Andronik

Andronik – imię męskie pochodzenia greckiego. Pochodzi od starogreckiego imienia Andronikos wywodzącego się od słów andros (człowiek) i nike (zwycięstwo), które w złożeniu znaczą „zwycięzca”.

Andronik imieniny obchodzi 30 maja^[1] i 11 października.

Andronik w innych językach:

rosyjski — Андроник, Андрон, Ондрон^[2].

Osoby o tym imieniu edytuj

Andronik I Komnen — (1100?–1185) cesarz bizantyjski
Andronik II Paleolog — (1260–1332) cesarz bizantyjski
Andronik III Paleolog — (ok. 1296–1341) cesarz bizantyjski
Andronik IV Paleolog — (1348–1385) cesarz bizantyjski
Andronikos z Rodos (ok. 70 p.n.e.) — filozof perypatetycki, wydawca pism Arystotelesa
Andronik — koptyjski patriarcha Aleksandrii

Przypisy edytuj

↑ DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 13 nlb, ISBN 83-217-2374-8 (pol.), Książka liczy 128 stron, z których żadna nie została ponumerowana. Na stronie 1. umieszczono logo wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki.
↑ Hrynkiewicz-Adamskich B., Антропонимиа севера России конца XV–XVI века. Мужские христанские личные имена (основные формы), [w:] Onomastica, rocznik L, Kraków 2005

[Chruscicki-83-1] DonatD. Chruścicki DonatD., Skarbczyk imion, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1983, s. 13 nlb, ISBN 83-217-2374-8 (pol.), Książka liczy 128 stron, z których żadna nie została ponumerowana. Na stronie 1. umieszczono logo wydawnictwa, str. 3. to strona tytułowa, na stronie 4. wydrukowano numer ISBN, który powtórzono na 3. stronie okładki.

[2] Hrynkiewicz-Adamskich B., Антропонимиа севера России конца XV–XVI века. Мужские христанские личные имена (основные формы), [w:] Onomastica, rocznik L, Kraków 2005

[1]

[2]