Antoni Olszewski (minister)
Antoni Olszewski (ur. 1879 w Sankt Petersburgu[a], zm. w grudniu 1942 w Pustkowie) – polski inżynier, minister przemysłu i handlu, dyplomata.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
grudzień 1942 |
Minister przemysłu i handlu | |
Okres |
od 13 grudnia 1919 |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Komisji Mieszanej Specjalnej w Moskwie | |
Okres |
od 1921 |
Następca | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się w polskiej rodzinie inteligenckiej. Ukończył Petersburski Instytut Technologiczny[1]. W czasie studiów działał w Zecie, później związany z Ligą Narodową. Przed I wojną światową członek Rady Stowarzyszenia Techników (m.in. w 1913 członek tzw. Delegacji Informacyjnej, sprawdzającej kwalifikacje kandydatów na członków Stowarzyszenia)[2]. W 1914 krótko więziony w Cytadeli w Warszawie. Członek Zarządu Głównego Komitetu Ratunkowego (1918).
Minister przemysłu i handlu w rządzie Leopolda Skulskiego (13 grudnia 1919 – 9 czerwca 1920) i kierownik tego ministerstwa w pierwszym rządzie Władysława Grabskiego (od 23 czerwca 1920 do chwili powołania ministra Wiesława Chrzanowskiego 26 czerwca 1920).
W latach 1921–1922 prezes delegacji polskich w Komisji Mieszanej Reewakuacyjnej i Specjalnej Komisji Mieszanej, utworzonych w Moskwie na podstawie art. XII, XIV i następnych traktatu ryskiego, w randze posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego. Znawca problematyki odszkodowań i międzynarodowych rewindykacji. W latach 1932–1939 kierował warszawską delegaturą Unii Polskiego Przemysłu Górniczo-Hutniczego. Członek Zarządu Centralnego Związku Przemysłu Polskiego „Lewiatan” (1932)[3].
Inicjator utworzenia początku listopada 1939 konspiracyjnej komisji[b] dokumentującej poniesione w wyniku działań wojennych przez państwo polskie strat. Komisja spotykała się w mieszkaniu Olszewskiego[c] przy al. Szucha 8/12. Komisja ta stała się później (na początku 1941) częścią tajnego Departamentu Likwidacji Skutków Wojny (pod kierownictwem Olszewskiego) w ramach Delegatury Rządu na Kraj i raportowała do Londynu wszelkie udokumentowane doniesienia o zniszczeniach i rabunkach okupanta na terenach polskich.
W 1942 wyjechał do Krakowa, by podjąć starania o uwolnienie aresztowanego przez Niemców brata; sam został aresztowany i osadzony w obozie w Pustkowie k. Dębicy, gdzie zmarł. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 50-1-15,16)[4][d].
-
Grób Antoniego Olszewskiego przed renowacją
-
Grób Antoniego Olszewskiego po renowacji[d]
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[5]
Uwagi
edytuj- ↑ Był synem przedstawiciela firmy Lilpop, Rau i Loewenstein w Petersburgu.
- ↑ Działem kultury w tej komisji kierował prof. Stanisław Lorentz, przed wojną dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie; dział piśmiennictwa i sprawy kościelne Olszewski powierzył prof. Wacławowi Borowemu, a temat przemysłu i finansów – byłemu ministrowi skarbu Czesławowi Klarnerowi.
- ↑ W Wielkanoc 1940 r. Olszewski urządził przyjęcie ze "święconem”, na które zaprosił ponad dwudziestu członków i współpracowników tej komisji; wzajemna dekonspiracja tych osób nie spowodowała jednak rozpadu tajnej struktury komisji.
- ↑ a b W 2022 r. Fundacja Stare Powązki we współpracy z Kancelarią Prezesa Rady Ministrów zrealizowała przedsięwzięcie, polegające na renowacji i konserwacji nagrobków ministrów II Rzeczypospolitej; w ramach tego zadania odrestaurowano również grób Antoniego Olszewskiego[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Księga pamiątkowa inżynierów technologów Polaków wychowańców Instytutu Technologicznego w Petersburgu: (w rocznicę stulecia uczelni), Warszawa, 1933, s. 94.
- ↑ „Przegląd Techniczny” nr 21/LII z 20 maja 1914, Warszawa, s. 274.
- ↑ „Przegląd Gospodarczy”, 1932, z. 11, s. 429.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: OLSZEWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-01-31] .
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1081 „za wybitne zasługi, położone na polu reewakuacji mienia polskiego z Rosji”.
- ↑ Trwają prace konserwatorskie przy nagrobkach Ministrów II RP – Fundacja Stare Powązki [online] [dostęp 2023-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-03] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Polski słownik biograficzny, tom XXIV.
- Jacek Majchrowski (red.): Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Warszawa 1994.
Linki zewnętrzne
edytuj- Publikacje Antoniego Olszewskiego w bibliotece Polona