Antoni Świnarski
Antoni Świnarski (ur. 9 maja 1878, zm. 2 marca 1931 w Poznaniu) – kapitan żandarmerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 kapitan żandarmerii
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
do 1923 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
podinspektor pracy |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Antoni Świnarski urodził się 9 maja 1878 roku. W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był podoficerem (sierżantem), a następnie oficerem Oddziału Sztabowego 6 pułku piechoty[1]. 1 lipca 1916 roku został awansowany na chorążego w piechocie[2].
27 listopada 1919 roku został przeniesiony z Zarządu Budownictwa Wojskowego Okręgu Generalnego „Warszawa” do Dowództwa Żandarmerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Poznań” na stanowisko adiutanta[3].
1 czerwca 1921 roku, w stopniu rotmistrza, pełnił służbę w 7 Dywizjonie Żandarmerii Wojskowej w Poznaniu[4].
3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 32. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. Jego oddziałem macierzystym był nadal 7 Dywizjon Żandarmerii w Poznaniu[5].
W 1923 roku dowodził Plutonem Żandarmerii Gniezno[6]. Z dniem 30 listopada 1923 roku został przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy[7]. W 1924 roku posiadał przydział w rezerwie do 7 Dywizjonu Żandarmerii w Poznaniu[8].
Do śmierci pracował w Inspekcji Pracy na stanowisku podinspektora pracy 53 Obwodu.
W 1931 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Nadal posiadał przydział do 7 Dywizjonu Żandarmerii. Zmarł w poniedziałek 2 marca 1931 roku w Poznaniu. 18 kwietnia 1931 roku ogłoszono jego przeniesienie do pospolitego ruszenia[9]. 7 marca 1931 roku został pochowany na cmentarzu parafialnym św. Trójcy w Dębcu[10].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[11]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 16 marca 1937 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12]
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – dwukrotnie[13]
- Krzyż Pamiątkowy 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich („Krzyż Wytrwałości”) nr 47[14]
Przypisy edytuj
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 154, 214.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 31.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 98 z 28 grudnia 1919 roku, poz. 4212.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 404, 899.
- ↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 292.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1059, 1064.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 74 z 17 lipca 1925 roku, s. 684.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 963, 968.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 22 lutego 1932 roku, s. 174. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 4 z 18 kwietnia 1931 roku, s. 183.
- ↑ „Dziennik Poznański” nr 53 z 6 marca 1931 roku, s. 7 tu jako datę śmierci podano 3 marca 1931 roku. „Kurier Poznański” nr 104 z 5 marca 1931 roku, wydanie wieczorne, s. 11.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 154.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 169.
- ↑ Ciastoń i in. 1939 ↓, s. 214.
Bibliografia edytuj
- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Rocznik Oficerski 1923. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1923. [dostęp 2016-06-05].
- Rocznik Oficerski 1924. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1924. [dostęp 2016-06-11].
- Jan Kazimierz Ciastoń, Adam Lisiewicz, Edward Skarbek, Edward Wojciechowski: Historia 6 Pułku Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego. T. 1: Tradycja. Warszawa: Komenda Koła 6 Pułku Piechoty Legionów Polskich i Dowództwo 6 Piechoty Legionów Józefa Piłsudskiego, 1939.
- Swinarski Antoni. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-06)].