Andrzej Wiszowaty (junior)
Andrzej Wiszowaty (ur. 25 stycznia 1685 w Kosinowie, zm. 1735 Koloszwar) – teolog i pastor parafii Braci Polskich w Koloszwarze.
| Pastor | |
| Kraj działania |
Księstwo Siedmiogrodu |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1685 |
| Data i miejsce śmierci |
1735 |
| Pastor polskiego zboru braci polskich w Koloszwarze | |
| Okres sprawowania |
1722–1735 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Życiorys edytuj
Urodził się najprawdopodobniej w Kosinowie jako syn Benedykta Wiszowatego i jego żony Eufronzyny z Sierakowskich 1 voto Lubienieckiej[1], był wnukiem teologa Andrzeja Wiszowatego. Jego ojciec był teologiem braci polskich w Prusach Książęcych i ich pastorem w Kosinowie.
W latach 1710-1722 studiował w Niemczech na Viadrinie teologię, przygotowując się do zawodu pastora; odwiedził też w tym czasie Niderlandy, ale nic bliżej o tym pobycie nie wiadomo.
Latem 1722 roku wyjechał do Koloszwaru, by objąć tamtejszą parafię unitariańską – jako pastor diakon występuje już w 27 września 1722 roku[2]. Od 1726 roku nauczał w unitariańskim gimnazjum w mieście. Był bliskim współpracownikiem biskupa unitarian Mihály Lombard de Szentábrahám (1683-1758).
Jak wynika z księgi dyscypliny polskiego zboru w Koloszwarze, zmarł nagle przed 25 grudnia 1735 roku, źródła węgierskie wskazują na 14 grudnia[2].
25 stycznia 1725 roku poślubił Krystynę z Razmanów, wywodzącą się z mieszczańskiej elity Koloszwaru . Miał z dwóch synów Jana i Andrzeja.[1]Ten ostatnim był zapewne tożsamy z wspomnianym w 1748 roku złotnikiem Andrzejem Wiszowaty. Nazwisko to występowało w tym mieście jeszcze w 1892 roku.
Przypisy edytuj
- ↑ a b A. Bruckner, Dwa Świadectwa, Biblioteka Warszawska, 1904, T. 3, 1904, s. 544.
- ↑ a b H. Barycz, Obraz z życia zboru unitariańskiego w Koloszwarze, „Reformacja w Polsce” vol. 11 (1948/1952), p. 82.