Anna Sidorowa
Anna Władimirowna Sidorowa (ros. А́нна Влади́мировна Си́дорова; ur. 6 lutego 1991 w Moskwie) – rosyjska curlerka.
Anna Sidorowa na ZIO 2010 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pełne imię i nazwisko |
Anna Władimirowna Sidorowa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
170 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Moskwicz | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Karierę sportową zaczęła w wieku 6 lat jako łyżwiarka figurowa. Z powodu kontuzji kostki w wieku lat 13 musiała zrezygnować z uprawiania tej dyscypliny sportu. Aby pozostać czynną sportsmenką za namową znajomych postanowiła zostać curlerką, sport ten uprawia od 2004[1].
Już po 4 latach jako rezerwowa wystąpiła na Mistrzostwach Europy Mikstów 2008, zagrała w dwóch meczach. Reprezentacja zajęła 4. miejsce[2]. Brała udział także w rywalizacji juniorów, w 2009 była kapitanem drużyny na Zimowym Festiwalu Młodzieży oraz drugą na Mistrzostwach Świata Juniorów. W obydwu imprezach uplasowała się tuż za podium.
W 2009 Anna Sidorowa stanęła na czele drugiego zespołu rosyjskiego który, okazał się lepszy od zespołu pierwszego. Sukces ten spowodował początkowo, że Anna Sidorowa została rezerwową na Mistrzostwach Europy 2009. W rzeczywistości pełniła przez cały turniej funkcję trzeciej i wiceskipa. Później wystąpiła na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver. Rosjanki zajęły odległe 9. miejsce[3].
Na początku 2011 będąc kapitanem drużyny juniorskiej i uniwersyteckiej wywalczyła brązowy medal Mistrzostw Świata Juniorów (w małym finale pokonała 9:3 szwedzki zespół Jonny McManus)[4] oraz srebro Uniwersjady. W finale lepsze okazały się Brytyjki (Anna Sloan)[5].
W sezonie 2011/2012 dołączyła do drużyny Ludmiły Priwiwkowej, początkowo była wiceskipem. Jednak później na Mistrzostwach Europy 2011, rozgrywanych w rodzinnej Moskwie to Sidorowa przejęła funkcję kapitana. Rosjanki po barażu dotarły do fazy finałowej, przegrały 6:9 mecz przeciwko Szkocji (Eve Muirhead), ostatecznie zdobyły brązowe medale zwyciężając 13:7 nad Dunkami (Lene Nielsen)[6]. Anna dowodziła również zespołem na Mistrzostwach Świata Juniorów 2012. Rosjanki podobnie jak rok wcześniej pokonując 7:4 Szwedki (Sara McManus) zdobyły brązowe medale[7]. Gorszą dyspozycję zespół z Moskwy pokazał na MŚ 2012, gdzie z 4 wygranymi i 7 porażkami zajął 9. miejsce[8]. Słaby wyniki nie przełoży się na kwalifikacje do ZIO 2014, gdzie Rosjanki wystąpią jako gospodynie turnieju.
Sidorowa po pierwszy tytuł mistrzowski na arenie międzynarodowej sięgnęła podczas Mistrzostw Europy 2012. Rosjanki w finale pokonały Szkotki (Eve Muirhead), które broniły medali zdobytych w Moskwie. Mecz zakończył się po dogrywce wynikiem 6:5[9]. W odbywających się później MŚ 2013 Rosjanki zajęły 6. miejsce odpadając z rywalizacji po pierwszej rundzie baraży[10].
Zawodniczki z Moskwy nie zdołały obronić tytułów mistrzyń Europy na turnieju w 2013. Po rozgrywkach w rundzie grupowej miały 6 wygranych meczów i 3 porażki, bilans ten pozwolił im uczestniczyć w meczu barażowym przeciwko Danii (Lene Nielsen). Rosjanki dodatkowy mecz przegrały wynikiem 3:7 i zostały sklasyfikowane na 5. pozycji[11]. W odbywającej się później Uniwersjadzie Rosjanki nie odniosły porażki i zdobyły złoto. W fazie play-off pokonały 7:2 Brytyjki (Hannah Fleming) i 8:4 Koreanki (Kim Ji-sun)[12].
Rosjanki były gospodyniami turnieju olimpijskiego w 2014. Zespół Anny Sidorowej wygrał trzy z dziewięciu meczów i został sklasyfikowany na 9. miejscu[13]. Ekipa z Moskwy lepiej zaprezentowała się w odbywających się później mistrzostwach świata. Reprezentantki Rosji z 3. miejsca awansowały do fazy finałowej, w pierwszym meczu uległy Koreankom (Kim Ji-sun) 5:9. Rosjanki w tych zawodach zdobyły pierwsze medale mistrzostw świata, w małym finale zrewanżowały się zawodniczkom z Korei Południowej. Anna Sidorowa wygrała 10. end dwoma kamieniami, doprowadziła do dogrywki, którą przejęła jednym kamieniem. Mecz zakończył się wynikiem 7:6[14].
W rundzie grupowej Mistrzostw Europy 2014 Rosjanki dowodzone przez Sidorową nie doznały porażki. W górnym meczu Page play-off uległy 5:6 Szwajcarkom (Binia Feltscher), po wygranej w półfinale przeciwko Danii (Lene Nielsen) ponownie mierzyły się ze szwajcarską drużyną. Decydującą częścią gry był 8. end, w którym Szwajcarki wyszły na 4-punktowe prowadzenie, w następnym Sidorowa miała szansę odrobić 3 punkty, jednak jej kamień po wybiciu odtoczył się za daleko guzika. Ostatecznie Rosjanki zdobyły srebrne medale, mecz zakończył się wynikiem 7:8[15]. Rok 2015 ekipa Sidorowej rozpoczęła od triumfu podczas Zimowej Uniwersjady 2015 w finale pokonując 9:8 Kanadyjki (Breanne Meakin)[16]. Następnie podczas Mistrzostw Świata Rosjanki zdeklasowały w meczu o brąz reprezentację Szkocji (Eve Muirhead) wygrywając 13:4.
Sidorowa ponownie reprezentowała kraj w listopadowych Mistrzostwach Europy 2015. Rosjanki wygrały rozgrywki rundy grupowej, w półfinale pokonały 6:5 Dunki (Lene Nielsen). W finale Sidorowa ponownie zmierzyła się ze szkocką drużyną Eve Muirhead, Rosjanki wynikiem 6:4 zdobyły złote medale[17]. Drużyna Sidorowej sezon 2015/2016 zakończyła trzecim z rzędu brązowym medalem mistrzostw świata, tym razem w małym finale pokonała 8:7 gospodynie (Chelsea Carey)[18].
Studiuje na wydziale Historii Prawa i Nauk Politycznych na Rosyjskim Uniwersytecie Humanistycznym.
Drużyna
edytuj- Anna Sidorowa – skip
- Margarita Fomina – trzecia
- Aleksandra Raewa – druga
- Nkeirouka Ezech – otwierająca
- Alina Kowalowa – rezerwowa
Wielki Szlem
edytuj
|
|
Przypisy
edytuj- ↑ a b Profil na curlit.com. [dostęp 2011-12-10]. (ang.).
- ↑ MEM 2008 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZIO 2010 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚJ 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZU 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2011 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚJ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZU 2013 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZIO 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2014 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ZU 2015 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ ME 2015 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ MŚ 2016 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
- ↑ World Curling Tour – Events. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-28)].
Linki zewnętrzne
edytuj- Anna Sidorowa w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)