Artur Zawisza (polityk)
Artur Wojciech Zawisza (ur. 30 marca 1969 w Lublinie) – polski filolog polski, polityk, poseł na Sejm IV i V kadencji.
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Artur Wojciech Zawisza |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
30 marca 1969 |
| Poseł na Sejm RP IV i V kadencji | |
| Okres |
od 2001 |
| Przynależność polityczna |
Przymierze Prawicy / Prawo i Sprawiedliwość / Prawica Rzeczypospolitej |
Życiorys edytuj
Syn Jerzego, od 1944 żołnierza Armii Krajowej i członka powojennego podziemia antykomunistycznego[1].
W latach 80. podczas nauki w II Liceum Ogólnokształcącym im. Hetmana Jana Zamoyskiego w Lublinie był instruktorem podziemnego Stowarzyszenia Harcerstwa Katolickiego. Studiował polonistykę i filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1993 ukończył pierwszy z tych kierunków (praca magisterska pt. Historiozofia w prozie historycznej Teodora Jeske-Choińskiego). W czasie studiów był prezesem Akademickiego Klubu Myśli Społeczno-Politycznej „Vade Mecum”[2]. W 1995 został asystentem przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji Marka Jurka. W 1997 przygotowywał edycję gazety „Nasz Dziennik”.
W latach 1997–1999 pełnił funkcję dyrektora gabinetu politycznego Wiesława Walendziaka (szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów). Od 1998 do 2000 był sekretarzem generalnym Zjednoczenia Chrześcijańsko Narodowego. W 2001 został doradcą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierza Michała Ujazdowskiego. W tym okresie zasiadał w zarządzie fundacji Crescendum Est Polonia, której fundatorem był Aleksander Gudzowaty.
W 2001 przeszedł ze Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego do Przymierza Prawicy. W tym samym roku został też wybrany na posła na Sejm IV kadencji z ramienia Prawa i Sprawiedliwości w okręgu podwarszawskim. Po zjednoczeniu Przymierza Prawicy z Prawem i Sprawiedliwością (2 czerwca 2002) powołano go w skład władz krajowych tej partii. 18 stycznia 2003 na zjeździe partii razem z mniejszością działaczy opowiedział się przeciw uchwale wzywającej do głosowania za wstąpieniem do Unii Europejskiej w referendum. W IV kadencji Sejmu był członkiem Komisji Gospodarki i Komisji Finansów Publicznych oraz przewodniczącym Polsko-Irlandzkiej Grupy Parlamentarnej.
W wyborach parlamentarnych w 2005 ponownie uzyskał mandat poselski z okręgu podwarszawskiego z listy Prawa i Sprawiedliwości. Od 9 listopada 2005 do 6 czerwca 2006 był przewodniczącym sejmowej Komisji Gospodarki. 12 maja 2006 został przewodniczącym komisji śledczej ds. banków i nadzoru bankowego. 19 kwietnia 2007 zadeklarował odejście z Prawa i Sprawiedliwości, dzień później przystąpił do nowo tworzonej partii pod nazwą Prawica Rzeczypospolitej. 15 maja tego samego roku został odwołany głosami koalicji z funkcji przewodniczącego komisji śledczej.
W przedterminowych wyborach w dniu 21 października 2007 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję, kandydując z pierwszego miejsca podwarszawskiej listy Ligi Polskich Rodzin (w ramach porozumienia wyborczego Liga Prawicy Rzeczypospolitej)[3].
Został wiceprezesem zarządu lokalnego Radia Hobby. Należy do Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego, Ligi Narodowo-Konserwatywnej, pełni też funkcję przewodniczącego rady programowej Stowarzyszenia na rzecz Swobód Obywatelskich. W 2008 został prezesem Związku Żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych. Funkcję tę pełnił do 2011. Został wówczas wiceprezesem związku.
W marcu 2009 został wiceprezesem partii Libertas Polska, a później kandydatem tego ugrupowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu wyborczym Warszawa. Komitet nie przekroczył progu wyborczego, a sam Artur Zawisza otrzymał 4174 głosy[4].
W 2012 współtworzył Ruch Narodowy, zasiadł w powołanej w 2013 jego radzie decyzyjnej. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 otwierał listę Komitetu Wyborczego Wyborców Ruch Narodowy w okręgu śląskim, otrzymując 5450 głosów[5]. Komitet nie przekroczył progu wyborczego. W wyborach samorządowych w tym samym roku kandydował do sejmiku mazowieckiego, gdzie RN również nie uzyskał mandatów. Został wiceprezesem powołanej w grudniu 2014 partii RN oraz powołanego w maju 2015 Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Narodowego. Kilka lat później odszedł z Ruchu Narodowego. W 2018 współtworzył Federację dla Rzeczypospolitej, zostając jej wiceprezesem, jednak we wrześniu 2019 został odwołany z tej funkcji[6] i zakończył współpracę z ugrupowaniem.
W październiku 2021 został wybrany prezesem zarządu Unii Producentów i Pracodawców Przemysłu Biogazowego (UPEBI)[7].
Życie prywatne edytuj
Ma dwie córki i syna[8].
Konflikty z prawem edytuj
W kwietniu 2016 został skazany za jazdę pod wpływem alkoholu na 3-letni zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych, grzywnę i nawiązkę na cel społeczny. W styczniu 2017 Sąd Okręgowy w Lublinie podtrzymał w apelacji ten wyrok[9].
25 października 2019, jadąc bez uprawnień, potrącił rowerzystkę, która w wyniku zderzenia doznała złamania barku i zmiażdżenia kolana. Jeszcze tego samego dnia ponownie został zatrzymany za jazdę bez uprawnień[10] (zauważył i rozpoznał go świadek[11]). Swoje postępowanie Artur Zawisza tłumaczył tym, że jako jedyny żywiciel rodziny prowadził samochód w stanie wyższej konieczności[12]. W czerwcu 2020 Prokuratura Rejonowa Warszawa-Mokotów przedstawiła mu w tej sprawie zarzuty karne[13]. 21 grudnia 2021 Sąd Rejonowy dla Warszawy Mokotowa skazał polityka na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na trzy lata, zakaz prowadzenia pojazdów na okres dwóch lat, grzywnę w wysokości 5 tys. zł oraz zadośćuczynienie dla poszkodowanej rowerzystki w wysokości 60 tysięcy zł[14]. 22 kwietnia 2023 stacja TVN24 wyemitowała materiał będący wynikiem dziennikarskiego śledztwa Bertolda Kittela, który wykazał, że Artur Zawisza nie stosuje się do zakazu prowadzenia pojazdów i regularnie kieruje samochodem[15]. 6 kwietnia 2023 w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Mokotowa zostało wydane zarządzenie o wszczęciu z urzędu postępowania w przedmiocie wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec polityka wyrokiem z 21 grudnia 2021[16].
Przypisy edytuj
- ↑ Wiemy, kim jest starszy pan z dworca, który pyta podróżujących, czy nie jadą do Lublina, kurierlubelski.pl, 31 marca 2017 [dostęp 2019-12-04].
- ↑ Akademicki Klub Myśli Społeczno-Politycznej Vade Mecum – kuźnia narodowa. mysl24.pl, 19 grudnia 2013. [dostęp 2015-12-23].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 7 lutego 2014].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2014-02-07].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-04-14].
- ↑ Informacja dla członków i sympatyków, federacjadlarp.org, 17 września 2019 [dostęp 2020-01-18].
- ↑ Nowe władze UPEBI – nowa polityka branży?. magazynbiomasa.pl, 21 października 2021. [dostęp 2023-04-23].
- ↑ Artur Zawisza z dziećmi, wp.pl, 23 czerwca 2009 [dostęp 2019-12-04].
- ↑ Znany polityk potrącił rowerzystkę. Policja: nie posiada prawa jazdy, TVN Warszawa, 25 października 2019 [dostęp 2019-10-26].
- ↑ Michał Wróblewski (oprac.), Artur Zawisza potrącił kobietę. Znów się tłumaczy: „Nieszczęścia chodzą parami”, wp.pl, 26 października 2019 [dostęp 2019-10-26].
- ↑ Zawisza bezkarny - oglądaj w TVN24 GO. tvn24.pl, 21 kwietnia 2023. [dostęp 2023-04-22].
- ↑ Zawisza: Prowadziłem w stanie wyższej konieczności, rp.pl, 25 października 2019 [dostęp 2023-02-06].
- ↑ Cztery zarzuty dla byłego posła. Potrącił rowerzystkę, nie miał prawa jazdy, tvp.info, 17 czerwca 2020 [dostęp 2023-02-06].
- ↑ Artur Zawisza skazany na 10 miesięcy więzienia w zawieszeniu na trzy lata. gazetatrybunalska.info, 22 grudnia 2021. [dostęp 2023-04-22].
- ↑ Zawisza, skazany za potrącenie rowerzystki i jazdę po pijanemu, nadal prowadzi. "Bezkarny", gazeta.pl, 22 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-22].
- ↑ Sąd podejmuje działania w sprawie Artura Zawiszy. "Superwizjer" ujawnił, że wciąż siada za kierownicą. tvn24.pl, 8 maja 2023. [dostęp 2023-05-09].
Bibliografia edytuj
- Strona sejmowa posła V kadencji. [dostęp 7 lutego 2014].