Wikipedia

Andrzej Dąbrowski (piosenkarz)

polski piosenkarz, perkusista, kompozytor, dziennikarz, fotografik, kierowca rajdowy

Andrzej Dąbrowski (ur. 13 kwietnia 1938 w Wilnie[1]) – polski piosenkarz, perkusista (jazzman), kompozytor, dziennikarz, fotografik, a także kierowca rajdowy (wicemistrz Polski w rajdach samochodowych w 1957).

Andrzej Dąbrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1938
Wilno

Instrumenty

wokal, perkusja

Gatunki

jazz, pop

Zawód

piosenkarz, perkusista

Aktywność

od 1958

Powiązania

Wojciech Karolak, Krzysztof Komeda, Andrzej Kurylewicz, Jerzy Milian, Janusz Muniak, Włodzimierz Nahorny, Zbigniew Namysłowski, Krzysztof Sadowski, Andrzej Trzaskowski, Michał Urbaniak, Jan Ptaszyn Wróblewski

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Absolwent krakowskiego Liceum Muzycznego oraz Wydziału Instrumentalnego Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie (w klasie perkusji Józefa Stojki).

Od 1981 honorowy członek Związku Profesjonalnych Muzyków w Fort Worth w Teksasie[2]. Jako fotografik miał pięć wystaw indywidualnych[3].

W 2005 uczestniczył w koncercie Wiosna Polaków. W 2013 brał udział w jubileuszowym 50. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Ponownie na deskach opolskiej sceny wystąpił w 2017 i 2018.

Muzyk edytuj

Perkusista edytuj

Działalność muzyczną rozpoczął jeszcze w czasie nauki w szkole średniej w jazzowym trio Wojciecha Karolaka. Profesjonalnym debiutem był w 1958 udział w Zaduszkach Jazzowych, gdzie wystąpił jako perkusista w trio Andrzeja Kurylewicza. Z zespołem tym wystąpił także w tym samym roku na I Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Jazzowej Jazz Jamboree '58 w Warszawie.

Był perkusistą polskich grup jazzowych, m.in. Andrzeja Kurylewicza (1958-1961), Jana Ptaszyna Wróblewskiego (1961-1966), a także Krzysztofa Komedy, Jerzego Miliana, Włodzimierza Nahornego, Zbigniewa Namysłowskiego, Krzysztofa Sadowskiego, Andrzeja Trzaskowskiego oraz Michała Urbaniaka. Współpracował też m.in. z Andrzejem Cudzichem, Urszulą Dudziak, Adamem Makowiczem, Jerzym Matuszkiewiczem, Januszem Muniakiem, Tomaszem Stańką, Jarosławem Śmietaną i Ten Typ Mes.

Towarzyszył na estradzie i w studiach nagrań artystom sceny jazzowej, takim jak: Josephine Baker, Stan Getz, Don Ellis, Art Farmer, Johnny Griffin, Jon Hendricks, Rolf Kuhn, Bud Powell, Lucky Thompson czy Bernt Rosengren.

Współpracował z Filharmonią Krakowską oraz z Orkiestrą Polskiego Radia, a także z zespołem kameralnym Musica Antiqua et Nova.

Występował na Jazz Campingu Kalatówki w latach 1959, 1999, 2001, 2004, 2006 i 2009. Brał udział w Festiwalu Jazzowym w Sopocie w 2007 i w Bielskiej Zadymce Jazzowej w 2008[4].

Najważniejszy repertuar instrumentalny edytuj

  • Don Ellis Jazz Jamboree 62
  • Stan Getz w Polsce
  • Jazz Wreckers
  • Polish Jazz Quartet
  • Go right
  • Kurylewicz Kwintet
  • Over the rainbow
  • Pani Ptakowa
  • Time for Love
  • Vivian Buczek
  • Solar
  • Z lotu ptaka

Nagrody i wyróżnienia edytuj

  • w latach 1958–1964 – tytuły najlepszego perkusisty jazzowego w plebiscycie czytelników miesięcznika „Jazz”
  • tytuł najlepszego perkusisty „Bloku Wschodniego” w ankiecie zachodnioniemieckiego magazynu „Jazz Podium”
  • 2007 – nadal znalazł się w pierwszej dziesiątce najlepszych polskich perkusistów jazzowych w ankiecie czytelników miesięcznika „Jazz Forum”[2].

Wokalista edytuj

Jako wokalista jazzowy zadebiutował w 1965, jako piosenkarz wykonujący prócz jazzu muzykę pop – w 1970. Śpiewał standardy muzyki światowej, własne kompozycje, a także piosenki napisane przez popularnych kompozytorów muzyki rozrywkowej (m.in. takich, jak: Wojciech Karolak, Antoni Kopff, Jerzy Milian, Włodzimierz Nahorny, Ryszard Poznakowski, Jan „Ptaszyn” Wróblewski) i autorów tekstów (np. Andrzej Bianusz, Maria Czubaszek, Jonasz Kofta, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka).

Koncertował w Europie (m.in. Czechosłowacja, Norwegia, Niemcy Zachodnie, Szwecja), Stany Zjednoczone, Indie i Związek Radziecki. Nigdy nie obchodził żadnego jubileuszu ani benefisu z okazji swej działalności estradowej.

Występował także w duetach, m.in. z Renatą Danel, Anią Dąbrowską, Krystyną Prońko, Dorotą Miśkiewicz, Urszulą Sipińską, Marianną Wróblewską; ostatnio z Ten Typ Mes i z Andrzejem Marcysiakiem z zespołu Andre (disco polo).

Piosenki edytuj

Nagrody i wyróżnienia edytuj

  • 1970 – Grand Prix na Krajowym Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu za Zielono mi[5]
  • 1970 – tytuł najlepszego wokalisty jazzowego w ankiecie czytelników „Jazz Forum”
  • 1971 – tytuł najlepszego wokalisty jazzowego w ankiecie czytelników „Jazz Forum”
  • 1972 – Grand Prix na KFPP w Opolu za Do zakochania jeden krok
  • 1972 – Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie[6]
  • 1972 – II nagroda na Coupe d’Europe w Gmünden w Austrii (wraz z Marylą Rodowicz i Zdzisławą Sośnicką)
  • 1972 – tytuł piosenkarza roku
  • 1972 – Srebrny Gwóźdź Popularności w plebiscycie „Kuriera Polskiego”
  • 1973 – nagroda specjalna na festiwalu w Rostoku (NRD)
  • 1974 – Grand Prix na KFPP w Opolu za piosenkę Niewczesna miłość[7]
  • 2007 – znalazł się nadal w pierwszej dziesiątce najlepszych polskich wokalistów jazzowych w ankiecie czytelników miesięcznika „Jazz Forum”[2]

Dyskografia edytuj

Solowa edytuj

  • 1970 – Andrzej Dąbrowski: Zielono mi (EP, Muza N-0594)
  • 1970 – Andrzej Dąbrowski: Przygoda z Marią (EP, Muza N-0624)
  • 1972 – Andrzej Dąbrowski: Do zakochania jeden krok (LP, Pronit SXL-0768)
  • 1974 – Andrzej Dąbrowski (LP, Pronit SXL-1093)
  • 1981 – Andrzej Dąbrowski Live z Klubu Akwarium (LP, Poljazz PSJ-95)
  • 1986 – Andrzej Dąbrowski: Mundial Song (SP, Muza SS-824)
  • 1995 – Andrzej Dąbrowski: Time for love (CD, Polonia Records)
  • 1997 – Andrzej Dąbrowski: Zielono mi (CD, Polskie Nagrania)
  • 2003 – Niepokonani – Andrzej Dąbrowski: Dziewczyny perkusisty (CD, Universal Music Polska)
  • 2006 – Andrzej Dąbrowski: Szeptem (CD, Sonic Records)
  • 2010 – Andrzej Dąbrowski: W ogrodzie wyobrażeń (CD, MTJ – Studio Nowacki)
  • 2011 – Andrzej Dąbrowski & Zbigi Band: Zakochaj się dopóki czas (CD, Polskie Radio SA)
  • Andrzej Dąbrowski: 20 lat MPiF (Pocztówka, PWP Ruch R=-0141-u)
  • Platynowa kolekcja – Moje piosenki: Andrzej Dąbrowski (CD, Media Way)
  • Platynowa kolekcja – Złote przeboje: Andrzej Dąbrowski (CD, GM Distribution)

Sesyjna edytuj

  • 1958 – Wanda Warska: Jazz '58 (LP, Muza L-0246)
  • Kurylewicz Quartet (EP, Veriton V-254)
  • Trio Wojciecha Karolaka (EP, Muza N-0200)
  • 1959 – Spotkanie z Conoverem w Polsce (LP, Muza L-0291)
  • 1960 – Stan Getz: Stan Getz w Polsce (LP, Muza L-0329)
  • 1960 – The Wreckers (EP, Pronit N-0133)
  • 1960 – The Folks That Live On The Hill / C Jam Blues (SP, Muza SP-58)
  • 1961 – Wanda Warska (SP, Muza SP-53)
  • 1961 – Somnambulists (LP, Muza L-0348)
  • 1962 – Jazz Jamboree '62 vol. 3 (LP, Muza L-0396)
  • 1962 – Jazz Jamboree '62 vol. 4 (LP, Muza L-0397)
  • 1962 – Don Ellis: Jazz Jamboree '62 vol. 1 (LP, Muza L-0394)
  • 1962 – Wanda Warska (EP, Muza N-0202)
  • 1962 – Kurylewicz Quartet (EP, Muza N-0201)
  • Andrzej Kurylewicz Quintet: Go right (LP, Muza XL-0186)
  • 1964 – Jazz Jamboree '64 Nr 1 (LP, Muza XL-0606)
  • 1965 – Polish Jazz Quartet, Polish Jazz vol. 3 (LP, PN Muza XL 0246)
  • 1965 – Jazz Jamboree '65 vol. 2 (LP, Muza XL-0286)
  • 1968 – Urbaniak’s Orchestra: LP (Atlas ARLP101x)
  • 1969 – New Faces in Polish Jazz JJ'69 (LP, Muza XL-0579)
  • 1970 – Krzysztof Sadowski: And His Hammond Organ (LP, Muza XL-0606)
  • 1971 – Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego (EP, Muza N-0645)
  • 1973 – All Stars: After hours (LP, Muza SX-1033)
  • 1978 – Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet: Flyin’ Lady (LP, Muza SX-1690)
  • 1980 – Jan Ptaszyn Wróblewski Quartet: Z lotu ptaka (LP, Poljazz PSJ-91)
  • 1984 – Jan Ptaszyn Wróblewski: Towarzystwo Nostalgiczne Swingulans (LP, Muza SX-2218)
  • 1991 – Stan Getz: In Warsaw (LP, Muza SX-3007)

Składanki edytuj

  • Jan Zalewski i jego piosenki (LP, Pronit SX-1639)
  • 1970 – Mikrofon i ekran – Opole ’70 (LP, Muza SXL-0635)
  • 1971 – Premiery – Opole ’71 (LP, Muza SXL-0757)
  • 1971 – Radiowa piosenka miesiąca 1971 (LP, Muza XL-0824)
  • 1972 – Mini propo Popołudnia z Młodością vol. 2 (LP, Muza SXL-0850)
  • 1972 – Dyskoteka 4 (LP, Muza SXL-0879)
  • 1972 – Mikrofon i ekran – Opole ’72 (LP, Muza SXL-0848)
  • 1973 – Na skrzydłach wiatru (LP, Pronit SXL-0928)
  • 1973 – Premiery – Opole ’73 (3) (LP, Muza SXL-0990)
  • 1974 – Powracające melodyjki – Przeboje 30-lecia (1) (LP, Muza SX-1104)
  • 1974 – Niechaj żyje para młoda (LP, Muza SXL-1111)
  • 1974 – Opole ’74 – Premiery (LP, Muza SXL-1131)
  • 1975 – Opole ’75 (LP, Muza SX-1217)
  • 1975 – Dyskoteka 8 (LP, Muza SX-1213)
  • 1975 – Polska gola (LP, Pronit SX-1326)
  • 1975 – Jazz Jamboree '75 vol. 1 (LP, Muza SX-1339)
  • 1976 – Za zdrowie pań (LP, Muza SX-1216)
  • 1977 – Kocham swoje miasto – Warszawa w piosence (LP, Muza SX-1519)
  • 1984 – Przeboje 40-lecia vol. 3 (LP, Muza SX-2203)
  • 1986 – Ryszard Poznakowski: Szał by night (LP, Muza SX-2266)
  • 1990 – Prywatka z Bolterem (LP, Muza SX-2816)

oraz wiele EP, SP i pocztówek dźwiękowych

Prasa edytuj

Współpracował z „Przekrojem” i pismem „Motor” jako autor reportaży ilustrowanych własnymi fotografiami (reportaże dotyczyły podróży po świecie, jakie odbywał, koncertując). Pisał także relacje z koncertów i recenzje dla czasopism o tematyce jazzowej („Jazz”, „Jazzi”), a także dla kącika jazzowego w „Panoramie”.

Był felietonistą „Polityki”, w tekstach krytykował działalność Polskiego Radia i Telewizji, jak również życia estradowego w Polsce.

11 lat należał do zespołu redakcyjnego tygodnika „Motor”, w którym pisał artykuły o caravaningu, raporty z dróg, testował samochody oraz pisał o bezpieczeństwie ruchu drogowego. Trzy lata prowadził dział motoryzacji w miesięczniku „Gentleman”. Za swoje artykuły o tematyce motoryzacyjnej zdobył wyróżnienie Złotego Koła Kierownicy.

Należy do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Radio edytuj

W latach 70. przez 5 lat współpracował z Programem III Polskiego Radia, gdzie prowadził audycje muzyczne: Trzy kwadranse jazzu oraz Z wokalistyką na Ty[8].

Telewizja edytuj

Pojawia się czasem w porannych programach TVP, na Festiwalu Top Trendy w Sopocie, prezentuje nową CD z zespołem Zbigi Band. W 2010 Andrzej Dąbrowski nagrał nową wersję piosenki „Do zakochania jeden krok” wraz z Ędwardem Ąckim (kreowanym przez Szymona Majewskiego) dla programu Szymon Majewski Show. Odcinek z tym nagraniem został wyemitowany 15 marca 2010.

Kierowca rajdowy edytuj

Przez 50 lat uczestniczenia w wyścigach i rajdach samochodowych 63 razy znalazł się na podium.

W mistrzostwach Polski po raz pierwszy wziął udział w 1957, kiedy zdobył tytuł wicemistrza. 4 razy brał udział w Rajdzie Polski. W 1975 znalazł się w rajdowym Teamie FSO. Wielokrotny Mistrz Polski Dziennikarzy (w latach: 1991, 1992, 1993, 1995, 2004, 2007)[9].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Lidia Becela: Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Wyd. Interpress, 1989, s. 211. ISBN 978-83-223-2491-2.
  2. ↑ a b c Andrzej Dąbrowski, ciekawostki, odznaczenia, tytuły.
  3. ↑ andrzejdabrowski.com [online], andrzejdabrowski.com [dostęp 2018-03-21].
  4. ↑ andrzejdabrowski.com [online], andrzejdabrowski.com [dostęp 2018-03-21].
  5. ↑ Opole 1974 – XII KFPP. festiwalopole.com. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
  6. ↑ Sopot Festival '72 – XII Międzynarodowy Festiwal Piosenki Sopot. bart.sopot.pl. [dostęp 2012-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)]. (pol.).
  7. ↑ Opole 1970 – VIII KFPP. festiwalopole.com. [dostęp 2012-05-27]. (pol.).
  8. ↑ www.andrzejdabrowski.com [online], andrzejdabrowski.com [dostęp 2018-03-21].
  9. ↑ Andrzej Dąbrowski, rajdowiec.
  10. ↑ Spotkanie twórców i artystów polskiej estrady. „Nowiny”. 146, s. 2, 2 lipca 1979. 
  11. ↑ a b MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2018-01-14] (pol.).
  12. ↑ Złoty Fryderyk 2018. zpav.pl. [dostęp 2018-04-24]. (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Dąbrowski Andrzej, s. 37, 38.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Dąbrowski_(piosenkarz)&oldid=72516553”