Wikipedia

Anastasija Kuźmina

rosyjska/słowacka biathlonistka

Anastasija Władimirowna Kuźmina z domu Szypulina (ros. Анастасия Владимировна Кузьмина z d. Шипу́лина, ur. 28 sierpnia 1984 w Tiumeni) – rosyjska biathlonistka, od grudnia 2008 roku reprezentująca Słowację. Sześciokrotna medalistka olimpijska i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.

Anastasija Kuźmina
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1984
Tiumeń

Klub

VSC Dukla Bańska Bystrzyca

Wzrost

180 cm

Reprezentacja

 Rosja
 Słowacja (od 2008)

Debiut w PŚ

7.01.2006, Oberhof
(63. miejsce - sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

29.11.2006, Östersund
(13. miejsce - b.indywidualny)

Pierwsze podium w PŚ

22.02.2009, Pjongczang (2. miejsce - bieg masowy)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowacja
Igrzyska olimpijskie
złoto Vancouver 2010 sprint
złoto Soczi 2014 sprint
złoto Pjongczang 2018 b.masowy
srebro Vancouver 2010 b.pościgowy
srebro Pjongczang 2018 b.pościgowy
srebro Pjongczang 2018 b.indywidualny
Mistrzostwa świata
złoto Östersund 2019 sprint
srebro Pjongczang 2009 b.masowy
brąz Chanty-Mansyjsk 2011 sprint
Mistrzostwa Europy
złoto Ufa 2009 sprint
złoto Ufa 2009 b.pościgowy
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Kościelisko 2003 sztafeta
złoto Kontiolahti 2005 sztafeta
srebro Val Ridanna 2002 sztafeta
srebro Kościelisko 2003 b.pościgowy
srebro Kościelisko 2003 b.indywidualny
srebro Haute Maurienne 2004 sztafeta
brąz Kontiolahti 2005 sprint
Puchar Świata
2. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2018/2019
Puchar Świata (Sprint)
Mała kryształowa kula
2017/2018
Mała kryształowa kula
2018/2019
Puchar Świata (Bieg pościgowy)
Mała kryształowa kula
2017/2018
3. miejsce
2018/2019
Puchar Świata (bieg indywidualny)
3. miejsce
2013/2014
Puchar Świata (bieg masowy)
2. miejsce
2013/2014

Kariera edytuj

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawiła się w 2002 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Val Ridanna. Zajęła tam ósme miejsce w sprincie, piąte w biegu pościgowym i 20. w biegu indywidualnym, a razem z koleżankami zdobyła srebrny medal w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Kościelisku była druga w biegach pościgowym i indywidualnym, a w sztafecie zdobyła złoty medal. Zdobyła ponadto srebrny medal w sztafecie na mistrzostwach świata juniorów w Haute Maurienne w 2004 roku oraz złoto w sztafecie i brąz w sprincie podczas mistrzostw świata juniorów w Kontiolahti rok później.

W Pucharze Świata zadebiutowała 7 stycznia 2006 roku w Oberhofie, zajmując 63. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty wywalczyła 29 listopada 2006 roku w Östersund, gdzie zajęła 13. miejsce w biegu pościgowym. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 22 lutego 2009 roku w Pjongczang, gdzie bieg masowy ukończyła na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Rosjankę Olgę Zajcewą i Helenę Ekholm ze Szwecji. W kolejnych startach jeszcze 33 razy stawała na podium, odnosząc przy tym 16 zwycięstw: 13 lutego 2010 roku w Whistler, 10 grudnia 2010 roku w Hochfilzen, 17 stycznia 2013 roku w Anterselvie, 14 grudnia 2017 roku w Annecy, 4 stycznia 2018 roku w Oberhofie, 15 marca 2018 roku w Oslo, 17 stycznia 2019 roku w Oberhofie i 8 marca 2019 roku w Östersund wygrywała sprinty, 19 marca 2011 roku w Oslo, 22 marca 2014 roku w Oslo, 9 grudnia 2017 roku w Hochfilzen i 6 stycznia 2018 roku w Oberhofie była najlepsza w biegach pościgowych, a 23 marca 2014 roku w Oslo i 23 grudnia 2018 roku w Novym Měscie triumfowała w biegach masowych. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 2017/2018, kiedy zajęła drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, za Kaisą Mäkäräinen z Finlandii. W tym samym sezonie zwyciężyła też w klasyfikacjach sprintu i biegu pościgowego. Sezon 2018/2019 ukończyła na trzecim miejscu, za dwiema Włoszkami: Dorotheą Wierer i Lisą Vittozzi. Zwyciężyła ponownie w klasyfikacji sprintu, a w biegu pościgowym była trzecia. Ponadto w sezonie 2013/2014 była trzecia w klasyfikacjach biegu indywidualnego i masowego.

Pierwszy medal wśród seniorek wywalczyła w 2009 roku, zajmując drugie miejsce w biegu masowym podczas mistrzostw świata w Pjongczangu. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku była trzecia w sprincie, ulegając tylko Mäkäräinen i Niemce Magdalenie Neuner. W zawodach tego cyklu wywalczyła ponadto złoty medal w sprincie na mistrzostwach świata w Östersund w 2019 roku, wyprzedzając Norweżkę Ingrid Landmark Tandrevold i Niemkę Laurę Dahlmeier. Blisko kolejnego medalu była podczas rozgrywanych w 2013 roku mistrzostw świata w Novym Měscie, gdzie była czwarta w biegu indywidualnym. Walkę o podium przegrała tam z Wałentyną Semerenko z Ukrainy.

W 2010 roku wystartowała na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zdobyła dwa medale. Najpierw zwyciężyła w sprincie, zdobywając pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tym sporcie dla Słowacji[1]. Wyprzedziła tam Magdalenę Neuner i Francuzkę Marie Dorin Habert. Następnie zajęła drugie miejsce w biegu pościgowym, w którym wyprzedziła ją Neuner. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Soczi ponownie zwyciężyła w sprincie, zostając pierwszą w historii biathlonistką, która obroniła tytuł mistrzyni olimpijskiej[2]. W biegu pościgowym była tym razem szósta. Brała także udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu w 2018 roku, gdzie zdobyła kolejne 3 medale. Najpierw zajęła drugie miejsce w biegu pościgowym, rozdzielając Dahlmeier i Francuzkę Anaïs Bescond. Następnie drugie miejsce zajęła też w biegu indywidualnym, ulegając Szwedce Hannie Öberg. Ponadto zwyciężyła w biegu masowym, zdobywając kolejny pierwszy w historii złoty medal olimpijski w tej konkurencji dla Słowacji. Pozostałe miejsca na podium zajęły Darja Domraczewa z Białorusi i Norweżka Tiril Eckhoff.

W 2019 roku zakończyła karierę[3].

Życie prywatne edytuj

Jej brat Anton Szypulin był rosyjskim biathlonistą, natomiast mąż – Daniel Kuźmin – to były biegacz narciarski występujący w barwach Izraela, który był jej osobistym trenerem przygotowującym ją do ZIO 2010[4], ma z nim syna Jelisieja, oraz córkę Oliwię[5]. Mieszka w Bańskiej Bystrzycy. Z zawodu jest policjantką. Została wybrana najlepszym sportowcem roku na Słowacji w latach 2010, 2014 i 2018[6].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2010 Vancouver 39. 1. 2. 8. 13. nd. nd.
2014 Soczi 27. 1. 6. 26. – 5. nd.
2018 Pjongczang 2. 13. 2. 1. 5. 20. nd.

Mistrzostwa świata edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2009 Pjongczang 29. 7. 17. 2. 13. 10. nd.
2010 Chanty-Mansyjsk nd. nd. nd. nd. nd. 14. nd.
2011 Chanty-Mansyjsk 9. 3. 6. 10. 7. 12. nd.
2012 Ruhpolding 10. 10. 19. 8. 8. 7. nd.
2013 Nové Město na Moravě 4. 17. 14. 15. 8. 7. nd.
2017 Hochfilzen – 8. 13. 22. 8. – nd.
2019 Östersund 58. 1. 6. 28. 6. – –

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Rok Miejscowość Konkurencje
IN SP PU MS RL MR SR
2002 Val Ridanna 20. 8. 5. nd. 2. nd. nd.
2003 Kościelisko 2. 17. 2. nd. 1. nd. nd.
2004 Haute Maurienne 24. 14. 6. nd. 2. nd. nd.
2005 Kontiolahti 5. 3. 4. nd. 1. nd. nd.

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon Miejsce
2005/2006 -
2006/2007 61.
2008/2009 30.
2009/2010 20.
2010/2011 9.
2011/2012 10.
2012/2013 7.
2013/2014 6.
2014/2015 nie startowała
2015/2016 nie startowała
2016/2017 40.
2017/2018 2.
2018/2019 3.

Zwycięstwa w zawodach PŚ edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Pudła Czas biegu Przypisy
1. 13 lutego 2010   Whistler Sprint na 7,5 km 1+0 19:55,6 IO
2. 10 grudnia 2010   Hochfilzen Sprint na 7,5 km 0+0 25:30,6 –
3. 19 marca 2011   Oslo Bieg pościgowy na 10 km 0+2+1+0 34:42,5 –
4. 17 stycznia 2013   Anterselva Sprint na 7,5 km 0+0 20:28,6 –
5. 22 marca 2014   Oslo Bieg pościgowy na 10 km 1+0+1+0 30:29,1 –
6. 23 marca 2014   Oslo Bieg masowy na 12,5 km 1+2+1+0 39:44,8 –
7. 9 grudnia 2017   Hochfilzen Bieg pościgowy na 10 km 1+0+0+0 34:31,2 –
8. 14 grudnia 2017   Annecy Sprint na 7,5 km 0+0 20:50,6 –
9. 4 stycznia 2018   Oberhof Sprint na 7,5 km 1+0 22:23,7 –
10. 6 stycznia 2018   Oberhof Bieg pościgowy na 10 km 0+1+1+0 30:49,5 –
11. 15 marca 2018   Oslo Sprint na 7,5 km 1+0 21:31,8 –
12. 23 grudnia 2018   Nové Město na Moravě Bieg masowy na 12,5 km 1+0+0+1 35:34,4 –
13. 17 stycznia 2019   Oberhof Sprint na 7,5 km 0+0 19:15,1 –
14. 8 marca 2019   Östersund Sprint na 7,5 km 1+0 22:17,5 –

Miejsca na podium zawodów PŚ edytuj

Lp. Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Lokata Pudła Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2009   Pjongczang Bieg masowy na 12,5 km 2. 0+0+1+1 34:25,8 + 7,5 Olga Zajcewa
2. 17 grudnia 2009   Pokljuka Bieg indywidualny na 15 km 3. 1+0+0+0 43:31,4 + 27,3 Helena Jonsson
3. 13 lutego 2010   Whistler Sprint na 7,5 km 1. 1+0 19:55,6 – –
4. 16 lutego 2010   Whistler Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+1+1+0 30:28,3 + 12,3 Magdalena Neuner
5. 27 marca 2010   Chanty-Mansyjsk Bieg masowy na 12,5 km 3. 0+0+0+1 36:43,6 + 23,6 Magdalena Neuner
6. 10 grudnia 2010   Hochfilzen Sprint na 7,5 km 1. 0+0 25:30,6 – –
7. 18 grudnia 2010   Pokljuka Sprint na 7,5 km 2. 0+1 23:16,4 +11,2 Magdalena Neuner
8. 21 stycznia 2011   Anterselva Sprint na 7,5 km 2. 0+1 20:37,2 + 29,1 Tora Berger
9. 5 marca 2011   Chanty-Mansyjsk Sprint na 7,5 km 3. 0+1 21:11,2 + 40,0 Magdalena Neuner
10. 19 marca 2011   Oslo Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+2+1+0 34:42,5 – –
11. 22 stycznia 2012   Anterselva Bieg masowy na 12,5 km 2. 0+0+0+1 35:28,8 + 25,2 Darja Domraczawa
12. 17 stycznia 2013   Anterselva Sprint na 7,5 km 1. 0+0 20:28,6 – –
13. 1 marca 2013   Oslo Sprint na 7,5 km 3. 1+1 22:02,1 + 30,9 Tora Berger
14. 2 marca 2013   Oslo Bieg pościgowy na 10 km 3. 1+0+2+1 32:57,3 + 45,1 Tora Berger
15. 3 marca 2013   Oslo Bieg masowy na 12,5 km 2. 0+2+0+0 37:04,2 + 5,4 Tora Berger
16. 9 marca 2013   Soczi Sprint na 7,5 km 2. 1+0 25:38,9 + 10,2 Magdalena Gwizdoń
17. 28 listopada 2013   Östersund Bieg indywidualny na 15 km 2. 0+2+0+0 47:57,2 + 1,2 Gabriela Soukalová
18. 22 marca 2014   Oslo Bieg pościgowy na 10 km 1. 1+0+1+0 30:29,1 – –
19. 23 marca 2014   Oslo Bieg masowy na 12,5 km 1. 1+2+1+0 39:44,8 – –
20. 8 grudnia 2017   Hochfilzen Sprint na 7,5 km 2. 1+0 23:02,3 + 22,1 Darja Domraczawa
21. 9 grudnia 2017   Hochfilzen Bieg pościgowy na 10 km 1. 1+0+0+0 34:31,2 – –
22. 14 grudnia 2017   Annecy Sprint na 7,5 km 1. 0+0 20:59,6 – –
23. 16 grudnia 2017   Annecy Bieg pościgowy na 10 km 2. 3+0+0+1 30:23,9 + 14,0 Laura Dahlmeier
24. 4 stycznia 2018   Oberhof Sprint na 7,5 km 1. 1+0 22:23,7 – –
25. 6 stycznia 2018   Oberhof Bieg pościgowy na 10 km 1. 0+1+1+0 30:49,5 – –
26. 21 stycznia 2018   Anterselva Bieg masowy na 12,5 km 2. 1+1+0+1 40:35,8 + 11,8 Daria Domraczewa
27. 15 marca 2018   Oslo Sprint na 7,5 km 1. 1+0 21:31,8 – –
28. 18 marca 2018   Oslo Bieg pościgowy na 10 km 2. 0+2+2+0 30:46,6 + 9,2 Daria Domraczewa
29. 23 grudnia 2018   Nové Město na Moravě Bieg masowy na 12,5 km 1. 1+0+0+1 35:34,4 – –
30. 12 stycznia 2019   Oberhof Bieg pościgowy na 10 km 2. 2+1+1+0 32:47,4 + 14,5 Lisa Vittozzi
31. 17 stycznia 2019   Ruhpolding Sprint na 7,5 km 1. 0+0 19:15,1 – –
32. 8 marca 2019   Östersund Sprint na 7,5 km 1. 0+0 22:17,5 – –

Przypisy edytuj

  1. ↑ Sports-Reference.com: Biathlon at the 2010 Vancouver Winter Games: Women's 7.5 kilometres Sprint. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-20)]. (ang.)
  2. ↑ Soczi 2014. Nowakowska-Ziemniak siódma, Kuzmina obroniła tytuł
  3. ↑ Three-time Olympic champion Kuzmina retires from biathlon (ang.)
  4. ↑ Tanja Ohlson, Jerry Kokesh: Kuzmina’s Son Wants Three Medals. International Biathlon Union, 2010-02-14. [dostęp 2010-02-21]. (ang.).
  5. ↑ International Biathlon Union / New Daughter for Anastasiya Kuzmina. www3.biathlonworld.com. [dostęp 2015-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-16)].
  6. ↑ Anketu Športovec roka 2019 vyhrala Petra Vlhová a hliadka vodných slalomárov (foto) (szw.)

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anastasija_Kuźmina&oldid=73423917”