Antoni Leszczewicz
Antoni Leszczewicz MIC (ur. 30 września 1890 w Abramowszczyźnie[2], zm. 17 lutego 1943 w Rosicy) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.
| prezbiter męczennik | |
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja | |
| Wspomnienie |
17 lutego lub 12 czerwca |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Był synem Jana i Karoliny Sadowskiej. W 1909 wstąpił do seminarium duchownego w Petersburgu. Święcenia kapłańskie przyjął 13 kwietnia 1914. Był wikariuszem, nauczycielem religii i łaciny oraz proboszczem w Irkucku, Czycie i Harbinie. Pod koniec 1937 wyjechał do Japonii, a na początku 1938 był w Rzymie. W 1939 wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Księży Marianów w Drui i Skórcu. W nowicjacie obchodził 25-lecie kapłaństwa, a 13 czerwca 1939 złożył śluby zakonne. Ponownie wyjechał do Drui, by zająć się duszpasterstwem w tamtejszej parafii. Już podczas okupacji niemieckiej wraz z późniejszym błogosławionym ks. Jerzym Kaszyrą MIC wyruszył za Dźwinę na misje. Był przełożonym grupy misyjnej i sióstr eucharystek na terenie BSRR w Rosicy k. Dryssy.
Rząd polski uhonorował w 1934 roku ks. Antoniego Leszczewicza Srebrnym Krzyżem Zasługi, za jego działalność na rzecz biednych.
Po wybuchu II wojny światowej przeżył okupację sowiecką, a po 1941 znalazł się na terenach przejętych przez Niemców. Dnia 17 lutego 1943 został żywcem spalony przez Niemców w stajni w Rosicy, wraz z grupą wiernych. Ks. Leszczewicz nie opuścił swoich wiernych, pomimo że był ostrzeżony o pacyfikacji.
Kult edytuj
Został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 13 czerwca 1999 wraz z grupą 108 błogosławionych polskich męczenników okresu II wojny światowej.
Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest tradycyjnie w dzienną pamiątkę śmierci (17 lutego)[3] lub 12 czerwca w grupie 108 błogosławionych.
Kościół parafialny w Rosicy został ustanowiony sanktuarium Męczenników bł. ks. Antoniego Leszczewicza i bł. ks. Jerzego Kaszyry[4][5].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Abramowszczyzna (4), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 6.
- ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA [online], archibial.pl [dostęp 2020-05-02].
- ↑ Beato Antonio Leszczewicz. Enciclopedia dei Santi. [dostęp 2012-05-03]. (wł.).
- ↑ Redakcja, Rosica – święte miejsce na Białorusi | Życie Zakonne [online] [dostęp 2021-02-27] (pol.).
- ↑ Rosiccy męczennicy [online], www.lichen.pl [dostęp 2021-02-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06].
Bibliografia edytuj
- Zenobia Alejun, "Żyli na Ziemi Wileńskiej", Civitas Christiana Oddział w Kętrzynie (broszura), Kętrzyn, 2007
- Bukowicz, Jan: Błogosławiony ksiądz Antoni Leszczewicz. Włocławek: Wydaw. Duszpasterstwa Rolników, 2001. ISBN 83-88743-58-9.
Linki zewnętrzne edytuj
- K. Trojan MIC ks. Leszczewicz. marianie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-17)].