Andrzej Bisztyga

polski prawnik, konstytucjonalista

Andrzej Michał Bisztyga (ur. w 1964 w Katowicach) – polski prawnik, konstytucjonalista, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego i Górnośląskiej Wyższej Szkoły Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach[1].

Andrzej Bisztyga
Data i miejsce urodzenia

1964
Katowice

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: doktryny polityczno-prawne, prawa człowieka, prawo konstytucyjne, zasady naczelne konstytucji
Alma Mater

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Doktorat

1 lipca 1996

Habilitacja

9 czerwca 2009

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach
Akademia Górnośląska im. Wojciecha Korfantego w Katowicach
Uniwersytet Zielonogórski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”

Wykształcenie i kariera naukowa edytuj

W 1989 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego (UŚ), temat pracy magisterskiej: Instytucja referendum w świecie współczesnym. W 1996 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na podstawie napisanej pod kierunkiem Eugeniusza Zwierzchowskiego pracy pt. Europejski Trybunał Praw Człowieka[2]. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 2009 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy habilitacyjnej pt. Oddziaływanie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka na porządek prawny Zjednoczonego Królestwa.

W 2009 został profesorem w Górnośląskiej Wyższej Szkole Handlowej im. Wojciecha Korfantego w Katowicach (GWSH). W latach 2011–2012 był profesorem nadzwyczajnym UŚ w Katedrze Prawa Konstytucyjnego na Wydziale Prawa i Administracji. Prorektor GWSH w latach 2012–2014. W 2014 został profesorem Uniwersytetu Zielonogórskiego (UZ) na Wydziale Prawa i Administracji UZ. Pełnił tam funkcję kierownika Katedry Systemów Ustrojowych i Praw Człowieka. W 2015 został kierownikiem Katedry Prawa i Administracji GWSH. W 2018 został kierownikiem Katedry Prawa Konstytucyjnego WPiA UZ[3].

Autor publikacji z zakresu prawa konstytucyjnego oraz praw człowieka, opinii i ekspertyz prawnych dla Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Ministra Sprawiedliwości, Departamentu Strategii i Planowania Polityki Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Departamentu Prawnego i Orzecznictwa Kontrolnego Najwyższej Izby Kontroli, Polskiej Akademii Nauk, Komisji Ustawodawczej Sejmu, Komisji Regulaminowej, Etyki i Spraw Senatorskich Senatu, posłów i senatorów, Związku Zawodowego Górników „Solidarność”, Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej, członek Rady Doradczej do spraw Praw Człowieka przy Ministrze Spraw Zagranicznych (2002–2004), ekspert prawny Senatu, ekspert kancelarii adwokackich i radcowskich[4]. Uczestnik około 80 krajowych, zagranicznych i międzynarodowych konferencji i seminariów naukowych. Członek około 10 rad naukowych i kolegiów redakcyjnych prawniczych periodyków naukowych.

Stypendysta Hague Academy of International Law, Holandia (1992); Poznańskiego Centrum Praw Człowieka, Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk, Polska (1992); British Council, Leicester University, Leicester, Zjednoczone Królestwo (1998); Salzburg Seminar in American Studies, Salzburg, Austria (1998).

Visiting Professor: Toraigyrov State University, Pavlodar, Kazachstan (2013); Slovenska Akademie Vied, Ustav Statu a Prava, Modra Harmonia, Bratislava, Słowacja, (2013); Żansugurov Żetysu State University, Tałdy Korgan, Kazachstan (2014).

Publikacje edytuj

Autor, współautor, redaktor i współredaktor około 170 publikacji (książek, artykułów, opinii i ekspertyz) z zakresu prawa konstytucyjnego oraz praw człowieka[5]. Publikuje w Polsce, na Białorusi, w Czechach, w Kazachstanie, w Niemczech, na Słowacji, w Rumunii, w Turcji, na Ukrainie i na Węgrzech. Publikuje m.in. na łamach: Przeglądu Prawa Konstytucyjnego[6], Przeglądu Sejmowego, Jura (Węgry), Vestnik Karagandskogo Universiteta (Kazachstan).

Wybrane publikacje książkowe:

  • Europejski Trybunał Praw Człowieka, Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa, Katowice 1997, s. 340.
  • Европейский Суд по Правам Человека, Белорусский Центр Конституционализма и Сравнительно–Правовыхц Исследований, Миньск 2000, s. 204.
  • System ochrony praw człowieka (współautorzy: B.Banaszak, K. Complak, M. Jabłoński, R. Wieruszewski, K. Wójtowicz), Wydanie drugie uzupełnione, Seria Akademicka, Zakamycze, Kraków 2005, s. 368.
  • Oddziaływanie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka na porządek prawny Zjednoczonego Królestwa, Górnośląska Wyższa Szkoła Handlowa im. Wojciecha Korfantego w Katowicach, Katowice 2008, s. 376.

Książki redagowane:

  • Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu RP (współredaktor P.Zientarski), Senat Rzeczypospolitej Polskiej, Kancelaria Senatu, Warszawa 2014, s. 272[7].
  • Doświadczenia ustawodawcze Polski i Kazachstanu w zakresie polityki samorządowej i mniejszości narodowych / Законодательный опыт Польши и Казахстана в области политики самоуправления и национальных меньшинств (współredaktor P. Zientarski), Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2015, s. 235.
  • Aktualne problemy prawa wyborczego (współredaktorzy: Bogusław Banaszak, Anna Feja-Paszkiewicz), Acta Iuridica Lebusana, Vol. I, Uniwersytet Zielonogórski, Zielona Góra 2015, s. 484.

Członkostwo w stowarzyszeniach naukowych edytuj

Członek Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego (2009)[8]; członek korespondent Academie Europeenne des Sciences, des Arts et des Letters, Paris (2013)[9]; członek Deutsch-Polnische Juristen – Vereinigung e.V., Berlin (2015)[10].

Nagrody i odznaczenia edytuj

Nagroda Rektora Uniwersytetu Śląskiego II stopnia za osiągnięcia naukowe (1997); Nagroda Rektora Uniwersytetu Śląskiego III stopnia za osiągnięcia naukowe (2003); Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego II Stopnia za rozprawę habilitacyjną (2010); Nagroda Indywidualna Rektora Uniwersytetu Zielonogórskiego I stopnia za osiągnięcia naukowe (2015). Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2013) oraz Srebrnym (2015)[11] i Złotym (2021)[12] Krzyżem Zasługi. W roku 2018 uhonorowany Medalem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej[13]. W 2023 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”[14].

Przypisy edytuj

  1. Dr hab. Andrzej Bisztyga, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-02-08].[martwy link]
  2. Europejski Trybunał Praw Człowieka w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI).
  3. Katedra Prawa Konstytucyjnego. uz.zgora.pl. [dostęp 2018-04-01].
  4. Informacja biograficzna na stronie Kancelarii Radców Prawnych Chmaj i Wspólnicy, http://chmaj.pl/zespol.html ; Informacja biograficzna na stronie Kancelarii Radców Prawnych Szmulik i Wspólnicy, http://szmulik.pl/eksperci/prof-dr-hab-andrzej-bisztyga/.
  5. Biogram i wykaz publikacji Andrzeja Bisztygi, http://www.andrzejbisztyga.pl/.
  6. Informacja o Przeglądzie Prawa Konstytucyjnego, http://www.marszalek.com.pl/przegladprawakonstytucyjnego/Redakcja.html.
  7. Informacja o konferencji „Kierunki zmian pozycji ustrojowej i funkcji Senatu”, https://web.archive.org/web/20160401114428/http://www.senat.gov.pl/aktualnosci/art,5849,konferencja-kierunki-zmian-pozycji-ustrojowej-i-funkcji-senatu-rp.html.
  8. Informacja o Polskim Towarzystwie Prawa Konstytucyjnego, http://www.inp.pan.pl/index.php?a=towarzystwa&bb=5&cc=1.
  9. Informacja o Academie Europeenne des Sciences, des Arts et des Letters, Paris. https://web.archive.org/web/20111026041607/http://www.europeanacademysciencesartsandletters.com/.
  10. Informacja o Deutsch-Polnische Juristen – Vereinigung e.V., https://web.archive.org/web/20160112075222/http://www.dpjv.de/.
  11. M.P. z 2015 r. poz. 878
  12. M.P. z 2021 r. poz. 663
  13. Prof. Andrzej Bisztyga uhonorowany Medalem Senatu RP „Dobro Rzeczypospolitej Najwyższym Prawem”, gwsh.pl
  14. Wybitni przedstawiciele nauki odebrali medale „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” - Ministerstwo Edukacji i Nauki - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Edukacji i Nauki [dostęp 2023-11-22] (pol.).

Bibliografia edytuj