ilustracja
Producent

Microïds

Wydawca

Casterman
Ubisoft

Dystrybutor

PL: Coda[1]

Projektant

Benoît Sokal

Silnik

Phoenix VR

Data wydania

EU: 1999
Am.Płn.: 18 października 1999

Tryby gry

gra jednoosobowa

Wymagania sprzętowe
Platforma

Windows, PlayStation

Nośniki

1 DVD lub 3 CD

Wymagania

166 MHz Intel Pentium CPU, 32 MB RAM, Windows 95

Kontrolery

myszka

Strona internetowa

Fabuła edytuj

 
Alexandre Valembois.
 
Białe ptaki.

60 lat po II wojnie światowej świat się zmienił. Amerzone pozostaje nieodkryte i zamknięte dla osób postronnych przez despotycznego przywódcę, Antonio Álvareza. Podróżnik Alexandre Valembois jest starym mężczyzną na krańcu swojego życia, żyjącym samotnie w latarni morskiej i pragnącym naprawić swoje błędy. Pewnego dnia młody reporter przyjeżdża odwiedzić starego Alexandra, który opowiada o swoich przygodach... W 1932 Valembois był młodym odkrywcą, który razem ze swoimi przyjaciółmi, Antonio Álvarezem i Davidem Mackowskim, chce odkrywać tajemniczy region Amerzone. Zaprzyjaźniając się z mieszkańcami tego kraju, był świadkiem dziwnego rytuału z udziałem olbrzymiego jaja słynnego białego ptaka. Chcąc udowodnić fakt, że białe ptaki istniały, Alexandre zdradził tubylców i skradł tajemnicze jajo. Niestety, po jego powrocie do Francji, nikt nie uwierzył Alexandrowi w istnienie tych zwierząt. Główną osią fabuły jest podróż śladem dziennika Alexandra Valembois, jednak w rzeczywistości gracz ma okazję poznać losy wyprawy trójki ludzi, która zmieniła ich życie. Każdy z nich popełnił błąd i zapłacił za to gorzką cenę, widząc jak jego marzenia obracają się wniwecz. Działania głównego bohatera przypominają wielką podróż starego Valembois. Ta nostalgiczna ekspedycja nie polega na ratowaniu świata czy ściganiu własnych marzeń, przypomina ona raczej spłacenie cudzego, bolesnego długu. [2]

Grafika edytuj

 
Rozgrywka

Wszystkie lokacje oraz oprawę wizualną zaprojektował Benoît Sokal. W Amerzone zastosowano specyficzną technikę przedstawiania trójwymiaru. W "węzłowych punktach" (pomiędzy którymi poruszamy się skokowo) gracz posiada pełną swobodę percepcji. Jest ona efektem nałożenia płaskich obrazów jakby na wnętrze kuli, w środku której znajduje się gracz. Daje to namiastkę poczucia przestrzeni. Obraz jest przeważnie statyczny, czasami wzbogacany skromnymi przejawami życia w rodzaju przelatujących ptaków. W Amerzone pojawiają się "filmowe" przerywniki.[2]

Muzyka i dźwięk edytuj

Oprawa muzyczna Amerzone jest skromna. Istnieje nieszczególnie skomplikowany motyw wiodący, jednak gracz ma okazję go słyszeć jedynie podczas cut-scenek. Sama gra jest pozbawiona muzyki, a dźwięki otoczenia stanowią tylko tło. Nieliczne postacie wypowiadają się za pomocą dubbingu.[2]

Oceny edytuj

  • 3/5 Imperium gier wp.pl[3]
  • 72.78% Gamerankings.com[4]
  • 7,8/10 Gry-Online[5]
  • 3/5 Przygodoskop[6]

Przypisy edytuj

  1. Amerzone. „Gry Komputerowe”. 9/1999, s. 49. CGS Computer Studio. 
  2. a b c Amerzone: Testament Odkrywcy - recenzja - gra przygodowa - przygodówka :: Przygodoskop [online], www.przygodoskop.pl [dostęp 2021-01-11].
  3. Ocena od Imperium Gier na wp.pl
  4. Ocena na Gamerankings.com
  5. Ocena na Gry-online
  6. Ocena na Przygodoskop.pl [online], www.przygodoskop.pl [dostęp 2021-01-11].