Antyseksualizm
Antyseksualizm − termin odnoszący się do poglądów sprzeciwiających się seksualności.
Historia edytuj
Dawniej poglądy tego typu były zazwyczaj uzasadniane religijnie, ale obecnie spotyka się świeckich antyseksualistów związanych z ruchami takimi jak straight edge i głęboka ekologia. Pod koniec XX wieku powstał Międzynarodowy Ruch Antyseksualistyczny (IAM, International Antisexual Movement), a jednym z jego twórców został rosyjski pisarz Jurij Niestierienko. Antyseksualizm sprzeciwia się zazwyczaj także romantycznej miłości[1].
Antyseksualiści uzasadniają swój sprzeciw wobec seksu argumentami takimi jak:
- seksualność komplikuje relacje międzyludzkie
- popęd płciowy jest prymitywnym zwierzęcym instynktem, natomiast ludzie powinni kierować się rozumem
- popęd płciowy jest marnotrawstwem energii i pieniędzy, które można zużytkować w sposób bardziej twórczy
- seks utrudnia rozwój duchowości
- seks prowadzi do ucisku kobiet przez mężczyzn
- by zrealizować seksualne pragnienia, ludzie często uciekają się do kłamstwa i przemocy
- substancje wydzielane w mózgu podczas stosunku działają jak narkotyki
- seks prowadzi do niekontrolowanej reprodukcji, co jest przyczyną przeludnienia.[2]
Przekonania antyseksualistyczne stanowiły przedmiot badania w pracy Bertranda Russella Małżeństwo i moralność, zwłaszcza w rozdziale IV. Zdaniem Russella, głównymi przyczynami nastrojów antyseksualistycznych są zazdrość i zmęczenie seksualne.
Niektórzy mężczyźni antyseksualiści poddają się kastracji, by ograniczyć swój popęd płciowy (jak Orygenes)[3]
Religie i antyseksualizm edytuj
Jezus Chrystus przykazuje miłość, lecz zabrania pożądać, i to nie tylko żony swego bliźniego, lecz zabrania pożądać w ogóle[4]:
Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa.
- Współżycie poza małżeństwem w religii katolickiej uznawane jest zawsze za grzech przeciwko VI Przykazaniu Bożemu. Kościół nie potępia aktu współżycia, jeżeli jest pełny i dokonany w małżeństwie.
- Niektóre wyznania gnostyckie uważały materię za złą i unikały wszystkich form przyjemności cielesnej.
- Szejkersi, radykalne wyznanie protestanckie powstałe w XVIII wieku w Anglii, potępiają wszelkie formy seksualności (również prokreację). By utrzymać swoją liczebność, szejkersi adoptowali sieroty.
- Podobne poglądy głosili rosyjscy skopcy.
- Wiele kierunków w hinduizmie (np. wisznuizm, gaudija wisznuizm) oraz w buddyzmie głosi konieczność ograniczenia aktywności seksualnej tylko do prokreacji w ramach małżeństwa, a za najwyższy ideał uznaje wyrzeczenie się tej formy aktywności (np. sannjasa).
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Zob. np. wywiad, zrobiony przez korespondenta rosyjskiej gazety „Megalopolis News” z Jurijem Niestierienko: Занятия любовью разрушают личность (Uprawiania miłości niszczą osobowość). „Мегаполис-Новости: Еженедельная газета”. 17 (422), s. 4, 26 апреля 2005. Главный редактор Игорь Дудинский. Moskwa: ООО ОИД «Медиа-Пресса». (ros.).
- ↑ https://web.archive.org/web/20220331005342/http://antisex.info/index.php/articles/13
- ↑ https://earlychurchhistory.org/medicine/origens-castration/
- ↑ Sztramski 2018 ↓, s. 151.
Bibliografia edytuj
- Aleksander Sztramski: Miłość płciowa a seksualne pożądanie w ujęciu wybranych koncepcji filozoficznych i teologicznych. W: Motyw miłości w wybranych tekstach literackich i innych dziedzinach kultury. Redakcja: Paulina Szymczyk, Ewelina Chodźko. Lublin: Wydawnictwo Naukowe TYGIEL, 2018, s. 151-171. ISBN 978-83-65932-50-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Forum zwolenników antyseksualizmu (ang.)
- Antiseks (2008) w bazie Filmweb