Andrzej Bursa

polski poeta, prozaik, dramaturg i dziennikarz, zaliczany do kręgu "poetów wyklętych"

Andrzej Bursa (ur. 21 marca 1932 w Krakowie, zm. 15 listopada 1957 tamże) – polski poeta, prozaik, dramaturg i dziennikarz, należał do pokolenia „Współczesności”, zaliczany do kręgu poetów wyklętych.

Andrzej Bursa
Ilustracja
Andrzej Bursa
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1932
Kraków

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1957
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura piękna

Ważne dzieła

Zabicie ciotki

Grób Andrzeja Bursy na cmentarzu Rakowickim

Życie edytuj

Jego rodzice byli z zawodu nauczycielami. Z przyczyn światopoglądowych rozstali się jednak w 1947 roku. Ojciec Feliks działał również politycznie, a jego komunistyczne poglądy były powodem konfliktu z synem[1]. W trakcie II wojny światowej Bursa uczęszczał na tajne komplety, a w 1945 roku rozpoczął naukę w V Gimnazjum i Liceum im. Jana Kochanowskiego w Krakowie[1]. Po ukończeniu szkoły średniej Andrzej Bursa zaczął uczęszczać na Sekcję Dziennikarską Wydziału Filozoficzno-Historycznego na Uniwersytecie Jagiellońskim, po miesiącu zaś przeniósł się na Wydział Filologiczny UJ ze specjalnością języka bułgarskiego. W lutym 1952 roku ożenił się z Ludwiką Szemioth – studentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (która przez 35 lat prowadziła w akademii pracownię ceramiki); w tym samym roku Ludwika urodziła syna – Michała. W październiku 1956 roku dokonał apostazji. Była to deklaracja nie tylko ateizmu, ale również buntu wobec powszechnego powrotu do Kościoła, który znów mógł legalnie funkcjonować[2]. Od grudnia 1954 do lata 1957 pracował jako reporter Dziennika Polskiego w Krakowie. Jego śmierci towarzyszył mit samobójstwa – prawdziwą przyczyną była wrodzona wada aorty[3]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w kwaterze IIB[4]. Pośmiertnie, w 1959 otrzymał nagrodę Listopada Poetyckiego za najciekawszy debiut[5].

 
Portret Andrzeja Bursy autorstwa Zbigniewa Kresowatego

Twórczość edytuj

Działalność literacka poety trwała krótko, bo zaledwie 3 lata. Zmarł nagle w wieku 25 lat wskutek wrodzonego niedorozwoju aorty.

Jego twórczość w znacznej mierze przepełniona była buntem, brutalnością i cynizmem; wiersze cechowały naturalizm oraz antyestetyka. Bursa był poetą szukającym trwałych wartości humanistycznych i prawd o człowieku i sobie samym. Dzieła artysty idealnie opisują ówczesną rzeczywistość w sposób demaskatorski i bezkompromisowy, a zarazem przesycone są ukrytym liryzmem.

Bunt przeciwko normom życia społecznego, tradycji romantycznej, konwencjom, moralności to jedynie powierzchowne odczytanie twórczości Bursy. Poeta dostrzegał istniejące wokół zło i wyrażał je adekwatnymi środkami literackimi, jednak w jego utworach zauważyć można wyrazistą potrzebę obcowania z dobrem[6]. W jego twórczości poetyckiej można bowiem wyodrębnić trzy grupy utworów:

  • wiersze buntownicze,
  • poezje, w których ukazywano niespełnione arkadyjskie marzenia (np. poemat Luiza),
  • lirykę refleksyjną, zaskakującą głębią przemyśleń i dojrzałością formy (np. wiersz Karnawał)[6].

Indywidualista, nie był związany z żadną z licznych w owym czasie grup literackich.

W 2013 roku zespół Fonetyka wydał album muzyczny z wierszami poety.

Utwory edytuj

Andrzej Bursa opublikował w czasopismach (głównie studenckich) trzydzieści siedem wierszy i opowiadanie Mason. Poniżej znajdują się wybrane dzieła Bursy:

  • poemat – Luiza
  • powieść – Zabicie ciotki
  • sztuka teatralna – Karbunkuł, napisana wraz z Janem Güntnerem, wystawiona przez teatr Cricot
  • wiersze i ich zbiory
    • 1954 – Głos w dyskusji o młodzieży
    • 1958 – Wiersze
    • 1969 – Utwory wierszem i prozą
  • opowiadanie fantastyczne, groteskaSmok, opublikowane pierwotnie w zbiorze Wiersze, później w Przepowiedni, t. 6 Polskiej noweli fantastycznej.

Nagroda im. Andrzeja Bursy edytuj

Osobny artykuł: Nagroda im. Andrzeja Bursy.

Od 1967 roku młodym polskim pisarzom przyznawana była Nagroda im. Andrzeja Bursy ufundowana przez krakowskich krytyków literackich[7].

Przypisy edytuj

  1. a b Andrzej Bursa | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2020-10-26] (pol.).
  2. Andrzej Bursa - Życie i twórczość | Artysta | Culture.pl [online], culture.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  3. Ewa Dunaj-Kozakow: Bursa. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1996. ISBN 83-08-02626-5.
  4. Bursa Andrzej – Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. [dostęp 2020-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-05)].
  5. Stanisław Stanuch: Andrzej Bursa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984, s. 192.
  6. a b Marek Karwala: Polska poezja współczesna. Kraków: Znak, 1998, s. 8. ISBN 83-7006-709-3.
  7. Polskie nagrody literackie (od 1918 roku). Culture.pl, 9 grudnia 2003 roku. [dostęp 2013-12-04].

Bibliografia edytuj

  • Stanisław Stanuch: Andrzej Bursa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1984. ISBN 83-06-01100-7.
  • Maciej Chrzanowski: Andrzej Bursa: czas, twórczość, mit. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986. ISBN 83-03-01454-4.
  • Maciej Chrzanowski: „Luiza” i inne utwory. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-203-2806-3.
  • Maciej Chrzanowski: Twórczość literacka Andrzeja Bursy. Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1978.
  • Ewa Dunaj-Kozakow: Bursa. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1996. ISBN 83-08-02626-5.

Linki zewnętrzne edytuj