Andreas Alamommo

fiński skoczek narciarski

Andreas Alamommo (ur. 23 grudnia 1998 w Rovaniemi[1]) – fiński skoczek narciarski. Olimpijczyk (2018), uczestnik mistrzostw świata seniorów (2019). Srebrny medalista zimowego olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy w konkursie drużynowym (2015). Uczestnik mistrzostw świata juniorów (2015–2018) oraz zimowych igrzysk olimpijskich młodzieży (2016). Medalista mistrzostw kraju.

Andreas Alamommo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1998
Rovaniemi

Klub

Ounasvaaran Hiihtoseura

Debiut w PŚ indywidualnie

19 listopada 2017 w Wiśle (43. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

18 listopada 2017 w Wiśle (10. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

10 lutego 2019 w Lahti (29. miejsce)

Rekord życiowy

221,5 m na Letalnicy w Planicy (22 marca 2018)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia
Olimpijski festiwal młodzieży Europy
srebro Tschagguns 2015 drużynowo

Przebieg kariery Edytuj

W 2012 startował w zawodach FIS Youth Cup w Lahti i Hinterzarten, plasując się na przełomie pierwszej dziesiątki. W lutym 2014 zdobył srebrny medal mistrzostw krajów nordyckich juniorów w rywalizacji indywidualnej, przegrywając tylko z Niko Kytösaho[2].

W oficjalnych zawodach rozgrywanych przez FIS zadebiutował w sierpniu 2013 podczas konkursów FIS Cupu w Kuopio, gdzie w pierwszym konkursie został zdyskwalifikowany, a w drugim był 41. Punkty do klasyfikacji generalnej tego cyklu po raz pierwszy zdobył w tym samym miejscu rok później (sierpień 2014), dwukrotnie plasując się w trzeciej dziesiątce. Następnie, w ramach letniej edycji cyklu, także w Kuopio, zadebiutował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując dwukrotnie lokaty na początku czwartej dziesiątki. W grudniu 2014 w Renie zdobył pierwsze punkty zawodów tej rangi, plasując się na 28. pozycji. W styczniu 2015 w Tschagguns wziął udział w zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy, gdzie zajął 6. pozycję w rywalizacji indywidualnej, a drużynowo zdobył srebrny medal z reprezentacją Finlandii. W lutym 2015 w Ałmaty wystartował na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie zajął 31. miejsce, a drużynowo uplasował się na 8. pozycji[3].

We wrześniu 2015 w Râșnovie uplasował się na 4. i 5. pozycji w zawodach FIS Cup. W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 2015/2016[2][3]. Początkowo miał wystartować w konkursie w Ruce[4], jednak po jego odwołaniu w zawodach najwyższej rangi zadebiutował w ostatniej części 64. Turnieju Czterech Skoczni[5], odpadając w kwalifikacjach w Bischofshofen. W sezonie 2015/2016 wystartował jeszcze w Lahti, gdzie także odpadł w kwalifikacjach[2]. W lutym 2016 w Lillehammer zajął 6. miejsce w konkursie indywidualnym podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2016. W tym samym miesiącu w Râșnovie wziął udział w mistrzostwach świata juniorów, gdzie powtórzył wynik w rywalizacji drużynowej sprzed roku (8. lokata), a indywidualnie został sklasyfikowany na 25. miejscu[3].

W sierpniu 2016 w Einsiedeln zadebiutował w Letnim Grand Prix, zajmując 36. pozycję. W tym samym miesiącu w Kuopio był 8. w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego[3]. W sezonie zimowym 2016/2017 ponownie ani razu nie przebrnął kwalifikacji w Pucharze Świata, dwukrotnie odpadając na tym etapie rywalizacji w Ruce[2]. W lutym 2017 w Park City wystartował na mistrzostwach świata juniorów – indywidualnie był 12., a drużynowo 6[3].

Latem 2017 trzykrotnie punktował w Letnim Grand Prix, najlepszy wynik notując w 1. konkursie w Czajkowskim, gdzie był 11. W listopadzie 2017 w Wiśle zadebiutował w konkursie głównym Pucharu Świata – 18 listopada w konkursie drużynowym zajął z fińską kadrą 11. pozycję, a dzień później w rywalizacji indywidualnej był 43. W sezonie 2017/2018 jeszcze cztery razy wystąpił w głównej części zmagań indywidualnych Pucharu Świata, jednak ani razu nie punktował. W grudniu 2017 w Titisee-Neustadt po raz pierwszy awansował do serii finałowej w konkursie drużynowym, zajmując z Finami 7. lokatę. W lutym 2018 w Kanderstegu po raz ostatni w karierze wystąpił na mistrzostwach świata juniorów, notując najlepsze w karierze wyniki w tej imprezie – indywidualnie był 7., a drużynowo 6. W tym samym miesiącu w Pjongczangu wziął udział w igrzyskach olimpijskich – indywidualnie uplasował się w czwartej dziesiątce (38. na skoczni normalnej i 34. na obiekcie dużym), a drużynowo zajął z Finami 8. lokatę[3].

Latem 2018 punktował tylko w słabo obsadzonym (sklasyfikowano 34 skoczków) 2. konkursie w Hakubie, gdzie był 29. W grudniu 2018 w Engelbergu zajął 4. miejsce w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 10 lutego 2019 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata, zajmując 29. pozycję w zawodach w Lahti. Na przełomie lutego i marca 2019 wziął udział w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na większym obiekcie nie przebrnął kwalifikacji, a na mniejszym był 31., a drużynowo zajął z Finami 10. lokatę[3].

Latem 2019 ani razu nie startował w Letnim Grand Prix[2][3], a w sezonie zimowym 2019/2020 tylko w pierwszych dwóch konkursach sezonu zdołał awansować do głównej części zmagań, zarówno w Wiśle, jak i Ruce plasując się pod koniec stawki[3].

Alamommo stawał na podium mistrzostw Finlandii – indywidualnie zwyciężył na skoczni średniej zimą 2021[6], a także zdobył brązowy medal na skoczni normalnej zimą 2016[7] oraz ten sam krążek na obiekcie dużym latem 2018[8]. Wielokrotnie sięgał również po medale w rywalizacji drużynowej, w 2014 zdobywając z drużyną Ounasvaaran Hiihtoseura letnie mistrzostwo kraju[9]. Stawał również na podium juniorskich mistrzostw Finlandii[2].

W marcu 2022 poinformował o zakończeniu kariery[10].

Igrzyska olimpijskie Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2018   Pjongczang 38. miejsce (K-98), 34. miejsce (K-125)

Drużynowo Edytuj

2018   Pjongczang 8. miejsce[a]

Starty A. Alamommo na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
38. 10 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 94,0 m 91,3 pkt 168,0 pkt Andreas Wellinger
34. 17 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 120,0 m 107,6 pkt 178,1 pkt Kamil Stoch
8. 19 lutego 2018   Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 druż.[a] 117,0 m 115,5 m 790,4 pkt (192,1 pkt) 308,1 pkt Norwegia

Mistrzostwa świata Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2019   Seefeld/Innsbruck nie zakwalifikował się (K-120), 31. miejsce (K-99)

Drużynowo Edytuj

2019   Seefeld/Innsbruck 10. miejsce (K-120)[b]

Starty A. Alamommo na mistrzostwach świata – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
22 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 109,0 m 90,6 pkt Nie zakwalifikował się.
10. 24 lutego 2019   Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[b] 106,5 m 354,1 pkt (76,5 pkt) 633,4 pkt Niemcy
31. 1 marca 2019   Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 88,0 m 84,2 pkt 134,1 pkt Dawid Kubacki

Mistrzostwa świata juniorów Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2015   Ałmaty 31. miejsce
2016   Râșnov 25. miejsce
2017   Park City 12. miejsce
2018   Kandersteg 7. miejsce

Drużynowo Edytuj

2015   Ałmaty 8. miejsce[c]
2016   Râșnov 8. miejsce[d]
2017   Park City 6. miejsce[e]
2018   Kandersteg 6. miejsce[f]

Starty A. Alamommo na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
31. 5 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 113,5 pkt 156,4 pkt Johann André Forfang
8. 7 lutego 2015   Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[c] 94,0 m 93,5 m 769,5 pkt (201,4 pkt) 123,8 pkt Norwegia
25. 23 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 86,5 m 88,5 m 208,5 pkt 40,5 pkt David Siegel
8. 24 lutego 2016   Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 druż.[d] 87,5 m 78,5 m 707,9 pkt (181,4 pkt) 158,8 pkt Niemcy
12. 1 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 92,0 m 91,5 m 242,1 pkt 21,1 pkt Viktor Polášek
6. 3 lutego 2017   Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[e] 85,5 m 87,5 m 802,1 pkt (221,3 pkt) 130,2 pkt Słowenia
7. 1 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 95,5 m 93,5 m 257,8 pkt 33,6 pkt Marius Lindvik
6. 3 lutego 2018   Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[f] 96,5 m 99,0 m 921,8 pkt (262,0 pkt) 146,7 pkt Niemcy

Igrzyska olimpijskie młodzieży Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2016   Lillehammer 6. miejsce

Starty A. Alamommo na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 16 lutego 2016   Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 91,0 m 90,0 m 221,5 pkt 41,3 pkt Bor Pavlovčič

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy Edytuj

Indywidualnie Edytuj

2015   Tschagguns 6. miejsce

Drużynowo Edytuj

2015   Tschagguns srebrny medal[g]

Starty A. Alamommo na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo Edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
6. 27 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 89,0 m 92,5 m 235,3 pkt 36,0 pkt Niko Kytösaho
2.  29 stycznia 2015   Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 druż.[g] 101,5 m 100,5 m 1000,7 pkt (259,2 pkt) 29,7 pkt Słowenia

Puchar Świata Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2018/2019 73.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata Edytuj

Źródło[2]
Sezon 2015/2016
                                                          punkty
- - - - - - - - - - q - - - - - - - - q - - - - - - - - - 0
Sezon 2016/2017
                                                    punkty
q q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2017/2018
                                            punkty
43 q q 32 35 q 49 - - - - - - - - 48 q - - - q - 0
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
q 62 q - - - - - - 46 49 43 43 q - - q q q 29 47 49 q q q q q - 2
Sezon 2019/2020
                                                      punkty
47 47 q q - - - - - q q q q - - - - - - - - - - q - - - 0
Sezon 2020/2021
                                                  punkty
- 42 48 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2021/2022
                                                        punkty
- - q - - - - - - - - - - - - - - - - 61 q - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata Edytuj

Źródło[2]
Sezon
2017/2018
               
11 10 7 - 9 - - -
Sezon
2018/2019
             
9 9 8 9 10 9 8
Sezon
2019/2020
         
8 - - - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2018/2019 59.

Raw Air Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2018 77.
2019 57.

Willingen Five Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2019 46.

Planica 7 Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2018 59.
2019 41.

Letnie Grand Prix Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2017 48.
2018 79.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP Edytuj

Źródło[2]
2016
                    punkty
- - - 36 - - 33 37 - - 0
2017
                  punkty
- - - - - 11 26 46 27 33
2018
                  punkty
q - - - 32 29 - - - 2
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP Edytuj

Źródło[2]
2018    
9 -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2014/2015 133.
2015/2016 93.
2017/2018 56.
2018/2019 68.
2019/2020 106.
2020/2021 86.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego Edytuj

Źródło[2]
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
45 37 28 - - 51 36 - - - - - - - - 32 42 - - - - - - - - - 3
Sezon 2015/2016
                                                      punkty
- - - 22 27 31 24 46 46 36 34 - - - - - - - - - - - - - - - - 20
Sezon 2016/2017
                                                            punkty
- - - 44 - - - - - 45 - - - - - - - - - - 52 54 - - - - 43 46 - - 0
Sezon 2017/2018
                                                        punkty
- - - - 56 14 17 22 10 28 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 70
Sezon 2018/2019
                                                        punkty
- - 48 42 18 4 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 63
Sezon 2019/2020
                                          punkty
- - 29 34 - - 49 53 - - - - 46 42 - - - - - 33 38 2
Sezon 2020/2021
                                      punkty
29 35 - - - - - - - - - - - 36 36 - - 25 31 8
Sezon 2021/2022
                                                    punkty
- - - - 53 53 - - - - - - - - - - - - - - - 39 36 - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2015 67.
2016 46.
2017 41.
2018 85.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego Edytuj

Źródło[2]
2014
                            punkty
- - - - 36 32 - - - - - - 44 50 0
2015
                            punkty
- - - - 21 15 - - - - - - - - 26
2016
                            punkty
45 51 8 18 20 13 - - - - - - - - 76
2017
                          punkty
- - 16 15 9 - - - - - - - - 60
2018
                          punkty
- - - - - - - - - - - 21 41 10
2021
                        punkty
- - - - - - - - 35 39 - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

FIS Cup Edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej Edytuj

Sezon Miejsce[2]
2014/2015 157.
2015/2016 52.
2016/2017 18.
2017/2018 34.
2018/2019 132.
2020/2021 105.
2021/2022 141.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu Edytuj

Źródło[2]
Sezon 2013/2014
                                                punkty
- - - - dq 41 - - - - - - - - - - - - - - - - 70 78 0
Sezon 2014/2015
                                                    punkty
- - - - 22 21 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 19
Sezon 2015/2016
                                                punkty
62 49 17 38 - - - - 4 5 - - - - - - - - - - - - - - 109
Sezon 2016/2017
                                        punkty
- 18 18 7 5 9 - - - - - - - - 39 17 7 9 - - 215
Sezon 2017/2018
                                          punkty
- - 6 8 - - - - - - - - - - 7 8 - - - - - 140
Sezon 2018/2019
                                    punkty
27 24 - - - - - - - - - - - - - - - - 11
Sezon 2019/2020
                                            punkty
- - - - - - - - - - 32 56 - - - - - - - - - - 0
Sezon 2020/2021
                            punkty
- - - - - - - - 25 21 - - - - 16
Sezon 2021/2022
                                              punkty
- - 21 dq - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi Edytuj

  1. a b Skład zespołu: Janne Ahonen, Andreas Alamommo, Jarkko Määttä i Antti Aalto
  2. a b Skład zespołu: Jarkko Määttä, Andreas Alamommo, Eetu Nousiainen i Antti Aalto
  3. a b Skład zespołu: Andreas Alamommo, Antti Aalto, Eetu Nousiainen i Juho Ojala
  4. a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Aapo Lehtinen, Eetu Nousiainen i Andreas Alamommo
  5. a b Skład zespołu: Niko Kytösaho, Eetu Nousiainen, Kalle Heikkinen i Andreas Alamommo
  6. a b Skład zespołu: Niko Löytäinen, Kalle Heikkinen, Jonne Veteläinen i Andreas Alamommo
  7. a b Skład zespołu: Andreas Alamommo, Niko Löytäinen, Joni Markkanen i Niko Kytösaho

Przypisy Edytuj

  1. Bischofshofen (AUT) Men's HS142 Extend start list. fis-ski.com. [dostęp 2019-01-05]. (ang.).
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Adam Kwieciński: ALAMOMMO Andreas 1998.12.23 FIN. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-02-13].
  3. a b c d e f g h i ALAMOMMO Andreas - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2020-05-20]. (ang.).
  4. Dominik Formela: 10 Finów wystąpi w Ruce. skijumping.pl, 2015-11-23. [dostęp 2016-04-22].
  5. Daniel Ludwiński: Dwaj fińscy skoczkowie wracają do domu. Debiutant zastąpi doświadczonych kolegów. sportowefakty.wp.pl, 2016-01-01. [dostęp 2016-04-22].
  6. Adrian Dworakowski: Andreas Alamommo z tytułem mistrza Finlandii na średniej skoczni. skijumping.pl, 2021-01-31. [dostęp 2021-01-31].
  7. Adam Bucholz: Kytoesaho mistrzem Finlandii na normalnej skoczni, powrót Nieminena. skijumping.pl, 2016-01-30. [dostęp 2016-04-22].
  8. Lahti: Kesä SM 2018 – Miehet Yleinen. kilipa.com, 2018-10-07. [dostęp 2020-05-20]. (fiń.).
  9. Aleksandra Kruc: Sami Niemi i Ounasvaaran Hiihtoseura triumfują w mistrzostwach Finlandii. skokinarciarskie.pl, 2014-09-15. [dostęp 2015-11-27].
  10. Dominik Formela: Schuler i Alamommo pożegnali się ze skokami. skijumping.pl, 2022-03-30. [dostęp 2022-03-30].

Bibliografia Edytuj