Andrzej Bryl
Andrzej Bryl (ur. 30 czerwca 1957 w Cybince, zm. 24 lutego 2020 w Włościejewkach[1]) – polski doktor nauk społecznych, międzynarodowy ekspert w dziedzinie walki w bliskim kontakcie, twórca systemu walki BAS-3, wieloletni prezes Polskiej Federacji Taekwondo ITF.
 A. Bryl (2013) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
ekspert w dziedzinie walki w bliskim kontakcie |
| Alma Mater |
Uniwersytet Wrocławski |
Życiorys edytuj
Urodzony w Cybince, dzieciństwo spędził w Słubicach. Absolwent Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (1979) i Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa (1985). Doktorat z socjologii uzyskał w roku 1990 na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w latach 1985–92. Posiadacz stopni mistrzowskich w wielu systemach dalekowschodnich sztuk walki. Jako pierwszy Polak[2] uzyskał stopień mistrzowski w Taekwondo w Światowym Instytucie Taekwondo w Kanadzie (czarny pas otrzymał z rąk twórcy Taekwondo generała Choi Hong-hi)[3]. Posiadał VI Dan w filipińskiej sztuce walki Kalaki, której był prekursorem w Polsce[4]. W 1989 r. w Korei Północnej nadano mu III Dan w Taekwondo[5]. Wieloletni prezes Polskiej Federacji Taekwondo ITF[6]. Ekspert militarny, znawca i konsultant do spraw uzbrojenia, szczególnie broni palnej krótkiej. W 1985 stworzył system walki w kontakcie bezpośrednim BAS-3[7] dla jednostek specjalnych wojska i antyterrorystycznych pododdziałów Policji, rekomendowanego przez wojskowych ekspertów do działań w czasie wojny[8]. Trener Taekwondo. W 1992 r. prowadzony przez niego zawodnik – Piotr Szymanowski, zdobył mistrzostwo świata podczas VIII Mistrzostw Świata Taekwondo w Pjongjang[9]. W 1992 r. założył pierwsze w Europie Środkowowschodniej profesjonalne Centrum Szkolenia Specjalnego (CSS), dla służb mundurowych i cywilnych agencji ochrony[10]. W 2008 roku przekształcił CSS w European Security Academy oraz stworzył zespół ochrony osobistej Delta Executive Protection, uznany na świecie za elitę ochrony osobistej[11]. W 2007 r. wziął udział wraz z Jarosławem Śliwką w rajdzie Transsyberia, na trasie od Moskwy do Ułan Bator[12]. W 2010 r. wraz z byłymi członkami polskich sił specjalnych przeprowadził szkolenie ochroniarzy libijskiego przywódcy Muammara Kadafiego[13][14]. Później kontynuował działalność szkoleniowo–doradczą w ramach European Security Academy.
Był miłośnikiem podróży, architektury, sportów ekstremalnych oraz utytułowanym hodowcą koni[15].
Na kanwie jego przygód powstała w 2005 r. książka Zawodowiec[16] opisująca sceny z życia, sposób postrzegania świata, poglądy, napotkanych ludzi oraz pasje, którym się oddaje.
Publikacje edytuj
- Andrzej Bryl, Choi Jung Hwa, Taekwon-do: koreańska sztuka samoobrony, Wrocław: "Iglica", 1990, OCLC 749903453 [dostęp 2019-11-05] (pol.).
- Andrzej Bryl, Skuteczna samoobrona., Wrocław: Auris, 1991, OCLC 749203602 [dostęp 2019-09-17] (pol.).
Przypisy edytuj
- ↑ Zmarł Andrzej Bryl jeden z prekursorów Taekwon-Do w Polsce – Polski Związek Taekwon-Do [online], web.archive.org, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-11].
- ↑ Andrzej Bryl, Choi Jung Hwa, Taekwon-do: koreańska sztuka samoobrony, Wrocław: "Iglica", 1990, OCLC 749903453 [dostęp 2019-11-05] (pol.).
- ↑ Historia | taekwondo-itf [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Polska Federacja Combat Kalaki [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Wykaz stopni mistrzowskich – Polski Związek Taekwon-Do [online], web.archive.org, 6 kwietnia 2019 [dostęp 2019-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-06].
- ↑ Historia Taekwon-Do w Polsce [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-10-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Andrzej Bryl: Nie jestem supermanem | Wrocław Nasze Miasto [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Oddział Specjalny Żandarmerii Wojskowej w Warszawie – SZKOLENIE W EUROPEAN SECURITY ACADEMY [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Indywidualni Mistrzowie Świata Seniorów Taekwon-Do [online], web.archive.org, 5 listopada 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-05].
- ↑ About us – euseca [online], web.archive.org, 19 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-19].
- ↑ Droga Bodyguarda – fotokast Adama Lacha – NW UCS – Newsweek.pl [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Syberyjska przygoda. Onet [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Polacy szkolili ochronę Kadafiego – tvp.info [online], web.archive.org, 22 października 2019 [dostęp 2019-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-22].
- ↑ Wrocławianie szkolili żołnierzy dyktatora Libii | Gazeta Wrocławska [online], web.archive.org, 22 października 2019 [dostęp 2019-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-22].
- ↑ Cavaliada i czas nagród... | PZHK [online], web.archive.org, 16 października 2019 [dostęp 2019-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16].
- ↑ Aleksander Rawski, Zawodowiec, Wrocław: DBS, 2005, ISBN 978-83-922228-2-8, OCLC 749454855 [dostęp 2019-09-17] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Andrzej Bryl, Choi Jung Hwa, Taekwon-do: koreańska sztuka samoobrony, Wrocław: "Iglica", 1990, OCLC 749903453 [dostęp 2019-11-05] (pol.).
- Jacek Podoba, Zawodowiec, Wrocław: Agencja Auris, 1994, ISBN 978-83-903119-2-0, OCLC 946320786 [dostęp 2019-11-05] (pol.).
- Aleksander Rawski, Zawodowiec, Wrocław: DBS, 2005, ISBN 978-83-922228-2-8, OCLC 749454855 [dostęp 2019-09-17] (pol.).
- Krzysztof Przepiórka, Dominik Rutkowski, Szturman. Odważni żyją, ostrożni trwają, Warszawa: Czerwone i Czarne, 2017, ISBN 978-83-7700-296-4, OCLC 1010841589 [dostęp 2019-09-19] (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Dr Andrzej Bryl, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-11-08].[martwy link]