Anna Czakwetadze

Anna Dżamałowna Czakwetadze, ros. Анна Джамаловна Чакветадзе (ur. 5 marca 1987 w Moskwie) – rosyjska tenisistka pochodzenia gruzińskiego oraz ukraińskiego. We wrześniu 2007 była sklasyfikowana na piątym miejscu w rankingu WTA. Osiągnęła dziewięć finałów turniejowych, z których osiem wygrała.

Anna Czakwetadze

Państwo	Rosja
Data i miejsce urodzenia	5 marca 1987 Moskwa
Wzrost	171 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	2003
Zakończenie kariery	24 września 2013
Trener	Dżambuli Czakwetadze
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	8 WTA, 2 ITF
Najwyżej w rankingu	5 (10 września 2007)
Australian Open	QF (2007)
Roland Garros	QF (2007)
Wimbledon	4R (2008)
US Open	SF (2007)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 1 ITF
Najwyżej w rankingu	53 (6 sierpnia 2007)
Australian Open	1R (2006–2011)
Roland Garros	QF (2006)
Wimbledon	2R (2007)
US Open	3R (2006)
Strona internetowa

Kariera tenisowa

Czakwetadze jako juniorka wygrała dwa turnieje rangi ITF – jeden w singlu i jeden w deblu. Była sklasyfikowana na 22. miejscu juniorskiego rankingu ITF. Karierę zawodową rozpoczęła w 2003.

Jej pierwszym dużym osiągnięciem było wyeliminowanie ówczesnej mistrzyni French Open 2004 Anastazji Myskiny (rozstawiona z nr 3) w II rundzie US Open 2004. Był to jej debiut w turnieju wielkoszlemowym. Inne sukcesy to m.in. mistrzostwo Open Gaz de France 2008, półfinał w turnieju w New Haven w sierpniu 2005 (gdzie poniosła porażkę z późniejszą triumfatorką, Lindsay Davenport), półfinał J&S Cup 2006, oraz trzy ćwierćfinały turniejowe.

2006

Po raz pierwszy triumfowała w zawodowym turnieju singlowym w Kantonie. Kolejny sukces odniosła niespodziewanie w Ladies Kremlin Cup w Moskwie. W finale pokonała rozstawioną z nr 5 Nadię Pietrową. Po drodze wyeliminowała Dinarę Safinę, Mariję Szarapową (która poddała mecz walkowerem z powodu kontuzji stopy), Jelenę Diemientjewą i Francescę Schiavone. Sezon zakończyła na 13. miejscu w rankingu WTA.

2007

Na początku roku wygrała turniej w Hobart, wygrywając w finale z Wasilisą Bardiną. W rozgrywanym niedługo potem wielkoszlemowym Australian Open 2007 doszła do ćwierćfinału. W lutym tego roku dwukrotnie przegrała z Amélie Mauresmo: w ćwierćfinale w turnieju halowym w Paryżu i w półfinale w Antwerpii. Mimo to, dobra forma jaką wówczas zaprezentowała, przyniosła jej awans do czołowej dziesiątki rankingu WTA. W marcu doszła do półfinału turnieju WTA pierwszej kategorii w Miami. Przegrała tam z Justine Henin. W maju doszła do ćwierćfinału turnieju w Warszawie. W pierwszej rundzie pokonała Jill Craybas, następnie Tathianę Garbin. Skreczowała w trzecim spotkaniu turnieju przeciwko Jelenie Janković z powodu naciągnięcia mięśni prawego barku. Zrewanżowała się Serbce, pokonując ją w finale Ordina Open 7:6, 3:6, 6:3.

Podczas Wimbledonu 2007

Wcześniej osiągnęła drugi ćwierćfinał wielkoszlemowy – na paryskiej mączce, na French Open 2007. W lipcu, na twardych kortach w Cincinnati, rozstawiona z nr 1 Czakwetadze, zdobyła swój piąty zawodowy tytuł, w finale pokonując Akiko Morigami 6:1, 6:3. Tydzień później, kontynuując zwycięską passę wygrała turniej w kalifornijskim Stanfordzie. Tym razem w finale spotkała się z Sanią Mirzą, wygrywając 6:3, 6:2. Po tym turnieju awansowała na szóste, najwyższe w karierze miejsce w rankingu WTA. W kolejnym turnieju, w Acura Classic w San Diego, dotarła do półfinału, gdzie uległa Marii Szarapowej. Na US Open 2007 dotarła do półfinału, przegrywając w nim ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 1:6, 1:6. Po tym występie awansowała na piąte miejsce w rankingu WTA, najwyższe w karierze.

2008

Dotarła do 3 rundy wielkoszlemowego Australian Open 2008, gdzie przegrała w trzech setach z Mariją Kirilenko. Następnie wygrała turniej Open Gaz de France 2008 w Paryżu pokonując w trzech setach Węgierkę Ágnes Szávay. Było to jej siódme turniejowe zwycięstwo.

W kolejnych dwóch startach w Antwerpii i Dosze odniosła porażki w pierwszych swoich meczach przegrywając odpowiednio z Sofią Arvidsson i Li Na. W Dubaju doszła do ćwierćfinału, po drodze pokonując Agnieszkę Radwańską i Dinarę Safinę. W meczu o półfinał po przegraniu pierwszego seta 6:1 z Jeleną Janković zeszła z kortu. Po nieobecności w Indian Wells wystartowała w Miami, gdzie odpadła już w trzeciej rundzie ulegając, grającej z dziką kartą, Sabine Lisicki.

W amerykańskich turniejach rozgrywanych na zielonej mączce doszła do trzeciej rundy w Amelia Island, przegrywając z Dominiką Cibulkovą i przegrała już w drugiej rundzie, po pierwszej wolnej, w Charleston, ulegając Soranie Cîrstei.

Sezon na mączce europejskiej zaczęła od przegranej z Wiktoryją Azaranką w drugiej rundzie turnieju Qatar Telecom German Open w Berlinie. W Rzymie natomiast doszła do półfinału pokonując po drodze Ukrainkę Katerynę Bondarenko, Agnieszkę Radwańską i Cwetanę Pironkową. Uległa młodej Francuzce Alizé Cornet 6:3, 4:6, 3:6. Na Roland Garros doszła zaledwie do drugiej rundy, gdzie przegrała z Kaią Kanepi 4:6, 6:7(2).

Później wzięła udział w turnieju Ordina Open. Została rozstawiona z numerem 2. Dotarła do ćwierćfinału, gdzie uległa Alonie Bondarenko 2:6, 6:3, 2:6. Na kortach Wimbledonu rozegrała cztery mecze, przegrała walkę o ćwierćfinał z Czeszką Nicole Vaidišovą 6:4, 6:7(0), 3:6.

Sezon na kortach twardych rozpoczęła od turnieju w Stanford, gdzie była rozstawiona z dwójką. W pierwszej rundzie miała wolny los, w drugiej pokonała Szachar Pe’er 6:3, 6:4, jednakże w ćwierćfinale nie sprostała Francuzce Marion Bartoli i przegrała 3:6, 4:6. Na turnieju w Los Angeles dotarła do trzeciej rundy, gdzie uległa Sybille Bammer 4:6, 7:5, 2:6. Wcześniej pokonała Martę Domachowską 6:1, 6:1. W Montrealu osiągnęła taki sam rezultat, ponownie ulegając Bartoli 6:4, 5:7, 6:7(4). Najlepszy rezultat na kortach twardych osiągnęła w New Haven, gdzie, jako rozstawiona z numerem pierwszym, dotarła do finału, w którym uległa nierozstawionej Dunce Caroline Wozniacki 6:3, 4:6, 1:6. Był to pierwszy przegrany finał turnieju WTA Rosjanki.

Na US Open odpadła niespodziewanie w pierwszej rundzie po porażce z Jekatieriną Makarową 6:1, 2:6, 3:6.

2010

Sezon 2010, a wcześniej także 2009, był czasem coraz liczniejszych porażek w początkowych fazach turniejów oraz spadku w rankingu WTA. Nie przebrnęła przez kwalifikacje w Warszawie pokonana w trzeciej rundzie przez Bojanę Jovanovski. Kilka tygodni później wypadła z pierwszej setki najwyżej sklasyfikowanych tenisistek. Przez pewien czas była nawet 112. Potem odnotowała kilka lepszych występów (m.in. trzecia runda w Birmingham, druga runda na (Wimbledonie).

Jej największym sukcesem w roku 2010 był występ w Portorožu na kortach twardych podczas WTA Slovenia Open. Rosjanka pokonała swoją rodaczkę Jekatierinę Makarową z wynikiem 6:4 6:1. W drugiej rundzie wygrała z turniejową czwórką Sarą Errani i w ćwierćfinale z rozstawioną z numerem szóstym Wierą Duszewiną w trzysetowym meczu (2:6, 6:3, 7:5). Tym samym, zajmując wówczas 103 miejsce, zwyciężyła z zawodniczkami numer 67 (Makarowa), 37 (Errani) i 53 (Dushevina) w rankingu WTA.

Najbardziej nieoczekiwany przebieg miał jednak mecz półfinałowy Slovenia Open 2010. Czakwetadze zmierzyła się wówczas z reprezentującą gospodarzy Poloną Hercog. Słoweńska tenisistka, ulokowana na 55 miejsce na świecie, była turniejową siódemką. Kiedy w pierwszym secie Rosjanka przegrywała 0:6, a w drugim przy stanie 0:1 broniła dwóch break pointów, nie spodziewano się, że Anna nawiąże jeszcze ze Słowenką równorzędną walkę. Tymczasem Czakwetadze wygrała drugiego seta 6:2, a w trzecim pokonała Polonę z takim samym wynikiem zapewniając sobie awans do dziewiątego finału turnieju WTA w karierze, w którym jej przeciwniczką była Szwedka Johanna Larsson. Mecz był jednostronny, na korzyść Czakwetadze – po godzinie gry wygrała swój ósmy turniej wynikiem 6:1, 6:2. Ów sukces zapewnił Rosjance awans w rankingu o 29 miejsc (z 103 na 74).

2011

W sezonie 2011 wystąpiła w ośmiu turniejach. W pięciu z nich przegrywała w pierwszych rundach. Zaczęła od porażek w 1. rundach w Brisbane i Hobart. W Australian Open doszła do 2. rundy pokonując wcześniej Białorusinkę Olgę Goworcową 6:3, 6:4. Później uległa Czeszce Petrze Kvitovej 3:6, 4:6. W turniejach w Dubaju i Indian Wells dochodziła do drugiej rundy. Pokonała w nich m.in. Danielę Hantuchovą i Misaki Doi. W Stuttgarcie przegrała w 1 rundzie, podobnie jak w turnieju w ’s-Hertogenbosch. Także w pierwszej rundzie odpadła na kortach Wimbledonu. Przegrała tam z późniejszą finalistką turnieju – Mariją Szarapową 2:6, 1:6. Był to jej ostatni turniej w 2011 roku. Później nękały ją kontuzje.

2012

Sezon 2012 rozpoczęła od ćwierćfinału turnieju w Hobart. Pokonała w nim takie zawodniczki, jak Rumunkę Monicę Niculescu, Bułgarkę Cwetanę Pironkową oraz Izraelkę Szachar Pe’er. Rosjanka w czasie trwania turnieju zajmowała 234. pozycję w rankingu WTA. Po zakończeniu turnieju awansowała na 196. miejsce.

Na kortach Australian Open przegrała w 1. rundzie, z wynikiem 2:6, 1:6, z Australijką Jeleną Dokić.

W turnieju w Taszkencie osiągnęła finał gry podwójnej w parze z Wiesną Dołonc.

Historia występów wielkoszlemowych

Występy w grze pojedynczej

Turniej	2004	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011	2012
Australian Open	A	2R	2R	QF	3R	2R	1R	2R	1R
French Open	A	3R	2R	QF	2R	1R	1R	A	A
Wimbledon	A	1R	3R	3R	4R	1R	2R	1R	A
US Open	3R	3R	4R	SF	1R	2R	1R	A	A

Występy w grze podwójnej

Turniej	2005	2006	2007	2008	2009	2010	2011
Australian Open	A	1R	1R	1R	1R	1R	1R
French Open	2R	QF	1R	A	1R	A	A
Wimbledon	1R	1R	2R	A	2R	1R	1R
US Open	1R	3R	1R	A	1R	A	A

Występy w grze mieszanej

Turniej	2005	2006	2007	2008	2009
Australian Open	A	1R	A	A	A
French Open	A	1R	A	A	A
Wimbledon	2R	1R	A	A	1R
US Open	A	A	A	1R	A

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988 – 2008
	Kategoria I
	Kategoria II
	Kategoria III
	Kategoria IV
	Kategoria V
2009 – 2020
	WTA Premier Mandatory
	WTA Premier 5
	WTA Premier
	WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza 9 (8–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	25 września 2006	Kanton	Twarda	Anabel Medina Garrigues	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	2.	15 października 2006	Moskwa	Dywanowa (hala)	Nadieżda Pietrowa	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	3.	12 stycznia 2007	Hobart	Twarda	Wasilisa Bardina	6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni	4.	17 czerwca 2007	’s-Hertogenbosch	Trawiasta	Jelena Janković	7:6(2), 3:6, 6:3
Zwyciężczyni	5.	22 lipca 2007	Cincinnati	Twarda	Akiko Morigami	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	6.	29 lipca 2007	Stanford	Twarda	Sania Mirza	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	7.	10 lutego 2008	Paryż	Twarda (hala)	Ágnes Szávay	6:3, 2:6, 6:2
Finalistka	1.	23 sierpnia 2008	New Haven	Twarda	Caroline Wozniacki	6:3, 4:6, 1:6
Zwyciężczyni	8.	25 lipca 2010	Portorož	Twarda	Johanna Larsson	6:1, 6:2

Gra podwójna 6 (0–6)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	24 września 2006	Pekin	Twarda	Jelena Wiesnina	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	2:6, 4:6
Finalistka	2.	29 lipca 2007	Stanford	Twarda	Wiktoryja Azaranka	Sania Mirza Szachar Pe’er	4:6, 6:7(5)
Finalistka	3.	5 sierpnia 2007	San Diego	Twarda	Wiktoryja Azaranka	Cara Black Liezel Huber	5:7, 4:6
Finalistka	4.	14 lutego 2010	Pattaya	Twarda	Ksienija Pierwak	Marina Erakovic Tamarine Tanasugarn	5:7, 1:6
Finalistka	5.	24 lipca 2010	Portorož	Twarda	Marina Erakovic	Marija Kondratjewa Vladimíra Uhlířová	4:6, 6:2, 7–10
Finalistka	6.	15 września 2012	Taszkent	Twarda	Wiesna Dołonc	Paula Kania Palina Piechawa	2:6, krecz

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2003	Wimbledon	Trawiasta	Kirsten Flipkens	4:6, 6:3, 3:6

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-29]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Anny Czakwetadze
• Анна Чакветадзе (ros.)