Antonio Guido Filipazzi
Antonio Guido Filipazzi (ur. 8 października 1963 w Melzo) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Indonezji w latach 2011–2017, nuncjusz apostolski w Nigerii w latach 2017–2023, stały obserwator Stolicy Apostolskiej przy Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej w latach 2017–2023, nuncjusz apostolski w Polsce od 2023.
| Arcybiskup tytularny Sutrium | |||
.jpg) Antonio Guido Filipazzi (2014) | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 października 1963 | ||
| Nuncjusz apostolski w Polsce | |||
| Okres sprawowania |
od 2023 | ||
| Nuncjusz apostolski w Nigerii | |||
| Okres sprawowania |
2017–2023 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Diakonat |
14 marca 1987 | ||
| Prezbiterat |
10 października 1987 | ||
| Nominacja biskupia |
8 stycznia 2011 | ||
| Sakra biskupia |
5 lutego 2011 | ||
| Data konsekracji |
5 lutego 2011 | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Watykan | ||||||||||||||||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys edytuj
Urodził się 8 października 1963 w Melzo[1]. 14 marca 1987 został wyświęcony na diakona przez biskupa pomocniczego Genui-Bobbio Giacoma Barabina, a 10 października 1987 kardynał Giuseppe Siri, arcybiskup senior Genui-Bobbio, udzielił mu święceń prezbiteratu. Pierwotnie inkardynowany do archidiecezji Genui-Bobbio, 1 sierpnia 1989 został przeniesiony do diecezji Ventimiglia-San Remo[2]. Uzyskał doktorat z prawa kanonicznego[1] na Papieskim Uniwersytecie Świętego Krzyża[3]. W 1992 ukończył Papieską Akademię Kościelną[3].
W 1992 rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej[1]. Był asystentem nuncjatury na Sri Lance (1992–1993), sekretarzem nuncjatur na Sri Lance (1993–1995), w Austrii (1995–1998) i w Niemczech (1998–2001), radcą nuncjatury w Niemczech (2001–2003) i radcą w Sekretariacie Stanu (2003–2011). W 1995 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości, a w 2008 prałata honorowego Jego Świątobliwości[4].
8 stycznia 2011 papież Benedykt XVI mianował go nuncjuszem apostolskim i arcybiskupem tytularnym Sutrium[5]. Święcenia biskupie otrzymał 5 lutego 2011 w bazylice św. Piotra na Watykanie. Konsekrował go Benedykt XVI, któremu asystowali kardynał Angelo Sodano, emerytowany sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej, i kardynał Tarcisio Bertone, sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej[2]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Nisi Dominus ædificaverit”[1] (Jeżeli Pan domu nie zbuduje[6][7]). 23 marca 2011 Benedykt XVI wyznaczył go na urząd nuncjusza apostolskiego w Indonezji[8].
26 kwietnia 2017 papież Franciszek przeniósł go na urząd nuncjusza apostolskiego w Nigerii[9], a 24 października 2017 ustanowił również stałym przedstawicielem przy Wspólnocie Gospodarczej Państw Afryki Zachodniej[10]. W Nigerii rozwiązywał spór w diecezji Ahiary, gdzie duchowieństwo i laikat nie przyjęli biskupa Petera Okpalekego, pochodzącego z innego plemienia, a także wzywał miejscowy rząd do rozwiązania konfliktu na północy kraju między katolikami a muzułmanami[6].
8 sierpnia 2023 został mianowany przez Franciszka nuncjuszem apostolskim w Polsce[11][12], urząd objął 5 października 2023[13], a 26 października 2023 złożył listy uwierzytelniające[14].
Konsekrował 1 biskupa z Indonezji i 12 biskupów z Nigerii[2].
Oprócz języka włoskiego deklaruje znajomość języków: francuskiego, angielskiego i niemieckiego[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Nota biograficzna Antonia Guida Filipazziego na stronie Nuncjatury Apostolskiej w Polsce. nuncjatura.pl. [dostęp 2023-08-08].
- ↑ a b c Antonio Guido Filipazzi. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2023-08-08]. (ang.).
- ↑ a b Nota biograficzna Antonia Guida Filipazziego na stronie wydawnictwa Effata Editrice. editrice.effata.it. [dostęp 2023-07-09]. (wł.).
- ↑ Diplomaten des Hl. Stuhls. apostolische-nachfolge.de. [dostęp 2023-08-08]. (niem.).
- ↑ Nomina di Nunzi Apostolici. press.vatican.va, 2011-01-08. [dostęp 2023-08-08]. (wł.).
- ↑ a b A. Sporniak. Nowy nuncjusz apostolski. Kim jest abp. Antonio Guido Filipazzi. „Tygodnik Powszechny”. Nr 34/2023. ISSN 0041-4808. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Księga Psalmów 127, 1. biblia.deon.pl. [dostęp 2023-10-31].
- ↑ Nomina del Nunzio Apostolico in Indonesia. press.vatican.va, 2011-03-23. [dostęp 2011-03-23]. (wł.).
- ↑ Nomina del Nunzio Apostolico in Nigeria. press.vatican.va, 2017-04-26. [dostęp 2023-08-08]. (wł.).
- ↑ Nomina dell’Osservatore Permanente presso la Comunità Economica degli Stati dell’Africa Occidentale. press.vatican.va, 2017-10-24. [dostęp 2023-08-08]. (wł.).
- ↑ Nomina del Nunzio Apostolico in Polonia. press.vatican.va, 2023-08-08. [dostęp 2023-08-08]. (wł.).
- ↑ Nuncjatura: abp Antonio Guido Filipazzi – nowym nuncjuszem w Polsce. nuncjatura.pl, 2023-08-08. [dostęp 2023-08-08].
- ↑ Nuncjatura: przyjazd nuncjusza apostolskiego. nuncjatura.pl, 2023-10-05. [dostęp 2023-10-06].
- ↑ Listy uwierzytelniające od nowych ambasadorów w Polsce. prezydent.pl, 2023-10-26. [dostęp 2023-10-26].
Linki zewnętrzne edytuj
- Nota biograficzna Antonia Guida Filipazziego na stronie Nuncjatury Apostolskiej w Polsce. [dostęp 2023-08-08].
- Antonio Guido Filipazzi [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-02-04] (ang.).