Andrzej Głowacki (designer)

Andrzej Głowacki
	; Andrzej Głowacki
Imię i nazwisko	Andrzej Paweł Głowacki
Data i miejsce urodzenia	29 listopada 1948 ; Częstochowa
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie
Dziedzina sztuki	design
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Andrzej Paweł Głowacki (ur. 29 listopada 1948 w Częstochowie)^[1] – projektant, architekt wnętrz, grafik, prof. zw. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie prowadził III Pracownię Projektowania Architektury Wnętrz, kierownik Katedry Reklamy, Grafiki i Nowych Mediów w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie.

Biogram edytuj

Zatrudnienie i osiągnięcia edytuj

Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie Wydział Architektury Wnętrz – 1974^[1]
Przewód kwalifikacyjny I stopnia – 1985
Przewód kwalifikacyjny II stopnia – 1991
Tytuł naukowy profesora z rąk prezydenta Lecha Wałęsy – 1995
Rada Główna Szkolnictwa Wyższego 2010–2011
Rada Główna Nauki Szkolnictwa Wyższego 2011–2014

Kariera naukowa edytuj

Absolwent Wydziału Architektury Wnętrz krakowskiej ASP. Jego praca doktorska ukazywała przełomowe podejście metodologiczne do projektowania^[2], pojmowanego przez niego w kategoriach aktu twórczego, w którym istotny jest nie tylko pomysł, ale także wkład emocjonalny i świadomość projektującego.

W latach 1990 – 1993 pełnił funkcję dziekana Wydziału Architektury Wnętrz. Jako pierwszy dziekan po 1989 roku zapoczątkował proces reformowania wydziału. Wiele z wprowadzonych przez niego zasad ułatwia życie studentom po dzień dzisiejszy, m.in. możliwość zmiany pracowni co semestr w celu poznania metod pracy i filozofii projektowej różnych wykładowców.

Zajmuje się zagadnieniami projektowania przestrzeni wirtualnej i przestrzeni rzeczywistej.

Popularyzowanie nauki edytuj

W latach 2011 – 2016 pełnił funkcję redaktora naczelnego międzynarodowego czasopisma naukowego CyberEmpathy: Magazine of Visual Communication and New Media in Art Science Humanities Design and Technology^[3], wyd. Marika Wato. Idea czasopisma wywodziła się z książki "Od empatii do cyberprzestrzeni" autorstwa Andrzeja Głowackiego, wydanej w roku 2009. Pismo kontynuowało zagadnienia poruszane w książce a w szczególności problematykę przestrzeni wirtualnej. Łącznie pod redakcją Andrzeja Głowackiego ukazało się czternaście wydań pisma o transhumanistycznej tematyce^[4]:

Issue 1 / 2011 (1) Sketches from Virtual Reality

Issue 2 / 2011 (2) The Gilliam’s Atlas

Issue 1 / 2012 (3) Cyber Fields Forever

Issue 2 / 2012 (4) Cyber Sky

Issue 1 / 2013 (5) Soluble Fish

Issue 2 / 2013 (6) Contemporary Art in Public Space

Issue 3 / 2013 (7) Architecture for Human, Humanism for Architecture

Issue 4 / 2013 (8) The Code

Issue 5 / 2013 (9) Visual Strategies

Issue 1 / 2014 (10) Augmented Reality

Issue 2 /2014 (11) Cyber Art

Issue 1 / 2015 (12) Hyper Visions

Issue 2 /2015 (13) The Eco-existentialism Theories

Issue 1 / 2016 (14) The Archetypes of Cyber Space

Projekty edytuj

Jeden z najbardziej znanych polskich projektantów lat dziewięćdziesiątych^[5] Był twórcą utrzymanej w duchu surrealizmu Galerii Jo Design, działającej w Krakowie w latach 1992 – 1996. Galeria mieściła się w Zaułku św. Tomasza. Odwiedzali ją liczni artyści: plastycy, aktorzy, pisarze, dziennikarze polscy i zagraniczni.

Projekty z lat dziewięćdziesiątych cechuje optymizm, zabawa formą i duża odwaga stylistyczna. Jest to design całkowicie niekonwencjonalny, zmierzający ku odrealnieniu, ale niepozbawiony funkcji użytkowej. Spośród licznych realizacji najbardziej charakterystyczne są meble, lampy i szkła, których finezyjne kształty i zabawne, a zarazem filozoficzne tytuły znalazły sobie licznych wielbicieli w kraju i za granicą.

Inspiracje edytuj

Jego pasją i wielką inspiracją projektową jest współczesna fizyka teoretyczna ujmowana przez niego w kontekście alchemii i wiedzy tajemnej dawnych kultur. W projektowaniu stawia na nowoczesne i przyszłościowe rozwiązania. Jest zwolennikiem wychodzenia naprzeciw potrzebom przyszłości, stąd jego umiłowanie dla transhumanizmu, nauczanie projektowania dla potrzeb cyberprzestrzeni oraz nacisk na wykorzystywanie najnowszych narzędzi projektowych.

Twórczość edytuj

Wystawy edytuj

Rysunku, malarstwa, grafiki, collage, w Polsce i za granicą: Niemcy, Włochy, Holandia, Francja, m.in.:

Muzeum Manggha Galeria Europa-Daleki Wschód "Archetyptura. Estetyka QR Kodu" 2015-2016
Nijmeegs Museum – Commanderie van Sint Jan 1985
Museum Oud Rijnsburg – 1989 – 1990 – Kunst uit Oost – Europa

Książki edytuj

Andrzej Głowacki: Od empatii do cyberprzestrzeni. Konsorcjum Akademickie. Wydawnictwo WSE w Krakowie, WSIiZ w Rzeszowie i WSZiA w Zamościu, 2009. ISBN 978-83-62259-19-9.
Andrzej Głowacki: Archetyptura słowa. Kraków: 2009. ISBN 978-83-929554-0-5.
Andrzej Głowacki: Rozpuszczalna ryba w nierozpuszczalnej rzeczywistości. Kraków: 2009. ISBN 978-83-929554-1-2.
Andrzej Głowacki: W kręgu Jo Design: projektowanie – harmonia przeciwieństw. Kraków: Studio Jo Design, 1994. ISBN 83-902122-0-X.

Publikacje edytuj

Andrzej Głowacki. Egipt w jeansie. „Archivolta”, s. 38-41, 1999. Kraków: Archivolta. ISSN 1506-5928.
Andrzej Głowacki. Były sobie dwie łazienki. „Łazienka”. 2(36), 1999. Białystok: Pool-Media. ISSN 1426-0700.
Andrzej Głowacki. Rozszerzanie świadomości. „Architektura i Biznes”. 6, 1999. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
Andrzej Głowacki. Juliusz Verne w Kopalni Soli. „Architektura i Biznes”. 8, 1998. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
Andrzej Głowacki. Nasza przestrzeń i miejsce. „Architektura i Biznes”. 1(1), lipiec 1992. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.

Filmografia edytuj

Album Sztuki Krakowskiej: Rozmowa z Andrzejem Głowackim. [TV – film emitowany, dokument]. Kraków: TVP SA. 1995.

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Głowacki Andrzej Paweł, [w:] WładysławW. Tyrański WładysławW., Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 95, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-30] .
↑ Andrzej Głowacki: Projektowanie – harmonia przeciwieństw. W kręgu Jo Design. Kraków: Studio Jo Design, 1994. ISBN 83-902122-0-X.
↑ Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaM.N.S. Wyższego, Wykaz czasopism Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego [online], 30 grudnia 2016 [dostęp 2019-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16] .
↑ CyberEmpathy Journal of Visual Communication [online], Issuu [dostęp 2019-10-21] (ang.).
↑ Józef Mrozek. L’architettura d’interni polacca dopo la svolta The Polish interior after the turning-point. „Domus Architettura Design Arte Comunicazione Architecture Design Art Communication”. 804, s. 90-97, Maggio May 1998. Stefano Boeri – redaktor naczelny. Milano: Editiorale Domus. ISSN 0012-5377. (wł. • ang.).

Bibliografia edytuj

Złota księga nauki polskiej 2000 Naukowcy przełomu wieków. Gliwice: Helion, 2001. ISBN 83-7197-432-9.
Józef Mrozek. L’architettura d’interni polacca dopo la svolta The Polish interior after the turning-point. „Domus Architettura Design Arte Comunicazione Architecture Design Art Communication”. 804, s. 90-97, Maggio May 1998. Stefano Boeri – redaktor naczelny. Milano: Editiorale Domus. ISSN 0012-5377. (wł. • ang.).
Krystyna Gonet. Io Design. „Cztery Kąty”. 2, s. 16-19, luty 1996. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-7298.
Dorota Morawetz. Metal i kolor. „Cztery Kąty”. 10, s. 104-107, październik 1999. Warszawa: Prószyński i S-ka. ISSN 0867-7298.
Dorota Morawetz. Oswojona drapieżność. „Dom&wnętrze”. 4(22), s. 58-63, 1996. Warszawa: Ipaco Press. ISSN 0867-2105.
Grażyna Banaszkiewicz. W Galerii dell'Arte. „Dom&wnętrze”. 5, s. 18-27, 1997. Warszawa: Ipaco Press. ISSN 0867-2105.
Kto żyje bez szaleństwa. „Dom&wnętrze”. 1, 1999. Warszawa: Ipaco Press. ISSN 0867-2105.
Krystyna Gonet. Festiwal światła. „Rezydencje”. 4-5, s. 130-133, 1997. Warszawa: Piotr P. Bachurski. ISSN 1427-0439.
Satysfakcja i uśmiech. „Architektura i Biznes”. 11, 1998. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
Sygnowane Księżycem Io. „Architektura i Biznes”. 2, 1999. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.
Ażurowe metale – portret twórcy. „Stylowy Dom”. 6, 2000. Kraków: Firma Wydawniczo-Reklamowa RAM. ISSN 1230-1817.

Linki zewnętrzne edytuj

Andrzej Głowacki – dydaktyka
III Pracownia Projektowania Architektury Wnętrz [online], glowacki.asp.krakow.pl [zarchiwizowane z adresu 2009-12-08] .

[:0-1] Głowacki Andrzej Paweł, [w:] WładysławW. Tyrański WładysławW., Kto jest kim w Krakowie : lokalne władze, urzędy, instytucje, środowiska : edukacja, zatrudnienie, pozycja zawodowa, działalność polityczna i społeczna, sympatie polityczne, rodzina, rozrywki i upodobania (dane z 1999 roku), Kraków: Krakowska Agencja Informacyjna, 2000, s. 95, ISBN 83-909309-2-7, OCLC 47866363 [dostęp 2023-01-30] .

[2] Andrzej Głowacki: Projektowanie – harmonia przeciwieństw. W kręgu Jo Design. Kraków: Studio Jo Design, 1994. ISBN 83-902122-0-X.

[3] Ministerstwo Nauki i SzkolnictwaM.N.S. Wyższego, Wykaz czasopism Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego [online], 30 grudnia 2016 [dostęp 2019-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-16] .

[4] CyberEmpathy Journal of Visual Communication [online], Issuu [dostęp 2019-10-21] (ang.).

[5] Józef Mrozek. L’architettura d’interni polacca dopo la svolta The Polish interior after the turning-point. „Domus Architettura Design Arte Comunicazione Architecture Design Art Communication”. 804, s. 90-97, Maggio May 1998. Stefano Boeri – redaktor naczelny. Milano: Editiorale Domus. ISSN 0012-5377. (wł. • ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]