Wikipedia

Antoine Chrysostome Quatremère de Quincy

francuski archeolog i estetyk

Antoine Chrysostome Quatremère de Quincy (ur. 28 października 1755 w Paryżu, zm. 28 grudnia 1849 tamże) – francuski teoretyk architektury, polityk, filozof, archeolog i krytyk sztuki.

Antoine Chrysostome Quatremère de Quincy
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 października 1755
Paryż

Data i miejsce śmierci

28 grudnia 1849
Paryż

Narodowość

francuska

Odznaczenia
Order Świętego Michała (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Grób A. Ch. Quatremère de Quincy

Biografia edytuj

Antoine Chrysostome Quatremère de Quincy urodził się w Paryżu 28 października 1755 roku. Ojciec był kupcem, który w 1780 roku otrzymał tytuł szlachecki. De Quincy ukończył Lycée Louis-le-Grand. Odbył podróż do Włoch w 1776 roku, by zgromadzić materiał potrzebny do publikacji Dictionnaire d’architecture, którego pierwszy tom ukazał się w 1788 roku. Pozostawał pod wpływem idei Johanna Joachima Winckelmanna, co skłoniło go do zainteresowania się również archeologią. Po wybuchu rewolucji został w 1791 roku wybrany do Zgromadzenia Prawodawczego (fr. Assemblée Législative). Stanął po stronie obrońców Marie Josepha de La Fayette’a. Był więziony w 1793 roku. Uwolniony po przewrocie 9 thermidora. Został wybrany do Rady Pięciuset. Po restauracji De Quincy został w 1816 roku wybrany sekretarzem Akademii Sztuki (fr. Académie des Beaux-Arts). Opowiadał się przeciwko grabieży dzieł sztuki dokonanej w Państwie Kościelnym przez Napoleona Bonapartego. Będąc architektem, De Quincy przekształcił kościół św. Genowefy, patronki Paryża, w świecką budowlę, tzn. Panteon. Był członkiem paryskiej loży masońskiej Thalie[1]. Otrzymał krzyż oficerski Legii Honorowej oraz Order Świętego Michała[potrzebny przypis]. Zmarł w Paryżu 28 grudnia 1849 roku. Pochowany na Cmentarzu Montparnasse[2].

Wybrane dzieła edytuj

  • 1788–1825 – Dictionnaire d’Architecture
  • 1791 – Rapport sur l’édifice dit de Sainte-Geneviève
  • 1796 – Lettres sur les préjudices qu’occasionnerait aux arts et à la science le déplacement des monuments de l’art de l’Italie
  • 1814 – Le Jupiter Olympien, Ou L’Art de la Sculpture Antique
  • 1816 – Notice historique sur la vie et les ouvrages de M. Chalgrin, architecte
  • 1824 – Histoire de la vie et des ouvrages de Raphaël
  • 1834 – Canova et ses ouvrages
  • 1835 – Histoire de la vie et des ouvrages de Michel-Ange Buonarroti
  • 1836 – Recueil de dissertations archéologiques
  • 1836 – Lettres sur l’Enlèvement des ouvrages de l’art antique à Athènes et a Rome
  • 1837 – Notice historique sur la vie et les ouvrages de M. Lethière (OCLC 28658631)

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Laurent Kupferman, Emmanuel Pierrat: Le Paris des Francs-Maçons. Paryż: Éditions Cherche Midi, 2013, s. 69. ISBN 978-2-7491-2951-8.
  2. ↑ Quatremère de Quincy, Antoine Chrysostome (Enciclopedia on line). treccani.it. [dostęp 2022-07-08]. (wł.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antoine_Chrysostome_Quatremère_de_Quincy&oldid=67549986”