Asimina tetramera Small – gatunek rośliny z rodziny flaszowcowatych (Annonaceae Juss.). Występuje endemicznie w południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych – na Florydzie[5][6].

Asimina tetramera
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

magnoliopodobne

Rząd

magnoliowce

Rodzina

flaszowcowate

Rodzaj

asymina

Gatunek

Asimina tetramera

Nazwa systematyczna
Asimina tetramera Small
Torreya 26: 56 1926[3]
Synonimy
  • Pityothamnus tetramerus (Small) Small[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Rośnie naturalnie w pobliżu wybrzeża Atlantyku na Florydzie – w Jonathan Dickinson State Park, Palm Beach County Park oraz na kilku prywatnych terenach[4].

Morfologia edytuj

Pokrój
Zimozielony krzew dorastający do 1–3 m wysokości. Młode pędy są pokryte kutnerem[6].
Liście
Mają kształt podłużnie odwrotnie lancetowaty do łyżeczkowatego. Mierzą 5–10 cm długości. Są skórzaste, pokryte kutnerem. Nasada liścia jest klinowa. Wierzchołek jest tępy lub zaokrąglony. Ogonek liściowy jest nagi i dorasta do 2–3 mm długości[6].
Kwiaty
Są pojedyncze. Wydzielają nieprzyjemny zapach. Mają czerwonawą barwę. Działki kielicha mają kształt od eliptycznego do owalnego i dorastają do 10 mm długości, są mniej lub bardziej owłosione od wewnętrznej strony. Płatki zewnętrzne mają kształt od lancetowatego do podłużnie lancetowatego i osiągają do 2–2,5 cm długości, natomiast wewnętrzne są mniejsze i mają owalny kształt. Kwiaty mają 3–11 słupków[6].
Owoce
Żółtozielonkawe jagody, które tworzą owoc zbiorowy. Osiągają 5–9 cm długości[6].

Biologia i ekologia edytuj

Rośnie w lasach sosnowych oraz na wydmach, na piaszczystym podłożu. Występuje na terenach nizinnych[6].

Ochrona edytuj

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych został zaliczony do kategorii EN – gatunków zagrożonych wyginięciem. Całkowita liczebność populacji wynosi tylko około 500 osobników. Roślina przystosowana jest do zakłóceń, w związku z czym często rośnie w miejscach zacienionych przez dęby i sosny. Poza Jonathan Dickinson State Park jej stanowiska są ograniczone, a wiele z nich zanikło w wyniku rozwoju stref komercyjnych i mieszkaniowych. Gatunek ten jest wymieniony na Liście Gatunków Zagrożonych Stanów Zjednoczonych[4].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Asimina tetramera Small. The Plant List. [dostęp 2015-07-31]. (ang.).
  4. a b c World Conservation Monitoring Centre, Asimina tetramera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2015-07-31] (ang.).
  5. Asimina tetramera – Maps. Encyclopedia of Life. [dostęp 2015-07-31]. (ang.).
  6. a b c d e f Asiminia tetramera. Plantes & botanique. [dostęp 2015-07-31]. (fr.).