Anna de Foix-Candale
Anna de Foix (ur. około 1484, zm. 26 lipca 1506 w Budzie) – hrabianka de Candale, królowa Węgier, Czech i Chorwacji od 1502 r. jako trzecia żona Władysława II Jagiellończyka.
| |
| |
| Królowa Węgier | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Koronacja |
29 września 1502 |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Królowa Czech | |
| Okres | |
| Jako żona | |
| Poprzedniczka | |
| Następczyni | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia |
ok. 1484 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Katarzyna de Foix |
| Mąż | |
| Dzieci | |
Była córką Gastona II de Foix, hrabiego de Candale i Katarzyny de Foix (córki Gastona IV de Foix). Była spokrewniona z panującą we Francji dynastią Walezjuszów (siostrzenica jej matki, Anna Bretońska była żoną Ludwika XII). Jej ślub z ponad dwadzieścia lat starszym królem czeskim i węgierskim miał przypieczętować sojusz polityczny Jagiellonów z francuskim królem Ludwikiem XII. Sojusz zawiązano przeciw Habsburgom, rozprzestrzeniającym się w środkowej Europie, i ekspansji tureckiej na zachód. Władysław nie szukał córki króla jakiegoś potężnego kraju - wystarczyła mu młoda księżniczka spokrewniona z jakąś wielką dynastią panującą, która byłaby zdolna dać mu upragnionego potomka.
Królowa edytuj
Ślub per procura został zawarty 23 marca 1502 roku na zamku w Blois. Pół roku później Anna wyruszyła w podróż do nowej ojczyzny. Droga wiodła przez m.in. Wenecję, gdzie pobyt przyszłej królowej został uświetniony regatami gondoli na Canale Grande – młoda księżniczka była w centrum polityki europejskiej. Osiemnastoletnia Anna przybyła na Węgry najprawdopodobniej 26 września tego samego roku. 29 września 1502 roku została koronowana na królową Węgier w katedrze miasta Székesfehérvár, tradycyjnego miejsca koronacji i pochówku władców Węgier. Nigdy nie została koronowana na królową Czech i nigdy nie przekroczyła granic Czech, ponieważ jako katoliczce czescy husyci zakazali jej wstępu do czeskich zamków. 6 października 1502 roku w Budzie poślubiła Władysława II Jagiellończyka (była jego trzecią i ostatnią żoną).
23 lipca 1503 urodziło się pierwsze dziecko pary - córka Anna Jagiellonka. Pomogło to rozluźnić napięte stosunki z cesarzem rzymskim Maksymilianem I, który zaoferował Władysławowi małżeństwo jego małej córeczki z którymś ze swoich wnuków (potem ustalono, że będzie nim Ferdynand I Habsburg).
1 lipca 1506 roku Anna urodziła syna – Ludwika II. Poród był przedwczesny, ale dziecko udało się uratować. Królowa zmarła niedługo potem – 26 lipca – w wyniku gorączki połogowej.
Genealogia edytuj
| Jean I de Foix-Candalle ur. ok. 1415 r. zm. ok. 1490 r. |
Małgorzata de la Pole ur. przed 1421 zm. 1485 |
Gaston IV de Foix-Grailly ur. 1422 r. zm. 1472 |
Eleonora I Aragońska ur. 1425 r. zm. 1479 r. | ||||||||||
| Gaston II de Foix-Candale zm. 1500 |
Katarzyna de Foix ur. po 1460 r. zm. przed 1494 r. |
||||||||||||
| Władysław II Jagiellończyk ur. 1 III 1456 zm. 13 III 1516 OO 6 X 1502 |
Anna de Foix-Candalle ur. 1484 zm. 1506 |
||||||||
| Anna Jagiellonka ur. 23 VII 1503 zm. 27 I 1547 |
Ludwik II Jagiellończyk ur. 1 VII 1506 zm. 29 VII 1526 | ||||||||
Bibliografia edytuj
- Duczmal M., Jagiellonowie. Leksykon biograficzny, Poznań-Kraków 1996, ISBN 83-08-02577-3, s. 69-78.