Andrzej z Popowa Mierzewski herbu Ostoja (zm. w 1617 r.) – pleban w Pobiedziskach, kanonik poznańskiej kapituły katedralnej od roku 1614.

Andrzej Mierzewski
kanonik poznańskiej kapituły katedralnej
Herb duchownego
Data śmierci

1617

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

brak danych

Życiorys edytuj

 
Katedra w Poznaniu (obecnie archikatedra)

Andrzej z Popowa Mierzewski był synem Eustachego, dziedzica części dóbr Mirzewo (obecnie Mierzejewo) i Doroty z Gnińskich. Jego przodkowie po mieczu pochodzili z Popowa w dawnym pow. kościańskim[1]. Był prawnukiem Łukasza Popowskiego. Jego stryjem był ks. Abraham Mierzewski, dziekan szamotulski. Miał liczne rodzeństwo: Jadwigę Kurnatowską, Dorotę Szczytnicką, Annę, Urszulę, Jana i Stanisława. W roku 1613 Andrzej Mierzewski był plebanem w Pobiedziskach. W dniu 12 maja 1614 roku został instalowany na kanonii katedralnej poznańskiej (miał uposażenie na dobrach kórnickich w latach 1614-1617[2]). Podał jako swój herb ojczysty Ostoję. Umarł przed 17 czerwca 1617 roku (tego dnia instalowany był jego następca)[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. T. Jurek (red.), Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010-2019, Poznań, część III, s. 779-780.
  2. M. Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, praca doktorska napisana pod kierownictwem naukowym prof. dr hab. Jana Jurkiewicza, 2013, s. 41, 148.
  3. Biblioteka Kórnicka, PAN, Teki Dworzaczka - Monografie - Mierzewscy, Mirzewscy h. Ostoja.

Bibliografia edytuj