Andrzej Hołowiej
Andrzej Hołowiej (ur. 2 kwietnia 1952 w Miastku, zm. 16 grudnia 1994) – polski kierowca wyścigowy.
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1952 |
| Data śmierci |
16 grudnia 1994 |
| Sukcesy | |
|
1981–1983: Polska Formuła Easter (mistrz) | |
| Strona internetowa | |
Biografia edytuj
Gokarta po raz pierwszy prowadził w wieku trzynastu lat[1]. W 1966 roku rozpoczął naukę w Technikum Samochodowym w Koszalinie[2], zaś karierę zawodniczą rozpoczął rok później[1]. W sezonie 1970 zadebiutował w kartingowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni[3]. W 1970 roku zdobył kartingowe wicemistrzostwo Polski w kategorii popularnej[4]. Podobnym osiągnięciem wykazał się w latach 1973 i 1976–1977 w kategorii wyścigowej[5][6][7]. W sezonach 1978—1979 został mistrzem Polski[8][9]. Ponadto dwukrotnie był sklasyfikowany w pierwszej dziesiątce Pucharu Pokoju i Przyjaźni (1973 – dziesiąte miejsce, 1976 i 1978 – ósme)[10]. Startował również w kartingowych mistrzostwach Europy[1]. Kartingową karierę zakończył pod koniec 1979 roku, kiedy to jego zdaniem niesłusznie obarczono go winą za wypadek podczas jednego z zawodów[2].
Jesienią 1979 roku przeprowadził się do Gdańska i wstąpił do GAMK Budowlani. Klub zapewnił Hołowiejowi sprowadzonego z Czechosłowacji MTX 1-03, którym zawodnik w 1980 roku zadebiutował w Formule Easter. Hołowiej przerobił w swoim pojeździe przekładnię kierowniczą i zaadaptował do Formuły Easter kartingowy styl jazdy, polegający na wchodzeniu w zakręty poślizgami[2]. Trzykrotnie zdobył mistrzostwo Polskiej Formuły Easter, co miało miejsce w latach 1981–1983[1]. W 1981 roku uczestniczył w wyścigowym Pucharze Pokoju i Przyjaźni[11]. Na początku lat 80. otrzymał propozycję startów w Austriackiej Formule Ford, którą odrzucił ze względu na stan wojenny. Z kolei po zakończeniu sezonu 1983 nie otrzymał nowego MTX 1-06 od Polskiego Związku Motorowego, po czym odrzucił propozycję zakupu nowego samochodu przez GAMK Budowlani i zakończył karierę z powodu braku sprzętu[1][12].
Ukończył studia na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu[1]. Po zakończeniu kariery zawodniczej szkolił młodych kierowców[13]. Zmarł po ciężkiej chorobie w 1994 roku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Koszalinie[1].
Życie prywatne edytuj
Był żonaty z Teresą. Miał dwoje dzieci: Kajetana (ur. 1979) i Olgę (ur. 1981)[1].
Upamiętnienie edytuj
W 2015 roku Hołowiej został patronem Motoparku Koszalin[13].
Wyniki edytuj
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
Puchar Pokoju i Przyjaźni edytuj
| Rok | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1981 | 
|
|
|
|
|
72 | 20 | ||
| MTX 1-03 | Łada | 11 | 7 | - | - | - | |||
Polska Formuła Easter edytuj
| Rok | Zespół | Samochód | Silnik | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Pkt. | Msc. | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1980 |
|
|
|
|
|
|
152 | 8 | |||
| GAMK Budowlani Gdańsk | MTX 1-03 | Łada | 7 | 8 | 11 | - | 8 | 5 | |||
| 1981 |
|
|
|
|
|
196 | 1 | ||||
| GAMK Budowlani Gdańsk | MTX 1-03 | Łada | 2 | 1 | 1 | 1 | NU | ||||
| 1982 |
|
|
|
|
150 | 1 | |||||
| GAMK Budowlani Gdańsk | MTX 1-03 | Łada | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||
| 1983 |
|
|
|
|
|
200 | 1 | ||||
| GAMK Budowlani Gdańsk | MTX 1-03 | Łada | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | ||||
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Andrzej Hołowiej. andrzejholowiej.pl. [dostęp 2020-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-23)]. (pol.).
- ↑ a b c Grzegorz Chyła: Polskie wyścigi samochodowe 1980–1989. Toruń: Automobilklub Toruński, 2015, s. 97. ISBN 978-83-942405-0-9.
- ↑ Roman Wasiński: Rozwój kartingu w Polsce. Warszawa: WKiŁ, 1986, s. 188. ISBN 83-206-0593-8.
- ↑ Kartingowe Mistrzostwa Polski 1970. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).
- ↑ Kartingowe Mistrzostwa Polski 1973. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).
- ↑ Kartingowe Mistrzostwa Polski 1976. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).
- ↑ Kartingowe Mistrzostwa Polski 1977. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).
- ↑ Kartingowe Mistrzostwa Polski 1978. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).
- ↑ Kartingowe Mistrzostwa Polski 1979. scr.civ.pl. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).
- ↑ Roman Wasiński: Rozwój kartingu w Polsce. Warszawa: WKiŁ, 1986, s. 189. ISBN 83-206-0593-8.
- ↑ Motorsport in Osteuropa 1981. puru.de. [dostęp 2020-03-23]. (niem.).
- ↑ Grzegorz Chyła: Polskie wyścigi samochodowe 1980–1989. Toruń: Automobilklub Toruński, 2015, s. 126, 249. ISBN 978-83-942405-0-9.
- ↑ a b Katarzyna Chybowska: Sportowe legendy Koszalina zostały patronami. koszalin.naszemiasto.pl, 2015-10-02. [dostęp 2020-03-23]. (pol.).