Andrzej Gąsienica-Makowski

polski polityk

Andrzej Tadeusz Gąsienica-Makowski (ur. 15 lutego 1952 w Zakopanem) – polski polityk i samorządowiec, góral, poseł na Sejm I i II kadencji, starosta tatrzański w latach 1999–2014.

Andrzej Gąsienica-Makowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1952
Zakopane

Starosta tatrzański
Okres

od 1999
do 2014

Przynależność polityczna

Jedność Tarzańska

Następca

Piotr Bąk

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” Odznaka Honorowa za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego
Andrzej Gąsienica-Makowski (Zjazd Karpacki), 2016

Życiorys edytuj

W 1977 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej, pracował jako nauczyciel i twórca ludowy. W 1990 wszedł w skład zespołu redakcyjnego nowo utworzonego miesięcznika regionalnego „Hale i Dziedziny[1].

W latach 1991–1997 był posłem na Sejm I kadencji z listy Związku Podhalan oraz II kadencji z listy BBWR. Przewodniczył powstałemu na skutek rozpadu BBWR kołu poselskiemu Blok dla Polski. Z jego listy bez powodzenia ubiegał się o reelekcję w wyborach parlamentarnych w 1997 (otrzymał 12 918 głosów). W latach 1996–2002 kierował Związkiem Podhalan. Został także członkiem Towarzystwa Przyjaciół Orawy i Stowarzyszenia Twórców Ludowych[2], jak również liderem lokalnego ugrupowania Jedność Tatrzańska. Przystąpił do Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego, był wiceprzewodniczącym jego rady naczelnej.

W latach 1991–1994 był radnym miasta Zakopane[2]. W 1998 został radnym, a w 1999 objął funkcję starosty powiatu tatrzańskiego. Ponownie wybierany na do rady i na starostę w 2002, 2006 i 2010. W 2014 zakończył urzędowanie na stanowisku starosty, pozostając radnym rady powiatu (do 2018). W wyborach w 2015 kandydował jako bezpartyjny do Sejmu z ramienia Platformy Obywatelskiej[3].

Odznaczenia edytuj

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014)[4], Srebrnym Krzyżem Zasługi (2009)[5], Brązową Odznaką „Zasłużony dla Ochrony Przeciwpożarowej” (2009)[6] oraz Odznaką Honorową za Zasługi dla Samorządu Terytorialnego (2015)[7].

Przypisy edytuj

  1. A. Tram. Hale i Dziedziny. „Wierchy”. R. 57 (1988–1991), s. 241, 1993. 
  2. a b Samorządowcy w Małopolsce 1990–2010. Publikacja z okazji 20-lecia samorządu terytorialnego w Polsce. W. Stańczyk (red.). Kraków: Urząd Marszałkowski Województwa Małopolskiego, 2010, s. 85.
  3. Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-09].
  4. „Polska samorządna źródłem naszego sukcesu”. prezydent.pl, 27 maja 2014. [dostęp 2015-09-03].
  5. M.P. z 2009 r. nr 63, poz. 849.
  6. Postanowienie nr 10/OP/2009 Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. Dziennik Urzędowy MSWiA, 16 lipca 2010. [dostęp 2019-01-26].
  7. Sprawne państwo to sprawni samorządowcy – szef MAC podczas konferencji w Krakowie. mac.gov.pl, 23 września 2015. [dostęp 2015-11-12].

Bibliografia edytuj