Anestis Logotetis (gr. Ανέστης Λογοθέτης; ur. 27 października 1921 w Burgasie[1][2], zm. 6 stycznia 1994 w Wiedniu[2]) – austriacki kompozytor pochodzenia greckiego.

Anestis Logotetis
Data i miejsce urodzenia

27 października 1921
Burgas

Pochodzenie

greckie

Data i miejsce śmierci

6 stycznia 1994
Wiedeń

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Życiorys edytuj

W latach 1942–1944 studiował w Wyższej Szkole Technicznej w Wiedniu[1][2]. Następnie od 1944 do 1951 roku uczył się w Universität für Musik und darstellende Kunst Wien u Alfreda Uhla i Erwina Ratza (teoria i kompozycja) oraz Hansa Swarowsky’ego (fortepian i dyrygentura)[2]. W 1952 roku otrzymał obywatelstwo austriackie[2]. Od 1957 roku pracował z Gottfriedem Michaelem Koenigiem w studio elektronicznym NWDR w Kolonii[2].

Otrzymał nagrodę im. Theodora Körnera (1960 i 1963) oraz Złoty Medal Honorowy miasta Wiednia (1986)[2].

Twórczość edytuj

Do końca lat 50. XX wieku tworzył w technice serialnej, posługując się skalą dwunastodźwiękową oraz tradycyjną notacją muzyczną[1]. Później, zainspirowany bizantyjskimi neumami, zaczął posługiwać się notacją graficzną, zrywając z systemem równomiernie temperowanym i zapisem na pięciolinii[1]. Graficzne partytury Logothetisa zapisywane są za pośrednictwem specjalnych znaków i obrazów, często bez szczegółowych instrukcji co do obsady, będąc niejako symbolem reprezentowanego dzieła muzycznego sugerują wykonawcom sposób działania[1][2].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Polynom (1958)
  • Textur-Struktur-Spiegel-Spiel (1959)
  • Parallaxe (1960)
  • Katalysator (1960)
  • Agglomeration na skrzypce i orkiestrę (1960)
  • Koordination na 5 grup orkiestrowych (1960)
  • Kulmination I–II na 2 grupy orkiestrowe (1961)
  • Explosion (1961)
  • Impulse (1961)
  • Määndros (1963)
  • Dynapolis (1963)
  • Seismographie I–II (1964)
  • Orbitals (1965)
  • Spiralenquintett (1965)
  • Enoseis (1965)
  • Diffusion (1965)
  • Linienmodulationen (1965)
  • Integration (1966)
  • Enklaven (1966)
  • Emanationen (1967)
  • Graphische Notationen (1967)
  • Oasi (1967)
  • Desmotropie (1967)
  • Polychronon (1967)
  • Styx na smyczki (1968)
  • Zonen (1969)
  • Kollisionen 70 (1970)
  • Fusion (1970)
  • Komplementäres (1970)
  • Klangräume I–II–III (1972)
  • Wellen (1972)
  • Volant (1972)
  • Wellen (1975)
  • Apollonion (1975)
  • Ghia tin ora (1975)
  • Klangfelder und Arabeska (1976)
  • Geomusik 76 na klarnet i orkiestrę (1976)
  • Rondo (1979)
  • Brunnenburg-Hochzeit-Symphonietten (1981)
  • Meridiane I und Beitengrade (1981)
  • Doppelspirale (1985)
  • Paysage de temps (1986)
  • Symfonia cyklicznych kontrapunktów (1987)

Opery

  • Daidalia (1976–1978)
  • Waraus ist der Stein des Sisyphos? (1982–1984)

Balety

  • Himmelsmechanik (1960)
  • 5 Porträts der Liebe (1960)
  • Odyssee (1963)

Muzyka radiowa

  • Anastasis (1969)
  • Manratellurium (1970)
  • Kybernetikon (1971–1972)
  • Kerbtierparty (1972–1973)
  • Sommervögel (1973)
  • Menetekel (1974)
  • Vor! stell! Unk! (1980)
  • Bienen’ Binom (1980)

Inne

  • utwór komputerowy Wellenformen (1981)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 413. ISBN 978-83-224-3303-4.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2172. ISBN 0-02-865529-X.