Anchista brunnea

	Anchista brunnea
	(Wiedemann, 1823)
	; Okaz ciemniej ubarwiony
	; Okaz jaśniej ubarwiony
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze drapieżne
Rodzina	biegaczowate
Podrodzina	Lebiinae
Plemię	Lebiini
Podplemię	Physoderina
Rodzaj	Anchista
Gatunek	Anchista brunnea
Synonimy
	Lebia brunnea Wiedemann, 1823; Anchista modesta Nietner, 1856; Anchista picea Chaudoir, 1877;
	Lebia brunnea Wiedemann, 1823; Anchista modesta Nietner, 1856; Anchista picea Chaudoir, 1877;
	Zasięg występowania
	; Rekordy A. brunnea zaznaczone czarnymi kwadratami (◆)
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Anchista brunnea – gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych i podrodziny Lebiinae.

Taksonomia edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1823 roku przez Christiana R.W. Wiedemanna na łamach „Zoologisches Magazin” pod nazwą Lebia brunnea. Jako miejsce typowe wskazano Bengalię^[1]^[2]. Do rodzaju Anchista przeniesiony został w 1921 roku przez Herberta Edwarda Andrewesa^[3]. W 1856 roku John Nietner opisał z Cejlonu Anchista modesta^[4], który z A. brunnea zsynonimizowany został przez Andrewesa w 1924 roku^[5]. Z kolei opisany przez Maximiliena Chaudoira w 1877 roku z Dekanu Anchista picea^[6] zsynonimizowany został z A. brunnea przez Andrewesa w 1921 roku^[3].

Morfologia edytuj

Środkowy płat edeagusa

Chrząszcz o ciele długości od 7,2 do 7,8 mm. Głowę ma rudobrązową z żółtawobrązowymi do rudobrązowych czułkami i narządami gębowymi, pozbawioną punktowania i mikrorzeźby. Przedplecze jest rudobrązowe z żółtawobrązowymi rozpłaszczeniami brzegów bocznych oraz zwykle z lekko rozjaśnionymi tylnymi ⅔ dysku, niewyraźnie mikrorzeźbione. Kształt przedplecza jest sercowaty, najszerszy nieco za środkiem długości, o rozszerzonych, zaokrąglonych i niewystających ku przodowi kątach przednich, silnie zafalowanych przed kątami tylnymi krawędziach bocznych, zaostrzonych kątach tylnych i płatowatej nasadzie. Wyraźna i mocno wgłębiona linia środkowa jest na przedzie i przed nasadą punktowana. Dołki przypodstawowe przedplecza zaopatrzone są w kilka punktów. Rozpłaszczenia brzegów bocznych są szerokie i zaopatrzone w kilka grubych punktów. Ubarwienie pokryw jest jednolicie brązowawe. Rzędy są płytkie i drobno punktowane, międzyrzędy zaś sklepione, punktowane drobno i rzadko, pokryte mikrorzeźbą o równych średnicach oczek siatki. Trzecie międzyrzędy pokryw mają dwa chetopory (nasadowy przyległy do rzędu trzeciego, a wierzchołkowy do rzędu drugiego), a piąte po jednym chetoporze u podstawy. Brak jest chetoporów wtórnych. Odnóża mają żółte uda oraz żółtawobrązowe golenie i stopy. Te ostatnie w przypadku wszystkich par u samca mają dwa kompletne szeregi włosków adhezyjnych. Samiec ma genitalia o płacie środkowym edeagusa wyprostowanym, spłazczonym i nieco na wierzchołku rozszerzonym, w widoku grzbietowym o lewym brzegu bocznym zakrzywionym pośrodku. Krótka, zaokrąglona, płaska blaszka wierzchołkowa leży na prawej stronie płata i nieco zakrzywia się dogrzbietowo. Endofallus ma delikatnie łuskowatą część nasadową oraz parę wydłużonych, zafalowanych, miękkawych sklerytów w pobliżu ujścia^[2].

Rozprzestrzenienie edytuj

Owad orientalny, podawany z północnych i wschodnich Indii, Bangladeszu oraz Sri Lanki^[2].

Przypisy edytuj

↑ Christian Rudolph Wilhelm Wiedemann. Zweihundert neue Käfer von Java, Bengalen und dem Vorgebirge der guten Hoffnung. „Zoologisches Magazin”. 2, s. 1–135, 162–164, 1823.
↑ ^a ^b ^c Hongliang Shi, Hongzhang Zhou, Hongbin Liang. Liang H, Shi H, Zhou H (2013) Taxonomic synopsis of the subtribe Physoderina (Coleoptera, Carabidae, Lebiini), with species revisions of eight genera. „ZooKeys”. 284, s. 1-129, 2013. Pensoft Publishers. DOI: 10.3897/zookeys.284.3983. ISSN 1313-2970.
↑ ^a ^b Herbert Edward Andrewes. Notes on synonymy and on some types of Oriental Carabidae in various foreign collections. „Transactions of the Entomological Society of London”. 1921, s. 145-195, 1921.
↑ John Nietner. Entomological papers, being descriptions of new Ceylon Coleoptera with such observations on their habits as appear in any way interesting. „Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 25, s. 381–394, 523–554, 1856.
↑ Herbert Edward Andrewes. Description of some new Carabidae from Ceylon. „Spolia Zeylanica Colombo”. 13:, s. 129-141, 1924.
↑ B.M. Chaudoir. Genres nouveaux et especes inedites de la famille des Carabiques. „Bulletin de la Société Imperiale des Naturalistes de Moscou”. 52 (1), s. 188-268, 1877.

[Wiedemann-1] Christian Rudolph Wilhelm Wiedemann. Zweihundert neue Käfer von Java, Bengalen und dem Vorgebirge der guten Hoffnung. „Zoologisches Magazin”. 2, s. 1–135, 162–164, 1823.

[szl-2] Hongliang Shi, Hongzhang Zhou, Hongbin Liang. Liang H, Shi H, Zhou H (2013) Taxonomic synopsis of the subtribe Physoderina (Coleoptera, Carabidae, Lebiini), with species revisions of eight genera. „ZooKeys”. 284, s. 1-129, 2013. Pensoft Publishers. DOI: 10.3897/zookeys.284.3983. ISSN 1313-2970.

[Andrewes-3] Herbert Edward Andrewes. Notes on synonymy and on some types of Oriental Carabidae in various foreign collections. „Transactions of the Entomological Society of London”. 1921, s. 145-195, 1921.

[Nietner-4] John Nietner. Entomological papers, being descriptions of new Ceylon Coleoptera with such observations on their habits as appear in any way interesting. „Journal of the Asiatic Society of Bengal”. 25, s. 381–394, 523–554, 1856.

[Andrewes24-5] Herbert Edward Andrewes. Description of some new Carabidae from Ceylon. „Spolia Zeylanica Colombo”. 13:, s. 129-141, 1924.

[Chaudoir77-6] B.M. Chaudoir. Genres nouveaux et especes inedites de la famille des Carabiques. „Bulletin de la Société Imperiale des Naturalistes de Moscou”. 52 (1), s. 188-268, 1877.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]