Amplituda rozpraszania

Amplituda rozpraszania – wielkość występująca w wyrażaniu na funkcję falową cząstek rozpraszanych w znacznej odległości od centrum rozpraszającego. Wymiarem tej wielkości jest długość.

Dla cząstek o spinie zerowym, bez ładunku elektrycznego, rozpraszanie opisywane jest przez:

$\psi (\mathbf {r} )=e^{ikz}+f(\theta ){\frac {e^{ikr}}{r}},$

gdzie:

$\mathbf {r} \equiv (x,y,z)$ – wektor położenia o długości równej odległości od centrum rozpraszającego,

$e^{ikz}$ – przybywająca fala płaska o liczbie falowej $k$ wzgłuż osi $z,$

$e^{ikr}/r$ – rozchodząca się fala kulista,

$\theta$ – kąt rozpraszania,

$f(\theta )$ – amplituda rozpraszania.

Różniczkowy przekrój czynny dla rozpraszania sprężystego wyrażony jest

${\frac {d\sigma }{d\Omega }}=|f(\theta )|^{2}.$

Dla cząstek o spinie niezerowym amplituda rozpraszania jest dwuwskaźnikową macierzą $f_{mm'}(\theta ),$ gdzie wskaźniki $m$ i $m'$ są rzutami spinu cząstki padającej i rozproszonej na oś $z.$