Angelo Mariani (dyrygent)

Angelo Maurizio Gaspare Mariani[1][2] (ur. 11 października 1821 w Rawennie, zm. 13 czerwca 1873 w Genui[1][2]) – włoski dyrygent.

Angelo Mariani
Ilustracja
Imię i nazwisko

Angelo Maurizio Gaspare Mariani

Data i miejsce urodzenia

11 października 1821
Rawenna

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 1873
Genua

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Życiorys edytuj

Uczył się w konserwatorium w Rawennie u Pietro Cassaliniego (skrzypce) i Girolamo Robertiego (kontrapunkt)[2]. Początkowo działał jako dyrygent zespołu w Sant’Agata Feltria (1842) i skrzypek w orkiestrze w Rimini (1843)[2]. W latach 1844–1845 był pierwszym skrzypkiem i koncertmistrzem orkiestry w Mesynie[2]. Zyskał uznanie Gioacchino Rossiniego, z którym zaprzyjaźnił się[2]. W 1846 roku dyrygował w Mediolanie przedstawieniem Dwóch Foskariuszy Giuseppe Verdiego[2]. Od 1847 do 1848 roku przebywał w Kopenhadze, gdzie był kapelmistrzem teatru królewskiego[1][2]. W 1848 roku wziął udział w wydarzeniach Wiosny Ludów, na skutek czego musiał uciekać z Włoch[1]. W latach 1848–1851 przebywał na emigracji w Imperium Osmańskim[1]. Po powrocie do ojczyzny został kapelmistrzem w Genui[1][2]. Jako zwolennik zjednoczenia Włoch zbliżył się do Verdiego, który często powierzał mu swoje dzieła do wykonania[1][2]. W latach 1860–1873 był dyrygentem Teatro Comunale w Bolonii, gdzie poprowadził włoskie premiery Lohengrina (1871) i Tannhäusera (1872) Richarda Wagnera[1][2]. Pod koniec życia cierpiał na raka jelita grubego, na skutek czego musiał zrezygnować z poprowadzenia prapremiery Aidy w Kairze[2].

Zajmował się także kompozycją, pisał kantaty, pieśni, utwory kameralne i fortepianowe, był też autorem Requiem skomponowanego z okazji śmierci króla duńskiego Chrystiana VIII[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 93. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2282. ISBN 0-02-865529-X.