Wikipedia

Andrew Ridgeley

Andrew John Ridgeley (ur. 26 stycznia 1963 w Bushey[1]) – brytyjski piosenkarz, gitarzysta, działacz ochrony środowiska.

Andrew Ridgeley
ilustracja
Imię i nazwisko

Andrew John Ridgeley

Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1963
Bushey

Instrumenty

gitara

Gatunki

pop, pop-rock

Zawód

kompozytor, muzyk, producent muzyczny

Aktywność

1981–1990

Wydawnictwo

Columbia/Epic, Innervision

Zespoły
Wham!
Cytaty w Wikicytatach

Najbardziej znany jako członek popularnego w latach 80. XX wieku duetu Wham! (razem z George’em Michaelem)[2].

Życiorys edytuj

Rodzina i edukacja edytuj

Jest synem Alberto Mario Zacharii (później zmienił nazwisko na Ridgeley), pół-Włocha, pół-Egipcjanina zamieszkałego w Wielkiej Brytanii, i Jennifer Dunlop[3]. Pochodzi z mało zamożnej rodziny[4], jego ojciec po odbyciu służby wojskowej w Royal Air Force pracował w sklepie fotograficznym, a matka po urodzeniu syna podjęła pracę nauczycielki[5]. Początkowo dorastał z młodszym o rok bratem Paulem w Egham pod Londynem, następnie zamieszkał z rodziną w Bushey[6], gdzie uczęszczał do Bushey Meads School[7].

W młodości zafascynowany był twórczością Davida Bowiego, Eltona Johna, Freddiego Mercury i Jimmy’ego Page’a i zespołów: Queen, Led Zeppelin, The Beatles, The Everly Brothers, The Rolling Stones i Genesis[8]. W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę gry na instrumentach klawiszowych, ponadto zaczął komponować swoje pierwsze piosenki[9]. Jako nastolatek dorabiał, rozwożąc gazety[9] i mył samochody[10]. Zniechęcony do dalszej nauki w Bushey Meads School, po szóstej klasie porzucił szkołę i zapisał się do Cassio College[11], której także nie ukończył[12].

Kariera zawodowa edytuj

W 1979 wraz z przyjacielem z Bushey Meads School George’em Michaelem, jego kolegą Davidem Mortimerem, a także swoim bratem Paulem Ridgeleyem i sąsiadem Andym Leaverem założył zespół The Executive, grający muzykę ska[13]. Po rozpadzie formacji pracował jako magazynier w sklepie ze sprzętem fotograficznym J.J. Silber, który należał do jego ojca[14]. W 1981 wraz z Michaelem założył zespół Wham!, w którym został specjalistą od wizerunku i przekonał Michaela, że sukcesywnie powinni zmieniać swój imidż. W 1982 nawiązali współpracę z niezależną wytwórnią Innervision Records[15] i wydali debiutancki singel „Wham Rap! (Enjoy What You Do)”[16], który został dobrze przyjęty przez odbiorców[17]. W tym samym roku otrzymali propozycję występu w ramach zastępstwa w popularnym programie telewizyjnym Top of the Pops, podczas którego wykonali piosenkę „Young Guns (Go For It!)”[18]. Występ ten uważany jest do dziś za jeden z najlepszych w historii zespołu, jak również całego programu[19]. 9 lipca 1983 nakładem Innervision Records do sprzedaży trafił ich debiutancki album studyjny pt. Fantastic[20], który przez pierwsze dwa tygodnie po wydaniu znajdował się na pierwszym miejscu brytyjskiej listy najlepiej sprzedających się płyt[21].

Sukces pierwszego albumu sprawił, że zespołem zaczęły się interesować wielkie koncerny fonograficzne. Duet rozwiązał umowę z Innervision[22], a w listopadzie 1984 nakładem wytwórni Epic Records wydał album pt. Make It Big[23], który był promowany przebojami: „Wake Me Up Before You Go-Go”, „Freedom” i „Careless Whisper”[24]. Album przez wiele tygodni znajdował się na pierwszych miejscach list najczęściej kupowanych płyt m.in. w Wielkiej Brytanii[25], Stanach Zjednoczonych[26], Holandii[27], Szwecji[28] i Norwegii[29]. Również w 1984 wraz z Michaelem wydał, utrzymaną w świątecznych klimatach, piosenkę „Last Christmas”[30], która dotarła do drugiego miejsca brytyjskiej listy przebojów[31] i stała się wielkim przebojem[32].

W grudniu 1984 rozpoczął światową trasę koncertową The Big Tour, która obejmowała występy w Wielkiej Brytanii, USA i Japonii[33]. W ramach trasy odbył z Michaelem 10-dniową wizytę w Chinach w kwietniu 1985, stając się pierwszym zachodnim zespołem popowym, któremu udało się wystąpić w tym państwie[34]. W lipcu 1985 wystąpił jako chórzysta podczas koncertu charytatywnego Live Aid na Stadionie Wembley[35]. W lipcu i sierpniu odbył z Wham! trasę koncertową po USA pod nazwą Whamamerica![36]. Wiosną 1986 ogłosił zakończenie działalności Wham!, po czym wydał z Michaelem ostatni album studyjny pt. Music from the Edge of Heaven i kompilacyjny pt. The Final oraz zagrał 28 czerwca 1986 pożegnalny koncert The Final na Stadionie Wembley[37], który zgromadził 72-tysięczną publiczność[38].

Po zakończeniu kariery muzycznej przez krótki czas był kierowcą wyścigowym, wystartował m.in. w wyścigu Celebrity Car[39] oraz brał udział w wyścigach Formuły 3[40]. W 1989 nagrał album pt. Son of Albert, na którym umieścił m.in. singiel „Shake” oraz utwór „Red Dress” z gościnnym udziałem Michaela[41]. Ze względu na słaby odbiór komercyjny płyty porzucił karierę muzyczną, z wyjątkiem gościnnego występu u boku Michaela w 1991 na festiwalu Rock in Rio, na którym wykonali wspólnie utwory „I’m Your Man” i „Freedom'90”[42].

W lutym 2017 na gali rozdania Brit Awards wygłosił przemowę honorującą George’a Michaela, który zmarł kilka tygodni wcześniej[43].

W 2019 premierę miał film Last Christmas, w którym Ridgeley pojawił się gościnnie w roli cameo.

Życie prywatne edytuj

Przez kilka lat pozostawał w nieformalnym związku z wokalistką Shirlie Holliman, która występowała z nim w Wham![44]. Był także związany z amerykańską modelką Donyą Fiorentino[45]. Związany z Keren Woodward, członkinią girls bandu Bananarama. Mieszka w Kornwalii[46].

Dyskografia edytuj

Tytuł Dane dotyczące albumu Pozycja na liście
USA
[47]		 NLD
[48]
Son of Albert 130 66

Przypisy edytuj

  1. ↑ AllMusic: Andrew Ridgeley Biography (ang.)
  2. ↑ AllMusic: Wham! Biography (ang.)
  3. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 44–45, 136.
  4. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 54.
  5. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 45–45, 58–59.
  6. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 46.
  7. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 13.
  8. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 39–40, 50–53, 246.
  9. ↑ a b Ridgeley 2020 ↓, s. 49.
  10. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 72.
  11. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 82–83.
  12. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 110, 113.
  13. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 84–87.
  14. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 113.
  15. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 129–132.
  16. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 20.
  17. ↑ Ed Nimmervoll: Artist Biography. [w:] Biography [on-line]. allmusic.com. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
  18. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 150–154.
  19. ↑ muzyka.wp.pl: Wham!. [w:] Artyści [on-line]. muzyka.wp.pl. [dostęp 2016-12-27]. (pol.).
  20. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 21, 167.
  21. ↑ WHAM! | Artist. Official Charts. [dostęp 2012-12-29].
  22. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 197.
  23. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 211.
  24. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 206–209.
  25. ↑ Wham! > Artists > Official Charts. UK Albums Chart. [dostęp 2013-05-01].
  26. ↑ Allmusic: Make It Big > Charts & Awards > Billboard Albums. allmusic.com. [dostęp 2012-02-26].
  27. ↑ dutchcharts.nl Wham! – Make It Big. [w:] Hung Medien [on-line]. MegaCharts. [dostęp 2012-02-26].
  28. ↑ swedishcharts.com Wham! – Make It Big. [dostęp 2012-02-26]. (szw.).
  29. ↑ norwegiancharts.com Wham! – Make It Big. [w:] Hung Medien [on-line]. VG-lista. [dostęp 2012-02-26].
  30. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 12.
  31. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 223.
  32. ↑ „Last Christmas” – historia świątecznego przeboju grupy Wham!. muzykoblog.blog.onet.pl, 2009-12-20. [dostęp 2016-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-17)]. (pol.).
  33. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 227–228.
  34. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 233–234.
  35. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 15–16, 248.
  36. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 255–257.
  37. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 9.
  38. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 19.
  39. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 269.
  40. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 271, 279.
  41. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 280–281.
  42. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 281–282.
  43. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 287.
  44. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 132.
  45. ↑ Ridgeley 2020 ↓, s. 265.
  46. ↑ AndrewRidgeley.com (UK) (ang.)
  47. ↑ Billboard charts: Son of Albert (ang.)
  48. ↑ Dutch Charts: Andrew Ridgeley (niderl.)
  49. ↑ AllMusic: Son of Albert (ang.)

Bibliografia edytuj

  • Andrew Ridgeley, Wham! George i ja, Ewa Borówka (tłum.), Wydawnictwo Znak, 2020, ISBN 978-83-240-7886-8.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrew_Ridgeley&oldid=72448396”