Ascobolaceae
Ascobolaceae Boud. ex Sacc. – rodzina workowców należąca do rzędu kustrzebkowców (Pezizales)[2].
_Brumm_523193.jpg) Ascobolus scatigenus | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina |
Ascobolaceae |
| Nazwa systematyczna | |
| Ascobolaceae Boud. ex Sacc. Botan. Zbl. 18: 219 (1884)[1] | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Ascobolus Pers. 1792 | |
Charakterystyka edytuj
Są to rozprzestrzenione na całym świecie grzyby o drobnych rozmiarach. Pod względem odżywiania są to niemal wyłącznie grzyby koprofilne rozwijające się na łajnie, nieliczne tylko gatunki występują na glebie lub na spaleniskach. Wytwarzają niewielkie owocniki typu apotecjum o amyloidalnych workach. Wraz z kustrzebkowatymi (Pezizaceae) są jedynymi rodzinami kustrzebkowców dającymi amyloidalną reakcję z jodem. U Ascobolaceae często występuje ona także w całym galaretowatym hymenium. W rodzajach Ascobolus i Saccobolus zarodniki stają się purpurowe lub brązowawe po osiągnięciu dojrzałości. Sklerocja nie występują. Historycznie używane nazwy dla anamorf odnosiły się do rodzajów Oidia, Papulaspora i Rhizostilbella[3].
Systematyka i nazewnictwo edytuj
- Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum
Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Według aktualizowanej klasyfikacji Index Fungorum bazującej na Dictionary of the Fungi do rodziny tej należą rodzaje:
- Ascobolus Pers. 1792
- Cleistoiodophanus J.L. Bezerra & Kimbr. 1976
- Cubonia Sacc. 1889
- Rhizostilbella Wolk 1914
- Saccobolus Boud. 1869
- Thecotheus Boud. 1869[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b P.M. Kirk, Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-13] (ang.).
- ↑ a b CABI databases [online] [dostęp 2022-12-13] (ang.).
- ↑ Donald H. Pfister, Rosanne Healy, Pezizomycetes, „Encyclopedia of Mycology”, 1, Oxford: Elsevier Inc., 2021, s. 295–309 (ang.).