Apollo Creed – postać fikcyjna z serii filmów Rocky, bokser. Grał go Carl Weathers[1].

Apollo Creed
Postać z Rocky
Pierwsze wystąpienie

Rocky

Ostatnie wystąpienie

Rocky IV

Grany przez

Carl Weathers

Dane biograficzne
Miejsce śmierci

Las Vegas

Inne informacje
Specjalność

bokser

Apollo Creed wywodzi się z ubogich dzielnic Los Angeles[2]. Niewiele wiadomo o jego walkach przed pojedynkiem z Rockym Balboa[3]. W pierwszej części serii o Rockym był mistrzem świata w wadze ciężkiej[4]. Wraz z promotorami wpada na pomysł, by zorganizować walkę pomiędzy Apollo a zupełnie nieznanym bokserem[5]. Na ring wchodzi ubrany w czerwowo-biało-niebieski strój[1]. Po zaciętej walce trwającej 15 rund Apollo utrzymuje tytuł mistrza świata[5][6], jednak decyzja sędziów była niejednoznaczna[1].

W filmie Rocky II Apollo jest niezadowolony z wyniku walki. W mediach wyraża się niechętnie o Rockym (choć osobiście nie kryje urazy do przeciwnika), podczas gdy Balboa mówi dziennikarzom, że jego przeciwnik jest świetnym bokserem[6][7]. Pomimo wcześniejszych deklaracji, że pojedynek był jednorazowym wydarzeniem, ostatecznie dochodzi do dramatycznej walki rewanżowej pomiędzy Apollem a Rockym, która kończy się zwycięstwem Rocky’ego[6][8][7].

W Rocky III Apollo nie jest już ukazywany jako showman. Odchodzi on na sportową emeryturę będąc świadomy, że nie jest w stanie wygrać z takimi przeciwnikami jak Rocky Balboa czy Clubber Lang. Mimo to zostaje nowym trenerem Rocky’ego[9]. Apollo uczy Rocky’ego nowego stylu walki. Z czasem obaj bokserzy zostają przyjaciółmi[10]. Dzięki pomocy Apolla Rocky wygrywa drugą walkę z Clubber Langiem[8].

W Rocky IV radziecki bokser Ivan Drago przybywa do Stanów Zjednoczonych, gdzie rzuca wyzwanie Rocky’emu[11]. Apollo choć ma kochającą rodzinę i żyje w dostatku, tęskni za byciem mistrzem bokserskim[12]. Apollo traktuje przylot Drago do Stanów Zjednoczonych jako zniewagę osobistą i ogłasza, że chce pojedynkować się z Drago na meczu pokazowym w Las Vegas[11]. Rocky próbuje wytłumaczyć swojemu przyjacielowi, że walka powinna zostać przełożona, gdyż nie wiedzą nic o swoim przeciwniku. Wbrew radom Apollo staje do walki[11]. Podczas walki Rocky chce rzucić ręcznik i zakończyć pojedynek, jednak Apollo upiera się, by kontynuować walkę[12]. Na początku drugiej rundy Apollo umiera[11][13].

Miał nieślubnego syna Adonisa, która pojawia się w filmie Creed: Narodziny legendy[14]. W filmie Rocky IV pada informacja, że Apollo ma 37 lat[11].

Jego pierwowzorem był bokser Jack Johnson[15]. Apollo Creed jest porównywany również do Muhammada Alego[16][17]. W pierwszym filmie z serii Rocky Apollo Creed jest ukazany jako materialista, pragnący pokazać swoją wyższość nad przeciwnikiem. O ile Rocky walczył w walce by pokazać, że jest kimś wartościowym, dla Creeda walka miała przynieść status gwiazdy i zapewnić mu dochód[18]. Choć Apollo uchodzi za dumnego i aroganckiego, nie jest przedstawiany jako zły człowiek, w przeciwieństwie do Clubber Langa, który nienawidził Rocky’ego i Apolla[10]. W Rocky IV Apollo jest przedstawiony jako były zdesperowany bokser, który za wszelką cenę chce publicznie zawstydzić Drago[11].

Przypisy

edytuj
  1. a b c John Hansen: Countdown to ‘Creed’: Boxer’s underdog journey parallels Stallone’s in all-time masterpiece ‘Rocky’ (1976) (Movie review). reviewsfrommycouch.com, 2015-11-19. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  2. Disset 2017 ↓, s. 4.
  3. The Definitive Ranking of Rocky Fighters. ruthlessreviews.com. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  4. Padraig Cotter: Carl Weathers On The Advice Apollo Creed Would Have Given To His Son Adonis. screenrant.com, 2022-01-07. [dostęp 2024-02-03]. (ang.).
  5. a b Frentz i Rushing 1978 ↓, s. 237–238.
  6. a b c John Hansen: Countdown to ‘Creed’: Boxer recovers, finds new challenges in solid ‘Rocky II’ (1979) (Movie review). reviewsfrommycouch.com, 2015-11-20. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  7. a b Liam Gaughan: Why 'Rocky II' Is The Underappreciated Gem Of The Franchise. collider.com, 2011-11-12. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  8. a b Andrew Bujalski: A Unified Theory of the “Rocky” Movies. newyorker.com, 2015-11-10. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  9. John Hansen: Countdown to ‘Creed’: ‘Rocky III’ (1982) regains eye of the tiger with enjoyable friendship yarn (Movie review). reviewsfrommycouch.com, 2015-11-21. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  10. a b John Orquiola: Why Clubber Lang Was Rocky's Worst Enemy (Not Drago). screenrant.com, 2021-01-29. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  11. a b c d e f Tom Reimann: Nuclear Take: Apollo Creed Deserved to Lose in 'Rocky IV'. collider.com, 2020-11-27. [dostęp 2024-02-03]. (ang.).
  12. a b Chris Evangelista: Rocky IV Director's Cut Review: Say Bye To Paulie's Robot, Say Hello To A (Mostly) Better Movie. slashfilm.com, 2011-11-12. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  13. Palmer 1995 ↓, s. 220.
  14. Sebastian Smoliński: Creed: Narodziny legendy. proquest.pl, 2016. [dostęp 2024-02-02].
  15. Trump pardons late black boxing champion Jack Johnson. reuters.com, 2018-05-24. [dostęp 2024-02-02]. (ang.).
  16. Frentz i Rushing 1978 ↓, s. 236.
  17. Soto i Johnson 2011 ↓, s. 276.
  18. Frentz i Rushing 1978 ↓, s. 237.

Bibliografia

edytuj
  • Clémentine Tholas Disset. From Rocky (1976) to Creed (2015): “musculinity” and modesty. „InMedia The French Journal of Media Studies”. 6, 2017. (ang.). 
  • Thomas S. Frentz, Janice Hocker Rushing. The rhetoric of “Rocky”;: Part two.. „Western Journal of Speech Communication”. 42.4, 1978. 
  • William J. Palmer: The Films of the Eighties: A Social History. SIU Press, 1995.
  • Isabel Soto, Violet Showers Johnson: Western Fictions, Black Realities: Meanings of Blackness and Modernities. 2011.