Astro-E
Astro-E – utracony w 2000 roku teleskop kosmiczny zbudowany przez ISAS we współpracy z NASA. Był piątym z kolei japońskim satelitą służącym do badań w zakresie promieniowania X.
 Satelita Astro-E zamontowany na trzecim stopniu rakiety M-5 | |
| Indeks COSPAR |
2000-U01[1] |
|---|---|
| Państwo | |
| Zaangażowani | |
| Rakieta nośna |
M-5-4 |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
80 km |
| Apogeum |
410 km |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
10 lutego 2000 01:30 UTC |
| Koniec misji |
10 lutego 2000 |
| Powrót do atmosfery |
10 lutego 2000 |
| Wymiary | |
| Masa całkowita |
1680 kg |
Wystrzelony 10 lutego 2000 roku o 01:30 UTC, z powodu awarii 1. stopnia rakiety M-5 wszedł na orbitę o bardzo niskim perygeum (80 km). Prawdopodobnie już podczas pierwszego okrążenia Ziemi ok. godz. 02:30–03:00 UTC wszedł ponownie w atmosferę pomiędzy Afryką Wschodnią a zachodnimi Chinami. Misję satelity kontynuował wystrzelony w 2005 teleskop Suzaku.
Astro-E miał prowadzić badania w zakresie energii 0,4–700 keV. Na jego pokładzie znajdowały się następujące instrumenty:
- X-Ray Spectrometer (XRS) – mikrokalorymetr do pomiarów w zakresie 0,4–10 keV. Przed nim zamontowany był teleskop rentgenowski (XRT).
- X-ray Imaging Spectrometers (XIS) – cztery identyczne spektrometry do badań w zakresie 0,4–12 keV, każdy wyposażony w kamerę CCD. Przed każdą z kamer zainstalowany był teleskop rentgenowski (XRT).
- Hard X-ray imaging Detectors (HXD) – detektory do pomiaru promieniowania X o wysokich energiach – powyżej 10 keV.
Satelita miał pracować przez pięć lat na orbicie o wysokości 550 km. Działanie instrumentu XRS zostało przewidziane na dwa lata, ze względu na konieczność schłodzenia go do temperatury bliskiej zera bezwzględnego i ograniczoną ilość czynnika chłodzącego.
Przypisy Edytuj
Bibliografia Edytuj
- Encyclopedia Astronautica (ang.)
Linki zewnętrzne Edytuj
- Astro-E launch • XRS-1 – galeria zdjęć. NASA Goddard Space Flight Center, 2005-07-08. [dostęp 2012-06-10]. (ang.).