Armada de la República Argentina
Armada de la República Argentina – marynarka wojenna, wydzielona część sił zbrojnych Argentyny. Marynarka obchodzi święto 17 maja, w rocznicę zwycięstwa nad flotą hiszpańską w bitwie pod Montevideo w 1814 roku podczas wojny o niepodległość.
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Siły zbrojne | |
Data utworzenia |
25 maja 1810 |
Prefiks |
ARA |
Bandera | |
Proporzec |
Od 1969 do 1997 roku Argentyna dysponowała eksbrytyjskim lotniskowcem ARA „Veinticinco de Mayo” (typu Colossus), który wziął udział w wojnie falklandzkiej w 1982 roku, ale nie zdołał przeprowadzić ataku z użyciem samolotów, ani nie został użyty do transportu wojska. 2 maja 1982 roku brytyjski atomowy okręt podwodny HMS Conqueror zatopił przestarzały argentyński krążownik ARA „General Belgrano”. Był to drugi i ostatni od czasów II WŚ okręt zatopiony przez okręt podwodny, a utrata 323 członków jego załogi odpowiadało połowie argentyńskich start w wojnie o Falklandy.
15 listopada 2017 argentyńskie wojsko utraciło kontakt z okrętem podwodnym ARA „San Juan” (S-42) i jego 44 osobową załogą. Od tego czasu prowadzono międzynarodową akcję poszukiwawczo-ratowniczą na południowym Atlantyku.
W 2019 roku podpisano kontrakt na dostawy czterech pełnomorskich okrętów patrolowych typu Gowind dla marynarki wojennej Argentyny[1].
OkrętyEdytuj
Typ | Zdjęcie | Znak | Okręt | W służbie | Uwagi | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Niszczyciele (4) | ||||||||
Almirante Brown | D-10 | „Almirante Brown” | 1983 | 3360 t, 126 m, zbudowane przez Blohm + Voss, w Argentynie sklasyfikowane jako niszczyciele MEKO 360H2. | ||||
D-11 | „La Argentina” | 1983 | ||||||
D-12 | „Heroína” | 1983 | ||||||
D-13 | „Sarandí” | 1984 | ||||||
Okręty podwodne (2) | ||||||||
TR1700 | S-41 | „Santa Cruz” | 1984 | 2264 t, 66 m, zbudowane przez Nordseewerke, na licencji w Argentynie miały powstać cztery dalsze, ale program anulowano w 1994 przed ukończeniem dwóch pierwszych jednostek (S-43 ARA „Santa Fe” i S-44 „Santiago Del Estero”). | ||||
Typ 209/1100 | S-31 | „Salta” | 1973 | 1248 t, 54 m, dwa zbudowane przez Howaldtswerke-Deutsche Werft. | ||||
Korwety (9) | ||||||||
Espora | P-41 | „Espora” | 1985 | 1790 t, 91,2 m, projekt MEKO 140A16, zbudowane w argentyńskiej Río Santiago Shipyard w Ensenada. | ||||
P-42 | „Rosales” | 1986 | ||||||
P-43 | „Spiro” | 1987 | ||||||
P-44 | „Parker” | 1990 | ||||||
P-45 | „Robinson” | 2001 | ||||||
P-46 | „Gómez Roca” | 2004 | ||||||
Typ A69 | P-31 | „Drummond” | 1978 | 1170 t, 80 m, pochodne awizo D'Estienne d'Orves, zbudowane przez Arsenal de Lorient. | ||||
P-32 | „Guerrico” | 1978 | ||||||
P-33 | „Granville” | 1982 | ||||||
Kutry rakietowe (2) | ||||||||
TNC-45 | P-85 | „Intrépida” | 1974 | 268 t łodzie zbudowane przez Lürssen Werft. | ||||
P-86 | „Indómita” | 1974 | ||||||
Okręty patrolowe (6) | ||||||||
Murature | P-20 | „Murature” | 1945 | 1032 t, stawiacze min z Río Santiago, obecnie okręty patrolowe i treningowe. | ||||
P-21 | „King” | 1946 | ||||||
Dabur | P-61 | „Baradero” | 1978 | 39 t, 20 m. | ||||
P-62 | „Barranqueras” | 1978 | ||||||
P-63 | „Clorinda” | 1978 | ||||||
P-64 | „Concepción del Uruguay” | 1978 | ||||||
Okręty zaopatrzeniowe (2) | ||||||||
Durance | B-1 | „Patagonia” | 2000 | 17 800 t, 157,2 m, ex-francuski „Durance” zbudowany przez Brest Arsenal w 1975. | ||||
„Ingeniero Julio Krause” | 1993 | 8346 t, cywilny tankowiec z 1981, zbudowany przez Astarsa. | ||||||
Okręty transportowe (4) | ||||||||
42 (zmodyfikowany) |
B-52 | „Hércules” | 1976/2004 | 4100 t, okręty I serii, Argentyna zakupiła dwa niszczyciele rakietowe typu 42, wycofany ARA „Santísima Trinidad” zbudowano w Argentynie przez Rio Santiago, ARA „Hércules”, zbudowany przez Vickers przebudowano w Chile na okręt transportowy, mieszczący 238 żołnierzy i dwa śmigłowce. | ||||
Costa Sur (zmodyfikowany) |
B-4 | „Bahía San Blas” | 1978 | 10 894 t, 119,9 m, zbudowany przez Astillero Príncipe w Buenos Aires. | ||||
Costa Sur | B-3 | „Canal Beagle” | 1978 | 10 894 t, zbudowany przez Astillero Príncipe | ||||
B-5 | „Cabo de Hornos” | 1979 |
Edytuj
Samolot | Producent | Typ | Wersja | W służbie[2] | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|
Beechcraft King Air |
Stany Zjednoczone | patrolowy | B200 Cormoran | 6 | |
Beechcraft T-34 Mentor | Stany Zjednoczone | treningowy | T-34C-1 | 12 | |
Dassault Super Étendard |
Francja | szturmowy | 11 | Nosiciel AM39 Exocet, dawniej samolot pokładowy. | |
Eurocopter Fennec |
Francja | patrolowy | AS 555 | 4 | |
Fokker F28 Fellowship |
Holandia | transportowy | F28-3000 | 2 | |
Grumman S-2 Tracker |
Stany Zjednoczone | patrolowy/ZOP | S-2T Turbo Tracker | 3 | S-2G zmodernizowane przez IAI |
Lockheed P-3 Orion |
Stany Zjednoczone | patrolowy/ZOP | P-3B | 5 | 4 sprawne |
Pilatus PC-6 | Szwajcaria | użytkowy | PC-6B-H2 | 1 | |
Sikorsky SH-3 Sea King |
Włochy Stany Zjednoczone |
ZOP/transport | Agusta ASH-3H S-61D-4 |
7 4 |
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Francuskie patrolowce popłyną do Argentyny - Defence24, www.defence24.pl [dostęp 2021-06-03] .
- ↑ OrBat Argentina - MilAvia Press.com: Military Aviation Publications, www.milaviapress.com [dostęp 2017-11-22] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-11] .
BibliografiaEdytuj
- Armada de la República Argentina The Argentinean Navy in “Victory at Sea. [dostęp 2012-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-07-23)]. (ang.).