Archiwum Akt Dawnych

Archiwum Akt Dawnych (AAD) – centralne archiwum państwowe w Warszawie założone 15 czerwca 1867 w celu przechowywania akt po zlikwidowanych urzędach administracji centralnej Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, głównie Rady Stanu i Rady Administracyjnej.

Pierwotną siedzibą archiwum było pałac namiestnikowski na Krakowskim Przedmieściu (dawny lokal archiwum Rady Administracyjnej), a od 1872 r. gmach dawnego kolegium jezuickiego przy ul. Jezuickiej na Starym Mieście.

Po I wojnie światowej archiwum weszło do polskiej sieci archiwalnej i pod energicznym kierownictwem dyrektora Kazimierza Konarskiego i jego zastępcy Ryszarda Przelaskowskiego stało się ważną placówką naukowo-archiwalną.

W czasie powstania warszawskiego w 1944 r. zasób archiwum prawie w całości uległ zniszczeniu, kilkuprocentowa pozostałość weszła w skład zasobu Archiwum Głównego Akt Dawnych.

Zasób archiwum edytuj

Zgodnie ze sprawozdaniem ówczesnego dyrektora archiwum Kazimierza Konarskiego instytucja ta gromadziła 1 stycznia 1927 r. około 400 000 woluminów oraz około 1000 map i planów. Wydzielił on pięćdziesiąt głównych części składowych aktowego zasobu archiwum oraz dział kartograficzny. Były to:

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • H. Robótka, B. Ryszewski, A. Tomczak, Archiwistyka, Warszawa 1989