Anne-Marie Lizin-Vanderspeeten (ur. 5 stycznia 1949 w Huy, zm. 17 października 2015 w Paryżu[1]) – belgijska i walońska polityk, przewodnicząca Senatu w latach 2004–2007, eurodeputowana.

Anne-Marie Lizin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 stycznia 1949
Huy

Data i miejsce śmierci

17 października 2015
Paryż

Przewodniczący Senatu
Okres

od 2004
do 2007

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Armand De Decker

Następca

Armand De Decker

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Komandor Orderu Leopolda (Belgia) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Zasługi RP

Życiorys edytuj

Ukończyła w 1971 studia ekonomiczne na Uniwersytecie w Liège. W latach 1970–1976 była radną i urzędniczką miejską w Ben Ahin, w 1977 została radną rady miejskiej w Huy, w latach 1980–1982 wchodziła w skład władz miejskich. Od 1983 do 2009 była burmistrzem Huy. W okresie 1973–1979 pełniła funkcję doradcy rządu.

Od 1979 do 1988 sprawowała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego z ramienia walońskiej Partii Socjalistycznej[2]. Odeszła z PE po objęciu stanowiska sekretarza stanu ds. europejskich (wiceministra w resorcie handlu zagranicznego), które zajmowała do 1992. W latach 1991–1995 zasiadała jednocześnie w federalnej Izbie Reprezentantów, Radzie Regionu Walońskiego i radzie wspólnoty francuskiej.

W pierwszej połowie lat 90. była wiceprzewodniczącą Międzynarodówki Socjalistycznej i przewodniczącą Międzynarodówki Socjalistycznej Kobiet. Od 1995 do 2010 sprawowała mandat senatora, w latach 2004–2007 przewodniczyła wyższej izbie belgijskiego parlamentu. W 2003 została wykładowczynią Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu[3].

W styczniu 2009 po ujawnieniu, iż miała wykorzystywać do celów prywatnych kartę kredytową centrum zdrowotnego, została senatorem niezrzeszonym. W maju tego samego roku podała się do dymisji z funkcji burmistrza Huy po ujawnionych nieprawidłowościach w urzędzie. W sierpniu 2009 staranowała samochód swojej następczyni na tym stanowisku, Micheline Toussaint[4][5]. W 2010 nie ubiegała się o reelekcję w wyborach krajowych.

W 2004 przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego została odznaczona Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[6]. Odznaczona również m.in. Wielką Wstęgą oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Leopolda, a także Legią Honorową.

Przypisy edytuj

  1. Politica tegen tweehonderd per uur, maar soms uit de bocht. standaard.be, 17 października 2015. [dostęp 2022-08-06]. (niderl.).
  2. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2022-08-06].
  3. Laurent Cortvrindt: DHC. Des personnalités honorées, des valeurs à défendre. ulb.ac.be. [dostęp 2022-08-06]. (fr.).
  4. Anne-Marie Lizin dépose plainte contre Micheline Toussaint. lalibre.be, 18 sierpnia 2009. [dostęp 2022-08-06]. (fr.).
  5. Le différend Lizin-Toussaint réglé sur auto-tamponneuses?. 7sur7.be, 19 sierpnia 2008. [dostęp 2022-08-06]. (fr.).
  6. M.P. z 2005 r. nr 9, poz. 162.

Bibliografia edytuj