Arado Ar 81
Arado Ar 81 – niemiecki bombowiec nurkujący z okresu II wojny światowej,
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dwupłat o konstrukcja metalowej, podwozie klasyczne – stałe |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
1 silnik rzędowy, 12-cylindrowy Jumo 210C |
| Moc |
600 KM (470 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11,00 m |
| Długość |
11,50 m |
| Wysokość |
3,50 m |
| Masa | |
| Własna |
1 925 kg |
| Startowa |
3 070 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
344 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
6,0 m/s |
| Pułap |
7 700 m |
| Zasięg |
700 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 karabin maszynowy MG 17 kal. 7,92 mm (stały) 2 karabiny maszynowy MG 15 kal. 7,92 mm (ruchomy) bomba o wadze 250 kg | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
Historia edytuj
W 1935 roku niemieckie Ministerstwo Lotnictwa (RLM) ogłosiło konkurs na budowę samolotu bombowego mogącego atakować z lotu nurkowego. Swoje konstrukcje w tym konkursie przedstawił Junkers, Blohm & Voss i Heinkel. Do konkursu zgłosiła się również wytwórnia Arado Flugzeugwerke GmbH, która opracowała dwupłatowy samolot oznaczony jako Ar 81[1].
Projekt został przyjęty przez Ministerstwo Lotnictwa (RLM) oraz zamówiono budowę trzech prototypów tego samolotu. Pierwszy prototyp Ar 81V-1 został oblatany już pod koniec 1935 roku. Próby pierwszego prototypu wykazały potrzebę zmodyfikowania usterzenia, co zostało dokonane w drugim prototypie Ar 81V-2. Zmiany te nie przyniosły pożądanego rezultatu, dlatego też w trzecim prototypie Ar 81V-3 zamieniono usterzenie pionowe i został on oblatany wiosną 1936 roku[2].
Wprowadzone w prototypie Ar 81V-3 zmiany spowodowały, że osiągi poprawiły się i odpowiadały zaplanowanym. Samolot wykazywał dobre właściwości pilotażowe. Ministerstwo Lotnictwa zrezygnowało jednak z tego samolotu na rzecz nowocześniejszej konstrukcji samolotu Junkers Ju 87, który był jednopłatem i rokował, że będzie można go modyfikować oraz rozwijać jego konstrukcję[3].
Ostatecznie zbudowano tylko 3 prototypy samolotu Arado Ar 81[4].
Użycie edytuj
Samolot Arado Ar 81 był używany tylko do prób i badań w locie[2].
Opis konstrukcji edytuj
Samolot Arado Ar 81 był dwupłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Płaty trójdzielne, wyposażone w lotki i hamulce aerodynamicze na dolnym płacie. Kabina zakryta, miejsca załogi ustawione w tandemie. Podwozie klasyczne stałe z kółkiem ogonowym. Napęd stanowił silnik rzędowy, chłodzony powietrzem[3].
Bibliografia edytuj
- Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
- Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.
Linki zewnętrzne edytuj
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 48.
- ↑ a b Murawski 1996 ↓, s. 18.
- ↑ a b Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 50.
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 49.