Antonio Bevilacqua (ur. 22 października 1918 w Santa Maria di Sala – zm. 29 marca 1972 w Mestre) – włoski kolarz torowy i szosowy, sześciokrotny medalista torowych oraz brązowy medalista szosowych mistrzostw świata.

Antonio Bevilacqua
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 października 1918
Santa Maria di Sala

Data i miejsce śmierci

29 marca 1972
Mestre

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Mistrzostwa świata w kolarstwie torowym
złoto Liège 1950 Na dochodzenie
złoto Mediolan 1951 Na dochodzenie
srebro Paryż 1947 Na dochodzenie
srebro Paryż 1952 Na dochodzenie
brąz Amsterdam 1948 Na dochodzenie
brąz Zurych 1953 Na dochodzenie
Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym
brąz Varese 1951 Start wspólny

Kariera

edytuj

Pierwszy sukces w karierze Antonio Bevilacqua osiągnął w 1943 roku, kiedy zdobył mistrzostwo kraju wśród zawodowców w indywidualnym wyścigu na dochodzenie. Na rozgrywanych cztery lata później torowych mistrzostwach świata w Paryżu w tej samej konkurencji Bevilacqua był drugi za swym rodakiem Fausto Coppim. W swej koronnej konkurencji zdobył jeszcze pięć medali na międzynarodowej arenie: złote na mistrzostwach świata w Liège (1950) i mistrzostwach świata w Mediolanie (1951), srebrny podczas mistrzostw świata w Paryżu (1952) oraz na mistrzostwach świata w Amsterdamie (1948) i mistrzostwach świata w Zurychu (1953). W 1951 roku wystąpił również na szosowych mistrzostwach świata w Varese, gdzie zdobył brązowy medal w wyścigu ze startu wspólnego, ulegając jedynie Szwajcarowi Ferdiemu Küblerowi i swemu rodakowi Fiorenzo Magniemu. Ponadto Bevilacqua wielokrotnie zdobywał medale mistrzostw kraju, zarówno w kolarstwie torowym jak i szosowym. Oprócz medalu z 1951 roku największe sukcesy Włocha na szosie to zwycięstwa w: Tre Valli Varesine i Trophée Baracchi w 1950 roku, Paryż-Roubaix i Giro del Veneto w 1951 roku oraz Mediolan-Vignola w 1952 roku. Wygrał też łącznie jedenaście etapów Giro d'Italia, najlepszy wynik osiągając w 1946 roku, kiedy zajął siedemnaste miejsce w klasyfikacji generalnej. Nigdy nie wystartował na Letnie igrzyska olimpijskie.

Bibliografia

edytuj