Anna Bożena Zakrzewska ps. „Hanka Biała” (ur. 24 grudnia 1925 w Toruniu[1], zm. 11 sierpnia 1944 w Warszawie) – łączniczka, sanitariuszka, uczestniczka powstania warszawskiego w III plutonie „Felek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka”. Pośmiertnie awansowana na stopień podporucznika.

Anna Bożena Zakrzewska
Hanka Biała
Ilustracja
Anna Zakrzewska
strzelec strzelec
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1925
Toruń

Data i miejsce śmierci

11 sierpnia 1944
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Jednostki

Zgrupowanie „Radosław”

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
*Powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Życiorys edytuj

 
"Hanka Biała"

Córka Ireny Stefanii Łoskiewicz i Jana Zakrzewskiego. Podczas okupacji niemieckiej uczestniczyła w działaniach polskiego podziemia. Była członkiem Szarych Szeregów. Pod koniec czerwca i w lipcu 1944 roku brała udział w konspiracyjnym szkoleniu „Par II” (w „Bazie Leśnej”), które odbyło się w Puszczy Białej w rejonie Wyszkowa. Nosiła wtedy pseudonim „Hanka Biała”.

Początkowo służyła w 2. drużynie dowodzonego przez Zofię Krassowską (ps. „Zosia Duża”) plutonu żeńskiego „Oleńka” batalionu „Zośka”. W drużynie tej służyły również: Stefania Grzeszczak, Dorota Łempicka, Zofia Kasperska, Anna Wajcowicz. W powstaniu Anna Zakrzewska została przydzielona do III plutonu „Felek” 2. kompanii „Rudy” i służyła w jego patrolu sanitarnym.

Na początku sierpnia 1944 żołnierze batalionu „Zośka” zdobyli budynek szkoły przy ul. Spokojnej 13 na Woli. Anna uczestniczyła w obronie pobliskiej Szkoły św. Kingi przy Okopowej 55a. 11. dnia powstania warszawskiego przybyła na ul. Spokojną 13 w celu przekazania powstańcom rozkazu opuszczenia szkoły i przedostania się na Okopową, do szkoły św. Kingi.

Podczas opuszczania budynku szkoły przy Spokojnej poległa w rejonie ul. Okopowej, niedaleko Kolskiej[a]. Miała wówczas 18 lat.

 
Mogiła na Powązkach

Pochowana wraz z phm. por. Konradem Okolskim, sierż. Mieczysławem Olkowskim i sierż. pchor. Januszem Grzymałowskim (którzy polegli w tym samym rejonie i tego samego dnia) w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-5-18)[2]. Jej rodzice przeżyli wojnę.

Została odznaczona Krzyżem Walecznych.

11 maja 2020 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej podpisał postanowienie Nr 112.27.2020 o pośmiertnym nadaniu Annie Zakrzewskiej pierwszego stopnia oficerskiego podporucznika w uznaniu zasług na rzecz obronności państwa[3].

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Jako miejsce jej śmierci podaje się ul. Kolską lub Okopową, jednak jest to ten sam rejon.

Przypisy edytuj

  1. Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09261-3
  2. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-18].
  3. Postanowienie Nr 112.27.2020, Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 maja 2020 roku Nr 112.27.2020 o nadaniu pierwszego stopnia oficerskiego.

Linki zewnętrzne edytuj