Antoni Sujkowski
Antoni Sujkowski (ur. 21 maja 1867 w Zakroczymiu, zm. 12 grudnia 1941 w Warszawie) – polski geograf, polityk, minister, autor monografii Geografia ziem dawnej Polski (1918).
Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1867 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
12 grudnia 1941 |
Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego | |
Okres |
od 7 lipca 1926 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUkończył Gimnazjum Gubernialne w Płocku, a następnie Wydział Matematyczno-Fizyczny uniwersytetu w Kijowie. Początkowo pracował w przemyśle. W latach 1906–1907 był pierwszym dyrektorem Kaliskiej Szkoły Handlowej. Od 1907 do sierpnia 1916 był dyrektorem Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Będzinie (obecnie I LO im. M. Kopernika). Członek kierownictwa Zjednoczenia Stronnictw Niepodległościowych z ramienia Związku Państwowości Polskiej w 1915 roku[1]. Członek Centralnego Komitetu Narodowego w Warszawie (XI 1916 – V 1917)[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości objął stanowisko naczelnika wydziału w Głównym Urzędzie Statystycznym[3].
Podczas pierwszego powstania śląskiego wchodził w skład Komitetu Pomocy dla Górnoślązaków. Na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919 był ekspertem delegacji polskiej zajmującym się zagadnieniami geograficznymi i etnograficznymi[4].
Od 7 lipca 1926 do 30 września 1926 piastował urząd Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego w rządach Kazimierza Bartla.
Naukowo zajmował się zagadnieniami geografii i statystyki. W 1918 opracował pracę Geografia ziem dawnej Polski. Od 1919 wykładał geografię ekonomiczną w Wyższej Szkole Handlowej, a w Szkole Głównej Handlowej także geografię polityczną. Od 1925 do 1940 był członkiem Senatu uczelnianego. W latach 1929–1931 pełnił funkcję rektora Wyższej Szkoły Handlowej, a do 1933 był prorektorem tej uczelni[3].
Podczas okupacji hitlerowskiej wykładał w konspiracyjnej SGH[3].
Był mężem Heleny Sujkowskiej, ojcem Bogusława Sujkowskiego i Zbigniewa Leliwy-Sujkowskiego.
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 343-1-5)[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)[6]
Przypisy
edytuj- ↑ Jerzy Z. Pająk, Zjednoczenia Stronnictw Niepodległościowych (1914–1915), [w:] „Studia Humanistyczno-Społeczne Akademii Świętokrzyskiej”, pod red. W. Saletry, 2005, s. 108.
- ↑ Jerzy Z. Pająk, O rząd i armię. Centralny Komitet Narodowy (1915–1917), Kielce 2003, s. 246.
- ↑ a b c Poczet Rektorów [online], ssl-uczelnia.sgh.waw.pl [dostęp 2022-06-14] .
- ↑ Eugeniusz Romer, Pamiętnik Paryski 1918–1919. Przypisy Andrzej Garlicki, Ryszard Świętek, t. I Wrocław 2010, s. 25.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: SUJKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-04-28] .
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 630 „za zasługi na polu narodowem”.
Bibliografia
edytuj- Biogram Antoni Sujkowski [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 70.
Linki zewnętrzne
edytuj- Prace Antoniego Sujkowskiego w serwisie Polona.pl