Antoni, imię świeckie Aleksandr Nikołajewicz Karżawin (ur. 3 maja?/15 maja 1858 w guberni wołogodzkiej, zm. 3 marca?/16 marca 1914) – rosyjski biskup prawosławny.

Antoni
Aleksandr Karżawin
Arcybiskup twerski i kaszyński
ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1858
gubernia wołogodzka

Data i miejsce śmierci

16 marca 1914
okolice Tweru

Arcybiskup twerski i kaszyński
Okres sprawowania

1910-1914

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

10 lipca 1888

Diakonat

15 lipca 1888

Prezbiterat

17 lipca 1888

Chirotonia biskupia

14 września 1895

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 września 1895

Konsekrator

Palladiusz (Rajew-Pisariew)

Współkonsekratorzy

Antoni (Wadkowski), Justyn (Polański), Herman (Osiecki), Mikołaj (Ziorow), Tichon (Moroszkin)

Życiorys

edytuj

Był synem radcy stanu. Ukończył gimnazjum w Wołogdzie, następnie uzyskał wyższe wykształcenie teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1880, po uzyskaniu dyplomu kandydata nauk teologicznych, został zatrudniony w seminarium duchownym w Tambowie jako wykładowca teologii dogmatycznej i moralnej. Wykładał także języki łaciński, hebrajski i francuski. W 1888 obronił dysertację magisterską w dziedzinie teologii. 10 lipca 1888 złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Antoni, 15 lipca został wyświęcony na hierodiakona, zaś 17 lipca - na hieromnicha. We wrześniu tego samego roku został archimandrytą i inspektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1891 przeniesiony na stanowisko rektora Wifańskiego Seminarium Duchownego.

14 września 1895 przyjął chirotonię biskupią i tytuł biskupa wielkoustiuskiego, wikariusza eparchii wołogodzkiej. Jako konsekratorzy w obrzędzie udział wzięli metropolita petersburski i ładoski Palladiusz, arcybiskup fiński i wyborski Antoni, arcybiskup chersoński Justyn, biskup Herman, biskup Aleutów Mikołaj oraz biskup jelizawietgradzki Tichon. W 1897 został przeniesiony na katedrę tobolską i syberyjską. W 1910 został arcybiskupem twerskim. Jego przeniesienie z eparchii tobolskiej miało związek ze zdemaskowaniem Grigorija Rasputina jako fałszywego mnicha i chłysta.

Zmarł w 1914 po kilkuletniej chorobie.

Bibliografia

edytuj