Anna Schilling
Anna Schilling (ur. ok. 1490, zm. po 1543) – gospodyni i domniemana konkubina Mikołaja Kopernika.
| Data urodzenia |
ok. 1490 |
|---|---|
| Data śmierci |
po 1543 |
| Zawód, zajęcie |
gospodyni |
| Rodzice |
Henryk Krüger |
| Małżeństwo |
Arendt von der Schilling |
Życiorys edytuj
Urodziła się około 1490 jako córka Henryka Krügera i pochodziła z zamożnej, gdańskiej rodziny[1]. Była dosyć blisko spokrewniona z Kopernikiem (jedną z najbardziej prawdopodobnych wersji jest, że była jego kuzynką)[1]. Poślubiła Arendta von der Schillinga, z którym miała kilkanaścioro dzieci[1]. Jej mąż był także opiekunem prawnym grupy sierot, którymi zajmowali się w latach 1529–1536 i prawdopodobnie w tym okresie Kopernik poznał Annę[2]. Była ona wówczas mężatką, żyjącą w separacji[3]. Arendt von Schilling zmarł lub opuścił żonę około roku 1537, a rok później Anna została gospodynią astronoma we Fromborku[1].
Większość badaczy kopernikańskich jest zgodna, że pomiędzy Mikołajem Kopernikiem a Anną Schilling istniała zażyłość[4]. Relacje współczesnych Kopernikowi nakazują podejrzewać, że astronom był bardzo oddany swojej gospodyni, co wskazuje na fakt, że łączyła ich więcej niż przyjaźń[5][6]. Około 1 grudnia 1538 roku biskup warmiński Jan Dantyszek zwrócił się listownie do kanonika fromborskiego Feliksa Reicha, by ten, w jego imieniu, publicznie potępił Kopernika za związek z kobietą[3][7]. Z listu Reicha do biskupa, datowanego na 23 stycznia 1539, wynika że kanonik wzbraniał się przed sprawianiem swojemu przyjacielowi problemów, zwłaszcza że utrzymywał, iż nie zauważył niewłaściwego zachowania obojga[7].
Dantyszek listownie kilka razy nakazywał Kopernikowi, aby usunął tę kobietę ze swojego domu, astronom jednak odwlekał tę decyzję, tłumacząc to trudnościami w znalezieniu dla niej nowego lokum[3]. Ostatecznie w styczniu 1539 Anna Schilling opuściła Frombork i wyjechała do Gdańska[3]. Z późniejszej korespondencji kanoników z biskupem wynika, że Annie nie pozwolono na powrót do Fromborka także po śmierci Kopernika w 1543[8]. O jej dalszym życiu nie wiadomo nic poza tym, że przeżyła Kopernika[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e K. Mikulski. Tajemnicza Anna Schilling. „Głos Uczelni”.
- ↑ J. Repcheck: Sekret Kopernika. s. 101.
- ↑ a b c d K. Górski: Mikołaj Kopernik: środowisko społeczne i samotność. s. 237.
- ↑ S. Grzybowski: Mikołaj Kopernik. s. 263.
- ↑ S. Grzybowski: Mikołaj Kopernik. s. 264.
- ↑ J. Repcheck: Sekret Kopernika. s. 107.
- ↑ a b M. Kokowski: Różne oblicza Mikołaja Kopernika. Spotkania z historią interpretacji. s. 368.
- ↑ J. Repcheck: Sekret Kopernika. s. 102.
Bibliografia edytuj
- Jack Repcheck: Sekret Kopernika. Poznań: Świat Książki, 2008. ISBN 978-83-247-1140-6.
- Stanisław Grzybowski: Mikołaj Kopernik. Warszawa: Książka i Wiedza, 1972. (pol.).
- Karol Górski: Mikołaj Kopernik. środowisko społeczne i samotność. Toruń: Wydawnictwo UMK, 2012. ISBN 978-83-231-2777-2. (pol.).
- Michał Kokowski: Różne oblicza Mikołaja Kopernika. Spotkania z historią interpretacji. Warszawa-Kraków: IHN PAN, PAU, 2009. ISBN 978-83-87992-67-5. (pol.).
- Krzysztof Mikulski. Tajemnicza Anna Schilling. „Głos Uczelni”. 2, 2013. Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. OCLC 68742910. (pol.).