Anarchoprymitywizm
Anarchoprymitywizm – polityczna ideologia i anarchistyczna krytyka cywilizacji chcąca powrotu nieucywilizowanego życia przez deindustrializację i zakazania kwalifikacji zawodowych i pracy oraz wysokiej technologii mającej zły wpływ na naturę. Anarchoprymitywiści krytykują rewolucję przemysłową i postęp techniczny[1]. W opinii anarchoprymitystów przejście przez całą ludzkość w dawnych czasach z etapu zbieracko-łowieckiego do rolniczego spowodowało nierówność i wyzysk, alienację społeczną wśród niektórych ludzi i problemy ze stresem społecznym i problemami psychicznymi[2].
Niektórzy zwykli anarchiści także krytykują pewne okresy w dziejach ludzkości, lecz nie krytykują samej cywilizacji i tym różnią się od anarchoprymitywistów. Anarchoprymitywiści przede wszystkim chcą powrotu dzikiej formy życia u ludzi i czasem są traktowani jako skrajna forma zielonego anarchizmu, chociaż tak naprawdę zieloni anarchiści nie mają zbyt wiele wspólnego z anarchoprymitywistami, poza troską o naturalne środowisko[3].
Charakterystyka edytuj
Anarchoprymitywizm uznaje za niereformowalne i destrukcyjne zjawiska oparte na wyzysku takie wytwory cywilizacji jak: państwo, kapitalizm, rynek, globalizacja, nauka czy praca.
Niektórzy z teoretyków ruchu uznają za moment przełomowy w dziejach ludzkości porzucenie gospodarki zbieracko-łowieckiej i upowszechnienie się rolnictwa. Był to według nich moment odejścia od natury, który ostatecznie doprowadził do wszelkich negatywnych zjawisk wymienionych wyżej, bowiem powstała w ten sposób instytucja nadwyżki, co spowodowało pojawienie się nierówności między ludźmi. Egalitarne ich zdaniem wspólnoty pierwotne przekształciły się wówczas w hierarchiczne, oparte na władzy i podziale pracy społeczeństwa.
W USA duży wpływ na rozwój tego odłamu anarchizmu miała książka Against His-Story, Against Leviathan![4], której autorem był Fredy Perlman. Poglądy zawarte w tej publikacji stanowiły inspirację m.in. dla Johna Zerzana[5]. Odmianą anarchoprymitywizmu jest anarchotrybalizm, propagowany przez Richarda Hunta i pismo „Alternative Green”[6]. Idee zbliżone do anarchoprymitywizmu były motywami Theodore’a Kaczynskiego, wysyłającego bomby do przedstawicieli środowisk akademickich. Sam jednak odcinał się od idei anarchistycznych[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/08935696.2020.1727256
- ↑ https://theanarchistlibrary.org/library/chris-wilson-against-mass-society
- ↑ https://www.worldcat.org/oclc/795624647
- ↑ Fredy Perlman, Against His-story, Against Leviathan, 1983 [dostęp 2020-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-11] (ang.).
- ↑ Johnathan Purkis, Anarchy Unbound, [w:] Spencer Sunshine, John Moore (red.), I Am Not A Man, I Am Dynamite!: Friedrich Nietzsche and the Anarchist Tradition, Autonomedia, 2005, s. 6, ISBN 978-1-57027-121-2.
- ↑ Inny odcień zieleni - ZB 5(47)/93, Maj 1993 [online], zb.eco.pl [dostęp 2021-04-17].
- ↑ Ted Kaczynski, The Truth About Primitive Life: A Critique of Anarchoprimitivism [online], The Anarchist Library [dostęp 2020-12-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-21] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Green Anarchy (USA). greenanarchy.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-17)].
- Primitivism. primitivism.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-04)].
- Zbigniew Jaworowski, "Współczesne mity", Myśl Socjaldemokratyczna, 2003