Astydamia latifolia

*Astydamia latifolia*
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	selerowce
Rodzina	selerowate
Rodzaj	Astydamia
Gatunek	Astydamia latifolia
	Nazwa systematyczna
	Astydamia latifolia (L.f.) Baill.; Hist. Pl. 7: 208 1879
Synonimy
	Astydamia canariensis (Spreng.) DC.; Astydamia ifniensis Caball.; Bupleurum canariense Spreng.; Buprestis latifolia (L.f.) Spreng.; Crithmum latifolium L.f.; Heracleum canariense Choisy ex DC.; Laserpitium crithminum Link; Levisticum latifolium (L.f.) Batt.; Tenoria canariensis Spreng.;
	Astydamia canariensis (Spreng.) DC.; Astydamia ifniensis Caball.; Bupleurum canariense Spreng.; Buprestis latifolia (L.f.) Spreng.; Crithmum latifolium L.f.; Heracleum canariense Choisy ex DC.; Laserpitium crithminum Link; Levisticum latifolium (L.f.) Batt.; Tenoria canariensis Spreng.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Astydamia latifolia – gatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Astydamia A. P. de Candolle, Collect. Mém. 5: 53. 12 Sep 1829^[5]^[3]. Klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae^[6]. Gatunek występuje na Wyspach Kanaryjskich i Selvagens oraz w Maroku, Saharze Zachodniej i przy Przylądku Białym w Mauretanii^[7]. Rośnie na wybrzeżach; na skałach i piaskach^[8]. Korzenie są jadalne po ugotowaniu^[9].

Morfologia edytuj

Pokrój: Roślina dwuletnia lub krótkotrwała bylina. Korzeń mięsisty, głęboki^[8]. Pęd osiąga zwykle do 50 cm wysokości i jest nagi^[7], w dole rozgałęzia się skrętolegle, w górze naprzeciwlegle i okółkowo^[8].
Liście: Mięsiste, z pochwą liściową obejmującą łodygę. Blaszka do 30 cm długości^[8], podwójnie trójlistkowa, poszczególne listki wcinano-ząbkowane^[7].
Kwiaty: Zebrane w półkulistawe baldachy złożone. Wsparte są one 5–12 okazałymi, liściastymi pokrywami. Składają się z 18−25 równych szypuł zakończonych baldaszkami. Te wsparte są 5–7 pokrywkami i składają się z 15–20 krótkich szypułek (do 5 mm długości) zakończonych kwiatami. Te są promieniste, żółte^[7].
Owoce: Jajowate rozłupnie rozpadające się na dwie rozłupki o długości do 10 mm i szerokości do 4,5 mm^[7].

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-10-24] (ang.).
↑ ^a ^b Astydamia latifolia (L.f.) Baill.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2020-10-24].
↑ Astydamia latifolia (L.f.) Baill.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-10-24].
↑ Astydamia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2020-10-24].
↑ List of Genera in APIACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2020-10-24] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Astydamia latifolia. [w:] Flore du Maroc [on-line]. [dostęp 2020-10-24].
↑ ^a ^b ^c ^d Astydamia latifolia (L. f.) Kuntze. [w:] Base de données des plantes d'Afrique [on-line]. Conservatoire et Jardin botaniques & South African National Biodiversity Institute. [dostęp 2020-10-24].
↑ Alexandre Chevalier, Elena Marinova, Leonor Pena-Chocarro: Plants and People: Choices and Diversity through Time. Oxbow Books, 2014, s. 222. ISBN 978-1-78297-033-0.