Antonio Mohamed

fotbalist argentinian

Antonio Ricardo „Turco” Mohamed Matijevich (ur. 2 kwietnia 1970 w Buenos Aires) – argentyński piłkarz pochodzenia arabskiego i chorwackiego z obywatelstwem meksykańskim występujący na pozycji skrzydłowego, reprezentant Argentyny, trener piłkarski.

Antonio Mohamed
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Antonio Ricardo Mohamed Matijevich

Data i miejsce urodzenia

2 kwietnia 1970
Buenos Aires

Wzrost

174 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1991 Huracán 109 (41)
1991–1993 Fiorentina 0 (0)
1991–1992 Boca Juniors (wyp.) 16 (4)
1992–1993 Independiente (wyp.) 26 (2)
1993–1998 Toros Neza 181 (52)
1998–2000 Monterrey 58 (12)
1998 América (wyp.) 0 (0)
2000 Marte 20 (12)
2001 Irapuato 16 (2)
2001–2002 Atlante 24 (1)
2002 Celaya 14 (1)
2003 Zacatepec 16 (1)
W sumie: 480 (128)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1988–1989  Argentyna U-20 4 (0)
1991  Argentyna 4 (1)
W sumie: 8 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2003–2004 Zacatepec
2004 Morelia
2004–2005 Querétaro
2005 Jaguares
2005–2006 Huracán
2006–2007 Huracán
2007–2008 Veracruz
2008–2010 Colón
2010–2011 Independiente
2011–2013 Tijuana
2013 Huracán
2014 América
2015–2018 Monterrey
2018 Celta
2019 Huracán
2019–2020 Monterrey
2022 Atlético Mineiro
2023 Pumas UNAM
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
złoto Chile 1991

Kariera klubowa

edytuj

Mohamed pochodzi z Villa Soldati – jednej z dzielnic stołecznego Buenos Aires. Ze strony ojca posiada pochodzenie libańskie i syryjskie (stąd przydomek „Turco”), natomiast ze strony matki chorwackie. Jest wychowankiem stołecznej drużyny Club Atlético Huracán, do którego seniorskiego zespołu, występującego wówczas w drugiej lidze argentyńskiej, został włączony jako osiemnastolatek i od razu wywalczył sobie miejsce w wyjściowym składzie. W sezonie 1989/1990 wygrał z nim rozgrywki Primera B Nacional, co zaowocowało powrotem klubu do najwyższej klasy rozgrywkowej po czterech latach przerwy, a on sam strzelił wówczas decydującą o awansie bramkę w meczu z Los Andes (1:0). W argentyńskiej Primera División zadebiutował za kadencji szkoleniowca Carlosa Babingtona, 19 sierpnia 1990 w zremisowanym 2:2 spotkaniu z Deportivo Mandiyú, w którym zdobył także swojego premierowego gola w pierwszej lidze. Ogółem barwy Huracánu reprezentował przez trzy lata, w 109 meczach strzelając 41 bramek i jest uważany za jedną z największych legend w historii klubu.

Latem 1991 Mohamed za sumę 1,2 miliona dolarów przeszedł do włoskiej drużyny ACF Fiorentina, jednak ostatecznie pozostał w ojczyźnie, bezpośrednio po transferze udając się na wypożyczenie do jednego z największych zespołów w kraju – stołecznego Club Atlético Boca Juniors. Tam spędził rok, jednak nie odniósł większych sukcesów, a w wyniku konfliktu z trenerem Óscarem Tabárezem przeważnie pełnił rolę rezerwowego zawodnika. W lipcu 1992 został wypożyczony po raz kolejny, tym razem do innej utytułowanej drużyny z Buenos AiresCA Independiente, gdzie również występował przez dwanaście miesięcy, również nie potrafiąc nawiązać do udanych występów w Huracánie i notując nieregularne występy. Mimo to podczas wiosennych rozgrywek Clausura 1993 wywalczył z tą drużyną wicemistrzostwo Argentyny.

W połowie 1993 roku Mohamed wyjechał do Meksyku, gdzie spędził resztę swojej kariery piłkarskiej. Podpisał wówczas kontrakt z beniaminkiem pierwszej ligi – klubem Toros Neza z miasta Nezahualcóyotl, w meksykańskiej Primera División debiutując 30 sierpnia 1993 w wygranym 3:2 meczu z Américą. Pierwszego gola w nowej drużynie strzelił natomiast już sześć dni później, w wygranej 3:1 ligowej konfrontacji z Morelią. Z miejsca został kluczowym zawodnikiem formacji ataku, tworząc skuteczny duet napastników z Germánem Arangio i w wiosennym sezonie Verano 1997 odniósł z Toros jedyny sukces w dziejach zespołu – tytuł wicemistrza Meksyku. Ogółem w Toros występował przez pięć lat; w 181 ligowych meczach strzelił 52 bramki i jest uznawany za najwybitniejszego piłkarza w historii klubu, a w połowie lat 90. również za najlepszego obcokrajowca występującego w lidze meksykańskiej. W kwietniu 1998 na zasadzie krótkoterminowego wypożyczenia przez kilkanaście dni występował w ekipie Club América ze stołecznego miasta Meksyk, wspierając ją w rozgrywkach Copa Libertadores, odpadając z nich ostatecznie w 1/8 finału.

Latem 1998 Mohamed przeniósł się do zespołu CF Monterrey, w którego barwach grał przez kolejne dwa lata jako podstawowy zawodnik, jednak nie zdołał osiągnąć z nim większych sukcesów. W późniejszym czasie został zawodnikiem drugoligowej ekipy CD Marte z siedzibą w Cuernavacy, lecz po upływie sześciu miesięcy powrócił do pierwszej ligi meksykańskiej, podpisując umowę z drużyną Irapuato FC. Tam również występował przez pół roku, na koniec rozgrywek 2000/2001 spadając z nim do drugiej ligi. W międzyczasie przyjął meksykańskie obywatelstwo, po ośmiu latach zamieszkania w tym kraju. Bezpośrednio po relegacji przeniósł się do stołecznego Atlante FC, gdzie spędził rok; początkowo miał pewne miejsce w składzie, lecz potem został relegowany do roli rezerwowego. W lipcu 2002 zasilił Celaya FC, w którego barwach także spędził sześć miesięcy, po czym przeszedł do drugoligowego CD Zacatepec, gdzie w wieku 33 lat zakończył profesjonalną karierę.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

W maju 1988 Mohamed został powołany przez szkoleniowca Carlosa Pachamé do reprezentacji Argentyny U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Południowej. Rozegrał wówczas dwa mecze (jeden w pierwszym składzie), a jego drużyna, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, zajęła pierwsze miejsce w pierwszej rundzie i zakwalifikowała się do rundy finałowej, gdzie uplasowała się ostatecznie na trzeciej pozycji. W lutym 1989 znalazł się natomiast w składzie na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w Arabii Saudyjskiej, gdzie pełnił jednak rolę rezerwowego i wystąpił w dwóch z czterech możliwych spotkań (z czego w jednym w podstawowym składzie). Argentyńczycy – mający wówczas w składzie graczy takich jak Roberto Bonano czy Diego Simeone – odpadli natomiast z młodzieżowego mundialu w ćwierćfinale, ulegając w nim Brazylii (0:1).

W seniorskiej reprezentacji Argentyny Mohamed zadebiutował za kadencji selekcjonera Alfio Basile, 19 lutego 1991 w wygranym 2:0 meczu towarzyskim z Węgrami. W tym samym spotkaniu strzelił także swojego jedynego gola w kadrze narodowej. Cztery miesiące później został powołany na turniej Copa América, pozostając jednak wyłącznie rezerwowym dla Gabriela Batistuty i Claudio Caniggii i pojawiając się na boisku tylko w jednym z siedmiu meczów. Jego drużyna narodowa triumfowała natomiast w tym turnieju. Ogółem swój bilans reprezentacyjny zamknął na czterech występach.

Kariera trenerska

edytuj

Bezpośrednio po zakończeniu kariery piłkarskiej Mohamed rozpoczął pracę w roli szkoleniowca, obejmując drużynę, w której zakończył piłkarską karierę – meksykańskiego drugoligowca CD Zacatepec. Pod jego kierownictwem zespół okazał się rewelacją rozgrywek Primera División A, zajmując pierwsze miejsce w tabeli, lecz z decydującej o awansie fazy play-off odpadł w półfinale. Udana praca początkującego trenera zaowocowała ofertą z występującego w najwyższej klasie rozgrywkowej klubu Monarcas Morelia, dokąd przeniósł się on w lutym 2004, zastępując na stanowisku Rubéna Omara Romano. Morelię prowadził bez większych sukcesów przez kolejne trzy miesiące, po czym został zwolniony; prowadzona przez niego ekipa miała duże wahania formy i słabo prezentowała się w defensywie. W lipcu 2005 podpisał umowę z drugoligowym Querétaro FC, gdzie w obliczu oferty z pierwszej ligi meksykańskiej zrezygnował ze stanowiska po dziewięciu miesiącach. Został wówczas następcą José Luisa Trejo w zespole Jaguares de Chiapas z siedzibą w Tuxtla Gutiérrez. Tam zanotował nieudany pobyt, wygrywając tylko jedno z sześciu spotkań i szybko stracił posadę.

W kwietniu 2005 – pomimo ofert pozostania w Meksyku – Mohamed ze względów rodzinnych powrócił do Argentyny, zostając trenerem swojego macierzystego zespołu Club Atlético Huracán, występującego wówczas w drugiej lidze. Już w sezonie 2005/2006 był bardzo blisko powrotu z Huracánem do Primera División, jednak w jego drużyna przegrała w decydującym dwumeczu z Argentinos Juniors (1:1, 3:3) ze względu na mniejszą liczbę bramek strzelonych na wyjeździe. Bezpośrednio po tym opuścił stanowisko trenera drużyny ze względu na różnicę zdań z prezydentem klubu Carlosem Babingtonem, jednak powrócił na nie już kilka miesięcy później, w październiku 2006, ponownie podejmując się zadania wywalczenia promocji do najwyższej klasy rozgrywkowej. Cel ten udało się zrealizować na koniec rozgrywek 2006/2007, kiedy to jego podopieczni zajęli trzecie miejsce w lidze i dzięki zwycięstwu w barażach nad Godoy Cruz (2:1, 3:2) po czterech latach nieobecności awansowali do pierwszej ligi. Tam Mohamed poprowadził Huracán jeszcze w kilku spotkaniach, a we wrześniu 2007 zrezygnował z prowadzenia ekipy.

W październiku 2007 Mohamed powrócił do Meksyku, podpisując umowę z walczącym o utrzymanie w pierwszej lidze zespołem Tiburones Rojos de Veracruz, który trenował przez kolejne trzy miesiące (odniósł dwa zwycięstwa w ośmiu meczach), po czym został zwolniony. W marcu 2008 po raz kolejny wrócił do Argentyny, zostając szkoleniowcem tamtejszego Colónu de Santa Fe, gdzie zbudował solidną drużynę, regularnie zajmując miejsce w górnej połowie tabeli, a w 2009 roku uplasował się na trzeciej lokacie, dzięki czemu jego zawodnicy zakwalifikowali się do rozgrywek Copa Libertadores (odpadli z nich ostatecznie już w rundzie wstępnej). Ze stanowiska zrezygnował we wrześniu 2010 w następstwie serii słabych wyników (jedno zwycięstwo w siedmiu ostatnich spotkaniach), lecz już kilkanaście dni później objął stołeczną drużynę CA Independiente. Jeszcze w tym samym 2010 roku triumfował z nią w drugich co do ważności rozgrywkach międzynarodowych Ameryki Południowej – Copa Sudamericana (w dwumeczu finałowym jego drużyna wygrała po serii rzutów karnych z brazylijskim Goiás EC), jednocześnie zajmując ostatnie miejsce w lidze. W 2011 roku zajął drugie miejsce w Recopa Sudamericana, a z posady trenera Independiente zrezygnował we wrześniu 2011.

We wrześniu 2011 Mohamed zastąpił Joaquína del Olmo na stanowisku szkoleniowca absolutnego beniaminka ligi meksykańskiej – ekipy Club Tijuana. Pod jego kierownictwem ekipa szybko dołączyła do grona najlepszych w kraju, a w jesiennym sezonie Apertura 2012 zdobyła pierwszy w swojej historii tytuł mistrza Meksyku, pokonując w dwumeczu finałowym Tolucę (2:1, 2:0). W 2013 roku dotarł natomiast z Tijuaną do ćwierćfinału rozgrywek Copa Libertadores, a bezpośrednio po tym zrezygnował ze stanowiska, argumentując swoją decyzję chęcią powrotu do przebywającej w Argentynie rodziny. W czerwcu 2013 po raz trzeci podpisał umowę ze swoim macierzystym Club Atlético Huracán, ponownie grającego na zapleczu najwyższej klasy rozgrywkowej, jednak wobec słabego startu w drugiej lidze już po kilku miesiącach złożył rezygnację. W styczniu 2014 po raz czwarty powrócił do Meksyku, obejmując tamtejszego giganta – stołeczny Club América, z którym w jesiennym sezonie Apertura 2014 zdobył swój drugi tytuł mistrza Meksyku; w dwumeczu finałowym jego podopieczni pokonali Tigres UANL wynikiem 3:1 (0:1, 3:0), zdobywając rekordowy, dwunasty tytuł w historii klubu. Mimo wielkiego poparcia kibiców często był jednak krytykowany przez ekspertów za zbyt defensywny styl gry. Bezpośrednio po zdobyciu mistrzostwa zrezygnował ze stanowiska, ogółem spędzając w Américe tylko rok.

W lutym 2015 Mohamed został trenerem klubu CF Monterrey (którego barwy reprezentował już jako piłkarz), zastępując w nim Carlosa Barrę. W wiosennym sezonie Clausura 2016 wywalczył z nim wicemistrzostwo Meksyku, ulegając w finale Pachuce łącznym wynikiem 1:2 (0:1, 1:1).

W maju 2018 roku został ogłoszony nowym trenerem hiszpańskiego klubu Celta Vigo. 12 listopada 2018 roku został zwolniony z powodu słabych wyników zespołu.

Statystyki kariery

edytuj

Klubowe

edytuj
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Huracán 1987–1988   Primera B Nacional b.d. b.d. b.d. b.d.
1988–1989   b.d. b.d. b.d. b.d.
1989–1990   35 13 35 13
1990–1991   Primera División 30 10 30 10
Boca Juniors 1991–1992   15 4 15 4
Independiente 1992–1993   26 2 26 2
Toros Neza 1993–1994   Liga MX 37 11 37 11
1994–1995   35 9 b.d. 0 b.d. 9
1995–1996   33 11 b.d. 0 b.d. 11
1996–1997   41 11 b.d. 1 b.d. 12
1997–1998   35 10 35 10
Club América   CL 2 0 2 0
Monterrey 1998–1999   33 10 CL 11 3 44 13
1999–2000   25 2 25 2
Marte 2000–2001   Ascenso MX 20 12 20 12
Irapuato   Liga MX 16 2 16 2
Atlante 2001–2002   23 1 23 1
Celaya 2002–2003   14 1 14 1
Zacatepec   Ascenso MX 16 1 16 1
Ogółem
Argentyna 151 47 151 47
Meksyk 328 81 b.d. 1 CL 13 3 328 81
Ogółem 479 128 b.d. 1 CL 13 3 492 131
Legenda:

Reprezentacyjne

edytuj
Reprezentacja Kraj Rok Towarzysko Eliminacje Turnieje Ogółem
Mecze Gole Mecze Gole Rozgrywki Mecze Gole Mecze Gole
Argentyna   1991 3 1 CA 1 0 4 1
Ogółem 3 1 CA 1 0 4 1
Legenda:

Trenerskie

edytuj
Klub Sezon Kraj Rozgrywki Liga Puchar kraju Międzynarodowe Ogółem
M Z R P % M Z R P % Rozgrywki M Z R P % M Z R P %
Zacatepec 2003–2004   Ascenso MX 30 14 7 9 47% 30 14 7 9 47%
Morelia   Liga MX 13 6 2 5 46% 13 6 2 5 46%
Querétaro 2004–2005   Ascenso MX 29 12 9 8 41% 29 12 9 8 41%
Jaguares   Liga MX 6 1 2 3 17% 6 1 2 3 17%
Huracán 2005–2006   Primera B Nacional 44 18 10 16 41% 44 18 10 16 41%
2006–2007   32 18 8 6 56% 32 18 8 6 56%
2007–2008   Primera División 6 2 3 1 33% 6 2 3 1 33%
Veracruz   Liga MX 18 5 2 11 28% 18 5 2 11 28%
Colón   Primera División 12 5 4 3 42% 12 5 4 3 42%
2008–2009   38 15 12 11 39% 38 15 12 11 39%
2009–2010   38 14 13 11 37% CL 2 1 0 1 50% 40 15 13 12 38%
2010–2011   7 1 3 3 14% 7 1 3 3 14%
Independiente   29 8 13 8 28% CS + CL 15 6 4 5 40% 44 14 17 13 32%
2011–2012   4 1 1 2 25% CSB + RS 3 1 1 1 33% 7 2 2 3 29%
Tijuana   Liga MX 27 9 14 4 33% 27 9 14 4 33%
2012–2013   40 19 11 10 48% 7 3 3 1 43% CL 10 5 4 1 50% 57 27 18 12 47%
Huracán 2013–2014   Primera B Nacional 10 3 0 7 30% 10 3 0 7 30%
Club América   Liga MX 19 8 4 7 42% 19 8 4 7 42%
2014–2015   23 12 5 6 52% LMC 4 3 1 0 75% 27 15 6 6 56%
Monterrey   11 6 2 3 55% 5 4 0 1 80% 16 10 2 4 63%
2015–2016   40 20 7 13 50% 12 4 4 4 33% 52 24 11 17 46%
2016–2017   0 0 0 0 0% LMC 0 0 0 0 0% 0 0 0 0 0%
Ogółem
Argentyna 220 85 67 68 39% CL + CS + CSB + RS 20 8 5 7 40% 240 93 72 75 39%
Meksyk 256 112 65 79 44% 24 11 7 6 46% CL + LMC 14 8 5 1 57% 294 131 77 86 45%
Ogółem 476 197 132 147 41% 24 11 7 6 46% CL + CS + CSB + RS + LMC 34 16 10 8 47% 534 224 149 161 42%

Linki zewnętrzne

edytuj