Atramentowa krew (tyt. oryg. niem. Tintenblut) – druga część młodzieżowej trylogii fantastycznej o Atramentowym świecie niemieckiej pisarki Cornelii Funke[1].

Atramentowa krew
Tintenblut
Autor

Cornelia Funke

Typ utworu

Powieść fantasy

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Niemcy

Język

niemiecki

Data wydania

2005

Wydawca

Cecilie Dressler Verlag

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2006

Wydawca

Egmont Polska

Przekład

Jan Koźbiał

poprzednia
Atramentowe serce
następna
Atramentowa śmierć

Opisuje dalsze losy Meggie, jej ojca, matki oraz Smolipalucha i Farida[2].

Fabuła edytuj

Od czasu wydarzeń opisanych w Atramentowym sercu minął rok. Smolipaluch tęskni za światem powieści, z której przybył. Kiedy spotyka lektora, Orfeusza, obdarzonego takimi zdolnościami jak Meggie i Mo, płaci mu, by przeniósł jego i Farida, jego ucznia, do Atramentowego Świata. Niestety, zdradliwy lektor czytając słowa mające przenieść ich do Nieprzebytego Lasu, omija fragment mówiący o chłopcu i wysyła do powieści jedynie Smolipalucha. Farid zostaje razem z książką, którą jednak odbiera mu Basta. Zrozpaczony Farid udaje się na poszukiwanie Meggie, by ostrzec ją i jej rodzinę przed ludźmi Capricorna, a także by prosić ją o pomoc w przedostaniu się do książki. Dziewczyna zgadza się, lecz pod warunkiem, że wraz z chłopcem przeniesie się do świata powieści. Za pomocą lekko przerobionych słów Orfeusza i cudownego głosu Meggie udaje im się. W Atramentowym Świecie spotykają Fenoglia, autora Atramentowego serca, który żyje obecnie w świecie swojej powieści. Tłumaczy dzieciom, że historia zaczęła pisać się sama, a jej zakończenie może nie być zbyt wesołe. Dziewczyna za pomocą słów napisanych przez Fenoglia i siły własnego głosu ratuje ojca, którego postrzeliła Mortola, która dzięki Orfeuszowi także trafia do Atramentowego Świata. Razem z nią pojawia się tam Basta. To także Orfeusz umieścił Mo i Resę w świecie powieści. Mo i resztę ludzi z Tajnego Obozu, w tym Resę, porywają pancerni Żmijogłowego. Teraz ocalić sytuację są w stanie jedynie słowa Fenoglia oraz głos i spryt Meggie[3].

Przypisy edytuj

  1. Our books.Our love.: Recenzja: "Atramentowe serce" Cornelia Funke [online], Our books.Our love. [dostęp 2019-09-27].
  2. Miranda, Atramentowa trylogia - Cornelia Funke [online], Kawa z cynamonem, 8 stycznia 2013 [dostęp 2019-09-27] (pol.).
  3. Unknown, Czekoladowa Przystań: 9) "Atramentowa krew" [online], Czekoladowa Przystań, 15 czerwca 2011 [dostęp 2019-09-27].