Analiza zadania
Analiza zadania (ang. mission analysis) - element procesu twórczej działalności dowódcy podczas wypracowania decyzji[1].
Analiza zadania jest pierwszą czynnością fazy planowania I etapu oceny sytuacji[2]. Jest procesem myślowym, w którym stosuje się wszystkie sposoby abstrakcyjnego myślenia, jak: analizę i syntezę, indukcję i dedukcję oraz porównanie i przewidywanie. Jako czynność w procesie oceny sytuacji precyzuje ona, co i w jakim celu należy wykonać dla zrealizowania otrzymanego zadania. Powinna umożliwić właściwe zrozumienie zamiaru i intencji dowódcy wyższego oraz charakteru działań sąsiadów. Wnioski wypływające z analizy zadania stanowią obok wniosków z oceny położenia bojowego podstawowy element, na którym opiera się decyzja dowódcy[3].
Proces analizy zadania edytuj
Analizując otrzymane zadanie dowódca rozpatruje[2]:
- zamiar przełożonego (jakie jest zadanie i zamiar przełożonego i jaka jest rola mojego oddziału w realizacji jego planów)
- istotę zadania własnego (czego wymaga przełożony i co muszę wykonać, aby zrealizować jego zamiar)
- ograniczenia (czas, przestrzeń, zabezpieczenie logistyczne itp)
- zmiany położenia (czy nastąpiły znaczące zmiany sytuacji od momentu podpisania rozkazu przez przełożonego, jeśli tak, to czy wiedząc o tych zmianach postawiłby on takie samo zadanie)
Wnioski z analizy zadania edytuj
W wyniku analizy zadania precyzuje się wnioski co do[2][3]:
- miejsca i roli oraz celu działania oddziału w przyszłej walce
- rejonu skupienia głównego wysiłku oraz sposobów wykorzystania skutków rażenia ogniowego realizowanego przez przełożonego
- ugrupowania bojowego i kolejności wykonania poszczególnych zadań cząstkowych;
- wpływu działania sąsiadów na wykonanie zadania oddziału oraz zakresu współdziałania z sąsiadami w poszczególnych zadaniach cząstkowych
Odprawa informacyjna edytuj
W narodowym (polskim) procesie dowodzenia po analizie zadania organizuje się odprawę informacyjną. Jej celem jest przekazanie wniosków z ustalenia położenia i ogólne wnioski z analizy zadania. Podaje się na niej[4]:
- sprecyzowane zadanie własne
- myśl przewodnią dowódcy
- zadania, które zapewnią skupienie pracy sztabu zgodnie z intencjami dowódcy
- czas zakończenia oceny sytuacji (czas odprawy decyzyjnej i czas postawienia zadania podwładnym)
- kryteria do porównania wariantów działania, jeżeli porównanie wariantów działania ma się odbyć metodą kryteriów.
Przypisy edytuj
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 16-17.
- ↑ a b c Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 254.
- ↑ a b Ściborek (red.) 1995 ↓, s. 202.
- ↑ Wołejszo (red.) 2013 ↓, s. 254-256.
Bibliografia edytuj
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 16-17. ISBN 83-11-06229-3.
- Jarosław Wołejszo (red.): System dowodzenia. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2013. ISBN 978-83-7523-228-8.
- Zbigniew Ściborek (red.): Działania taktyczne wojsk lądowych. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 1995.