Antoni Szymański (duchowny)

polski duchowny katolicki, profesor KUL

Antoni Szymański (ur. 27 października 1881 w Praszce koło Wielunia, zm. 9 października 1942 w Bełżycach) – polski duchowny rzymskokatolicki, rektor KUL, twórca lubelskiej szkoły katolickiej nauki społecznej.

Antoni Szymański
Data i miejsce urodzenia

27 października 1881
Praszka

Data i miejsce śmierci

9 października 1942
Bełżyce

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1904

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Antoni Szymański
profesor nauk filozoficznych
Specjalność: katolicka nauka społeczna
Doktorat

1908
Katolicki Uniwersytet w Leuven

Habilitacja

1919
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1924

Uczelnia

Diecezjalne Seminarium Duchowne we Włocławku
Katolicki Uniwersytet Lubelski

rektor KUL

Życiorys edytuj

Szkołę średnią ukończył w Częstochowie. W 1900 wstąpił do Diecezjalnego Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie otrzymał święcenia kapłańskie w 1904. Następnie krótko pracował w parafii w Wieluniu. Już w 1905 rozpoczął studia w Wyższym Instytucie Filozoficznym w Louvain, działającym w ramach Uniwersytetu Katolickiego, zakończone uzyskaniem doktoratu w zakresie katolickiej nauki społecznej.

Od 1908 do 1918 pracował w Diecezjalnym Seminarium Duchownym we Włocławku, na stanowisku profesora filozofii i nauk społecznych. Jednocześnie współredagował "Ateneum Kapłańskie". Od 1918 pracował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Habilitował się w 1919 na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był członkiem Wojewódzkiego Komitetu Obrony Narodowej w Lublinie w 1920 roku[1]. Od 1924 pracował jako profesor zwyczajny. Wykładał na Wydziale Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych, Wydziale Nauk Humanistycznych oraz Wydziale Prawa Kanonicznego. Pełnił funkcję dziekana (1920/1921) i prodziekana (1921/1922) Wydziału Prawa Kanonicznego, dziekana Wydziału Prawa i Nauk Społeczno-Ekonomicznych (1931-1933), a także wicerektora (1922-1926). W 1933 został rektorem KUL. Po zajęciu przez wojska hitlerowskie Lublina aresztowany 9 listopada 1939 więziony był na Zamku w Lublinie. Po uwolnieniu wyjechał do Bełżyc, skąd kierował Uniwersytetem, gdzie organizował tajne nauczanie. Spoczywa w Lublinie na cmentarzu przy ul. Lipowej, w jednym grobowcu z ks. Idzim Radziszewskim.

 
Grób księży Idziego Radziszewskiego i Antoniego Szymańskiego na cmentarzu przy ulicy Lipowej

Odznaczenia edytuj

Wybrana twórczość edytuj

  • Studia i szkice społeczne (1913)[3]
  • Zagadnienia społeczne (1916)
  • Bolszewizm (1920)
  • Polityka społeczna (1925)
  • Ekonomika i etyka (1936)
  • Etyka. Wiadomości wstępne (1937)[4]
  • Bolszewizm jako prąd kulturalny i cywilizacyjny (1937)

Przypisy edytuj

  1. Obrona państwa w 1920 roku, Warszawa 1923, s. 419.
  2. 10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592
  3. Antoni Szymański, Studya i szkice społeczne [online], polona.pl [dostęp 2019-08-24].
  4. Antoni Szymański, Etyka : wiadomości wstępne [online], polona.pl [dostęp 2019-08-24].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj